Argentyński pies (mastif)

Szef psa argentyńskiego z jego krótko brutanem uszami i uprzejmi wyglądami ciemnych oczu często może być akceptowane przez nie przestępstwo ludzi na głowę psa myśliwskiego. W rzeczywistości ten pies został narysowany w Argentynie przez kilka innych celów i nie mniej uwielbionych i kochanych w swoim kraju niż słynny argentyński tango i wino. Argentyna jest przede wszystkim myśliwym, Watchmanem i towarzyszem, ale ... nie ma myśliwiec.

Rasa została usunięta na początku xx. przez kompleksowy wybór wczesnych mastifów, buldogów, wczesnych bokserów, niemieckich psów, dużych pyrenańskich psów, angielskich punktów i psów Bordeaux. Z boksera przedstawiciele nowej rasy uzyskali stabilny układ nerwowy, z niemieckiego psa - wymiary, z Bulldog - szeroką klatkę piersiową i z hiszpańskiego mastifa - imponująca masa mięśniowa. Pierwszy standard rasy został zaprojektowany w 1928 roku., Ale tylko na początku lat 60. XX wieku. Rasa jest naprawdę określana. Jej pierwsze oficjalne uznanie Międzynarodowej Federacji Cynologicznej odbyło się w 1964 roku.

Wcześniej psy tej rasy były używane do polowania na duże zwierzęta (dzika, kanapa itp.). Dziś psa argentyńskiego odgrywa rolę strażnika. Z powodzeniem pracuje w serwisie poszukiwawczym i ratownictwem, wykonuje funkcje psa serwisowego (policja, wojsko i zwyczaje). W niektórych krajach stosowano argentyńskie umowy do tłumienia zamieszek. W Cordillera zostali zmuszeni do ciągnięcia sań. W Rosji psa argentyńskiego jest uważana za prestiżową i drogą rasę.

Argentyński pies - psa lutowała i inteligentna.

Cechy charakteru

Ból lutowany i niskiego wrażliwy. Jest hardy, energiczny i mobilny pies z rozwiniętymi instynktami łowiecką. Jest przyjazna, spokojna i przewidziana przez właściciela. Z zastrzeżeniem regularnych spacerów i wysiłku fizycznego może żyć w mieszkaniu miejskim. Szkolenie jest wymagane. Dog Argentyński ma tendencję do wyższości nad innymi psami.

Cechy opieki i edukacji

Dla krótkich włosów psa argentyńskiego bardzo łatwy do opieki. Potrzebuje tylko w regularnym szczotkowaniu, zwłaszcza podczas molowania, aby usunąć martwe włosy. Pranie stosowane tylko w przypadkach ekstremalnej konieczności. Jak wszystkie podobne duże rasy i jak wszystkie psy strażnicze, psa argentyńskiego musi zostać wychowany z solidną ręką. W tym stanie ten potężny i odważny pies pokaże się jako wierny, niezawodny i uczciwy towarzysz. Nie jest zalecany, aby obsłużyć go zbyt surowo: może doskonale zrozumieć, czego od niego chcą. Dobrze wykształcony pies jest bardzo skromny. Niewiele szczekają i nie jest strażnikiem prawdą, bez powodu gotowy do ataku. Właścicielem jest świętą koncepcją dla psa argentyńskiego. Szczenięta muszą dotykać, pieszczoty, wziąć ręce wieku czterdziestu dni, powinni być bardzo wcześnie nauczać ich ludzi, samochodu, smyczy. W końcu argentyńskie jest bardzo dobre i niezwykle przymocowane do rodziny psa, niezawodne i zrównoważone.

Argentyński pies jest przede wszystkim osobę o wyraźnych indywidualnych cechach. Wyróżnia się rzeczywistością i unikalną inteligencją. W domu, a także w wielu krajach z ciepłym klimatem, argentyńskie Dajniki najczęściej żyje na ulicy, doskonale radząc sobie z rolą Storama. Pomimo tego, potrzebuje przynajmniej trochę czasu na spędzenie w domu obok właścicieli, powinien czuć, że kocha i rozumie.

Z dziećmi zawsze będzie w doskonałych relacjach. Wie, jak być stałym i delikatnym towarzyszem kobiet. Jego postać jest w pełni utworzona tylko trzy lata, ale nawet jako dorosły, argentyńskie nie zapomnij wypełnić swoich obowiązków towarzysza. W związku z tym nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa - chyba że w odniesieniu do nieznajomego, który spróbuje wstać między psem a dzieckiem, a których intencje mogą być nieprawidłowo zrozumiane. Argentyński pies odziedziczył od swoich przodków pragnienie poruszania się bez ograniczeń i spełnić jego potrzebę dużych przestrzeni, ogród jest dość odpowiedni.

Ponieważ ma wrodzoną tendencję do znalezienia następującego, w Argentynie często jest używany jako pies. W Europie i Rosji pies rzadko widać na polowaniu. Pracuj, że najczęściej on również doskonale radzi sobie. Obdarzony wielkim potencjałem, psy najlepsze objawiają się obok spokojnego, zrównoważonego i troskliwego właściciela.

W odniesieniu do swoich plemieniach manifestuje się bardziej jak dominant, więc należy podjąć ostrożność i nie pozostawić go z innymi psami. Ryzyko okrutnych walk jest dość prawdziwe. Silny i wytrzymały, argentyński, ze względu na grubą wełnę, może wytrzymać ekstremalne temperatury. Rusza dobrze nasze zimy, zwłaszcza dzięki aktywnej i grzech. Latem nie dawaj mu zbyt długo, aby pozostać na słońcu: pies może dostać cios ciepła. Średnia długość życia psa argentyńskiego wynosi średnio około 14 lat - dość godnego limitu. W swojej ojczyźnie należy do liczby długoterminowych ras. Istnieją jednostki w Argentynie, aw ciągu 16 lat kontynuując polowanie na pumę! Żartują tam: "Jeśli pies stał się stary, aby zabić lwa, umieści myszy w domu".

Zdrowie

Ponieważ pojawienie się rasy w Rosji minęło prawie 20 lat, a teraz możemy powiedzieć z zaufaniem do psa argentyńskiego - jest to dość silny i hardy pies, który z właściwą opieką i karmieniem, nie ma dużych problemów zdrowotnych. Niewątpliwie, jak w każdej rasie, zdrowie psa argentyńskiego ma kilka słabości, a spróbuję opowiedzieć o głównym.

Gulówka szczeniąt i testu Baer

Może to być wrodzone imadło, a także choroba dziedziczna, występuje w trakcie prawie od pierwszych dni. Trudno jest śledzić i ujawnić ją w odpowiednim czasie, ponieważ rodzi się szczenięta głuchych, z reguły, od dość zdrowych rodziców. Zakłada się, że choroba jest związana z przedpłogą skóry, ponieważ występuje głównie w skałach z białym kolorem wełnianym. Szczenięta, głuchy od urodzenia, bez wątpienia powinny być wykluczone z hodowli. Hodowcy rasy muszą bardzo dokładnie sprawdzić ucho we wszystkich szczeniętach przed powrotem do nowego domu. Głuchota może być jednostronna (jedno ucho) lub dwustronne. Częściowa utrata słuchu rozpoznają trudne, ale niektórzy właściciele są w stanie go wykryć. Jednostronna i częściowa utrata słuchu można wykryć metodą BAER. Aby to zrobić, istnieją specjalne sprzęt w klinikach weterynaryjnych.

Dysplazja Stawów HIP (DTS)

Wodorstwa ta objawia się w naruszeniu zgodności (zgodności) głowy kulowej kości kości udowej depresji Biała Iliaku i podziału stawu biodrowego (HD). DTS SOUTRAV jest rzadko znalezione w psie Argentyńskich w porównaniu z rasami związanymi z nim, cięższy w kościach i rozmiarach, ale wciąż czasami właściciele stają przed tym chorobą. Z reguły objawia się w okresie intensywnego wzrostu, gdy jest to spowodowane naruszeniem rozwoju powierzchni stawów w stawie biodrowym, z powodu tego, co występują chromoty i zapalenie stawów. Najbardziej poważnie choroba występuje u szczeniąt z dużą wagą. W przypadku podejrzeń DTS pies musi zbadać specjalistę z badaniem regeneracyjnym. Uważa się, że DTS jest problemem genetycznym. Istnieje opinia, że ​​ta choroba jest związana z niewłaściwą uprawą szczeniąt. Choroba jest kontrolowana przez różne geny, z których każdy nie ma znaczącego wpływu na organizm - objawia się tylko wtedy, gdy są one łączone. Ale nawet z absolutnie zdrowych rodziców może urodzić pacjenta szczeniaka. Obecnie prawie wszystkie kliniki w Rosji, posiadające sprzęt radiologiczny umożliwia przeprowadzenie badania na tej chorobie. W naszym kraju wyniki świadectw badań stanu pojazdu są wykonane do rodowodu. Hodowcy muszą stale pamiętać, że planując hodowlę.

Atopia (lub alergie skórne)

Jest to jedna z najczęstszych chorób psa argentyńskiego, z którym, z nieprawidłowym podejściem do odżywiania, każdy właściciel może spotkać. Najczęściej, w naszej rasie alergia pokarmowa manifestują się - reakcja nadwrażliwości ciała na niektóre produkty lub składniki diety, objawiając różne wysypki i skórę. Konieczne jest zrozumienie, że manifestacje skóry alergii jest tylko widoczną częścią problemu, główne zmiany występują w mediach wewnętrznych. Mechanizm choroby do końca nie jest badany i nadal nie ma wyjaśnienia, dlaczego Alergie są uczulone na konkretny alergen, a inni nie mają. Często śledzone predyspozycje dziedzictwa do alergii. Wiadomo, że choroba może być spowodowana mechanizmami immunologicznymi i nie-odpornościowymi. Wystarczająco duży problem powodujący alergie u psów reprezentuje zakłócenie trybu podawania. Najbardziej typowymi naruszeniem, które mogą dać alergie, są: karmienie egzotycznych owoców, słodyczy, dodatki do żywności, różne "kości" z smakami i barwnikami, ciasteczkach dla psów, herbatników itp. Od zwykłych produktów spożywczych często alergenne mięso z kurczaka i wołowiny, jajka. Nie oznacza to jednak, że produkty te muszą być natychmiast wyeliminowane z diety. Ale zaczynając stosować żywność z ich składem, należy uważnie obserwować reakcję organu PSA do najbardziej typowych alergenów dla naszej rasy. Ogólnie rzecz biorąc, alergiczny na konkretny komponent jest bardzo indywidualny. Obecnie istnieje duży wybór paszy na podstawie różnych elementów białka i wybierz odpowiednią dietę do twojego ulubionego stać się znacznie łatwiejsze.

Związane urazy

Bardzo często przyczyny różnych obrażeń są zbyt ciężkie obciążenia na młodym szybszym organizmie szczeniaka. Z reguły właściciele, bez obliczenia siły młodych psów, zaczynają ładować je z różnymi ćwiczeniami i szkoleniami w dużych ilościach. Należy pamiętać, że psa argentyńskiego jest tworzona dość powoli i często rama mięśniowa i aparatura więzadła szczeniaka nie odpowiada jej rozmiarowi. W okresie intensywnego wzrostu od 3 do 9 miesięcy musisz być niezwykle schludny w ładunkach, które dajesz psa. Szczególnie rosnące ryzyko obrażeń w złych warunkach pogodowych, na śliskiej drodze, mokra trawa, szorstki teren. Niestety, właściciele często zapominają o radach hodowców na tym koncie lub zignoruj ​​je, aż psa zostanie ranny. W żadnym wypadku nie możesz pozwolić młodym szczeniakowi przez długi czas, aby konkurować z dużymi dorosłymi psami. Ryzyko obrażeń, przerwy i rozciąganie są bardzo wysokie! Jeśli szczeniak, czarter, zaczyna iść do odpoczynku, gra musi zostać przerwana, musisz dać go odpocząć i odzyskać. Bardzo ważne jest, aby starannie obserwować dobre samopoczucie i wspólny ton szczeniaka w tym okresie, aby zauważyć mikrotraum w czasie i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Pamiętaj, że zapobieganie obrażeniom są znacznie łatwiejsze niż miesiące na ich traktowanie! Argentyński pies osiąga pełną dojrzałość fizyczną i psychiczną tylko 2-3 lata. Okres jego życia, podczas którego jest skłonny do "nonsensów", bardzo długo. Ale nawet gdy Argentyńczyk staje się dorosłym, pozostanie towarzyszami dla grach z dziećmi, do których jest bardzo związany. To naprawdę psa "rodziny"!