Marmurowy kot: piękno z azji południowo-wschodniej z brązowymi oczami

Oddzielne osoby dzikiej przyrody powodują specjalny podziw. Niewątpliwie obejmują koty, które uderzają ze swoim pięknem, wypasami, zdolnością dosłownie "chwycić w locie". Jednym z ich przedstawicieli jest dzikim marmurowym kotem.

Marmurowy kot - kto to jest

Marmurowy kot - małe dzikie zwierzę z podrodziny małych kotów. Jednak ostatnio naukowcy, którzy studiowali analizy DNA zwierzęcego, stwierdzili, że jest znacznie bliższa dużych kotów - Panthers, Lwy i T. D. Być może ten kot jest najbardziej wiążącym połączeniem między dwoma podrokami. Ostatnio było wiele wersji, które marmurowy kot i kłus są bliskimi krewnymi. Po raz pierwszy o zwierzęciu stwierdzonym w 1837 roku. Liczba jego populacji dzisiaj nie przekracza 10 000 osób.

W sumie jest około 10 tysięcy na świecie. Wydział Marmuru Kot

Marmurowy kot jest wymieniony w załączniku I CITES, a zabronione jest polowanie:

• Nepal;
• Tajlandia;
• Indie;
• Bangladesz;
• Chiny (na terytorium Yunnan);
• Myanmar:
• Indonezja;
• Malezja.

Tabela: Miejsce marmuru kota w klasyfikacji

Opis marmurowego kota

Zwierzę jest dość ciekawym kolorem. Mimo to jest dość podobny do struktury ze swoim domowym krewnym.

Funkcje zewnętrzne

Marmurowy kot trochę więcej domu - jest dłuższa i szczupła. Długość ciała Marmurowy kot - 45-53 cm, waga - 4-8 kg. Kolor wełniany w zwierzęcej szarym brązu, z brązowym odcieniem. Całe ciało młodych osób "zatrzasnęło" brązowe plamy, zwykle znikają po 4 miesiącach. Z tyłu wzorzec i szyja zwierzęcy mają wąskie podłużne czarne paski, a na brzuchu kota stałe ciemne plamy. Ten sam brzuch jest ciemny biały lub jasnoszary. Oczy kota Karie i łagodne i grube futro.

Zwierzę wyróżnia się bardziej zaokrągloną głową w porównaniu z innymi przedstawicielami rodziny kotów. Jego nogi są dość krótkie, łapy - szerokie. Ogon długi i bardzo puszysty, zaokrąglony, z ciemnymi plamami w całym plecach. Czasami jego długość przekracza długość ciała zwierzęcia.

Postać

Kot jest dość przyjazny, nie agresywny. Jest aktywna, nieustannie kocha w ruchu i wspinać się na drzewach.

Funkcja marmurowego kota - Lazain na głowie drzewa w dół, jak białko. Wcześniej taka zdolność była obserwowana tylko w napełnięciu całego kociu.

Marmurowy kot jest w stanie jak wiewiórka, wspinać się po głowie pani

Siedlisko

Marmurowy kot mieszka:

• Północne Indie;
• Nepal;
• Sikkim;
• Asama;
• Myanmar;
• Laos;
• Tajlandia;
• Wietnam;
• Półwysep Malezja;
• Na Sumatra i Borneo.

Pobyt tych kotów został naprawiony z poziomu morza do wysokości 3 tys. M. Najczęściej zwierzę można znaleźć w następujących siedliskach:

• Lasy wtórne;
• zimozielone lasy liściaste;
• Sześcioletni krzewów i lasy;
• Polyny.

Głównie nagrał, że zwierzęta prowadzą drzewny styl życia. Jednak wielu badaczy uważa, że ​​jest znacznie szersza.

Odżywianie

Ulubione zwierzęta spożywcze - ptaki i małe ssaki:

• szczury i myszy;
• Tupayi;
• Wiewiórki drewniane;
• Małe naczelne.

Poluj na te koty głównie na drzewach. Ale na wyspie Borneo mogą produkować jedzenie i na ziemi.

Reprodukcja

Marmurowe koty żyją jedną i tworzą pary tylko w okresie parowania. Nie ma dla niego pewnego czasu, ale zdarza się raz w roku. W tym czasie samce są głośno Meow, dzwoniąc do kobiety do reprodukcji.

Kot przygotowuje klair dla potomstwa w wełny starego drzewa lub jaskini znajdującego się w gęstej zaroślach krzewu. Ciąża w kobiecej długości w porównaniu z innymi kotami - do 85 dni. Zwykle na świetle pojawiają się nie więcej niż cztery kocięta. Waga każdego z nich po urodzeniu - nie więcej niż 100 g. Do dwóch miesięcy żywią się mlekiem matki, po czym wychodzą z Logova i studiować niezależne życie. Rola Ojca w wychowaniu potomstwa dla naukowców jest nadal tajemnicą. Do dwóch lat kocięta stają się połowa.

W wieku dwumiesięcznym młodości marmurowych kotów przygotowuje się do niezależnego życia

Życie w niewoli

Marmurowe koty są łatwo oswojone, jeśli dostosowują się do opieki nad dziećmi. Jednak gdy stają się dorośli, mogą wykazać się ich dzikim temperamentem lub iść do ich native dżungli. Koty te mieszkają w ogrodach zoologicznych różnych krajów, w których są one numerowane około dziesięciu osób. Z dobrymi warunkami rodzą młode w niewoli. Zaleca się przesiedlenie ich w przestronnych obudów o złożonym krajobrazie i licznych schronach. Jednak, aby zobaczyć marmurowy kot w zoo jest dość trudny, jak wychodzi z schronienia w nocy, kiedy nie ma odwiedzających. W przyszłości zoolodzy planują rozszerzyć liczbę tej populacji z powodu reprodukcji w ogrodach zoologicznych, ale do tej pory oficjalny program nie został rozwiązany.

Zoologowie planują rozszerzyć populację marmuru kota ze względu na treść w ogrodach zoologicznych

Ludzie mieszkający w siedliskach marmurowego kota czasami przynoszą do domu tego zwierzęcia. Wielu z tych właścicieli udało się nawet zdobyć hybrydy kotów z krewnych. Hybrydy są opłacalne, ale rzadko dają potomstwo.

Marmurowe koty są zabronione eksportem z ich siedlisk. Czasami jednak niektóre osoby nadal przemytują się do Europy, gdzie egzotyczne zwierzęta są szczególnie cenione i pożądane.

Istnieją niepotwierdzone informacje, że marmurowy kot jest zawarty w najgorszych Rosjanach. Taki pobyt zwierzęcia jest nielegalny, więc nie jest szczególnie reklamowany.

Z chińskiego zoo mój przyjaciel przyniósł ciekawe zdjęcie marmurowego kota. I przedtem czekała 2 dni, kiedy to zwierzę pojawi się z jego schronienia. Ponieważ pracownik zoologiczny wyjaśnił jej, najlepiej dzień, w którym te zwierzęta śpią, więc są trudne do zobaczenia. Następnego dnia mój przyjaciel poszedł do zoo bliżej jego zamknięcia - miała nadzieję, że będzie mogła zobaczyć kota o zmierzchu. I dla jej szczęścia było to możliwe - zwierzę wychodziło z jego azylu, umieszczając uszy, stało kilka minut i zniknął w jego schronienie. W tym czasie mój przyjaciel zdołał rozważyć kota, a nawet zrób to zdjęcie.

WIDEO: Marmurowy kot w Wildlife

Marmurowy kot - dzikie zwierzę, w rozmiarze nieco więcej twojego domu względem. Jest raczej rzadki, dobrze się bębnuje, mieszka w ogrodach zoologicznych, gdzie może usunąć potomstwo. Ogólnie rzecz biorąc, kochanie pokoju zwierząt, ale wciąż niedozwolone do pobytu w domu.