Czerwony kardynał

Czerwony kardynał jest dużym ptakiem śpiewającym długie taja z krótkim, bardzo grubym dziobem i pokrytym grzbietem. Czerwoni kardynałowie często siedzą w montowanej pozie, a ogon jest skierowany prosto. Ten ptakmieszka w ogrodach, na podwórkach, aw zalesionym obszarach Bay Waidehed Chesapeake.

Pochodzenie typu i opis

Czerwony kardynał (Cardinalis Cardinalis) - North American Bird of Cardinals. Jest również znany jako Kardynał Północny. Nazwa ogólna, a także naukowa nazwa czerwonego kardynała odnosi się do kardynała kościoła rzymskokatolickiego, które są charakterystycznymi czerwonymi ubraniami i czapkami. Termin "Północny" w ogólnej nazwie odnosi się do jego obszaru, ponieważ jest to najbardziej północny widok kardynałów. Jest 19 podgatunków czerwonych kardynałów, które są głównie różne w kolorze. Ich średnia długość życia wynosi około trzech lat, chociaż pewna długość życia wynosi od 13 do 15 lat. Czerwony kardynał jest oficjalnym ptakiem państwowym co najmniej siedmiu państw wschodnich. Rozległe na południowym Wschodzie, rozszerzył swój zasięg na północ od dziesięcioleci, a teraz zdobi zimowe dni z kolorowymi i gwiżdżącymi piosenkami, jest bardzo daleko na północy, na przykład w południowo-wschodniej Kanadzie. Podajniki wyposażone w nasiona słonecznika mogą pomóc mu rozłożyć na północ. Na zachód od wielkich równin, czerwony kardynał jest głównie nieobecny, ale na pustyni na południowym zachodzie jest rozprowadzany lokalnie.

Wygląd i funkcje

Czerwone kardynały - śpiewające średnie ptaki. Mężczyźni jasny czerwony, z wyjątkiem maski czarnej twarzy. Są jednym z najbardziej rozpoznawalnych ptaków ze względu na ich jasny czerwony kolor. Samica jasnobrązowy lub jasnozielony brązowy, z czerwonawym blaskiem i nie ma czarnej maski (ale części ich twarzy mogą być ciemne). I u mężczyzn, aw samicach gruby pomarańczowo-czerwone dzioby w kształcie stożka, długi ogon i charakterystyczny grzebień piór na szczycie głowy. Mężczyźni małe większe kobiety. Mężczyźni mają długość 22,2 do 23,5 cm, podczas gdy kobiety mają długość 20,9 do 21,6 cm. Średnia waga dorosłych czerwonych kardynałów wynosi od 42 do 48 g. Średnia długość skrzydeł wynosi 30,5 cm. Młodzi czerwoni kardynałowie wyglądają jak kobiety, ale mają więcej szary niż pomarańczowo-czerwony belfer. W przeciwieństwie do wielu innych ptaków w Ameryce Północnej, zarówno mężczyźni, jak i samice czerwonych kardynałów mogą śpiewać. Z reguły tylko śpiewające męskie ptaki piosenkujące mogą śpiewać. Mają oddzielne frazy, takie jak bardzo ostry "chip chip" lub długie powitanie. Z reguły wybierają bardzo wysokie wysokości do śpiewania. Mężczyzna użyje połączenia, aby przyciągnąć kobietę, podczas gdy czerwona żeńska kardynała będzie śpiewać ze swojego gniazda, być może zadzwonią do małżonka jako przesłanie o potrzebie żywności.

Siedlisko

Szacuje się, że na świecie znajduje się 120 milionów czerwonych kardynałów, z których większość mieszka w wschodnich Stanach Zjednoczonych, a następnie w Meksyku, a następnie w południowej części Kanady. W Stanach Zjednoczonych można je znaleźć z Maine do Teksasu i Południowa przez Meksyk, Belize i Gwatemala. Żyją także w niektórych częściach Arizona, Kalifornia, Nowy Meksyk i Hawaje. Zakres siedliska czerwonego kardynała wzrósł w ciągu ostatnich 50 lat, w tym Nowy Jork i New England, a nadal rośnie na północ i zachód. Eksperci uważają, że jest częściowo ze względu na wzrost miast, przedmieścia i ludzi, którzy zapewniają jedzenie przez cały rok, co ułatwia ich przetrwanie w chłodniejszych warunkach klimatycznych. Czerwoni kardynały mają tendencję do żyć w grubych zaroślach, takich jak krawędzie lasu, zarośnięte pola, żywe żywopłoty, bagienne zarośla, Meskite i krajobrazy dekoracyjne. Tak więc czerwone kardynały pochodzą z regionu nieorganicznego. Znaleziono one wszędzie na wschodniej i środkowej Ameryce Północnej z Południowej Kanady do części Meksyku i Ameryki Środkowej. Zostały one również prezentowane w Kalifornii na Hawajach i Bermudach. Czerwone kardynale znacząco rozszerzyli swój zakres od początku XIX wieku, stosując umiarkowane temperatury, obudowę ludzką i dodatkową żywność dostępną w podajnikach ptaków. Czerwony kardynałowie wolą krawędzie lasu, żywopłoty i roślinność wokół domów. Może to być częściowo powód zwiększania ich liczby od początku XIX wieku. Czerwoni kardynały również korzystają z dużej liczby osób, które je karmią i inne ziarno ptaków na podwórku.

Odżywianie

Czerwoni kardynałowie są wszystkożerne. Typowa czerwona kardynała dieta składa się głównie z nasion, ziaren i owoców. Ich dieta uzupełnia również owady, które są głównym źródłem pożywienia dla ich piskląt. Niektóre z ich ulubionych owadów obejmują chrząszcze, motyle, wiele, Cicades, Crickets, muchy, katydydy, ćmy i pająki. W miesiącach zimowych, w dużej mierze polegają na nasionach dostarczanych w podajnikach, a ich ulubione są nasiona słonecznika w nasionach oleju i saflora. Inne produkty, które lubią, są kizil, dzikie winogrona, gryka, zioła, załogi, morwy, jagody, jeżyny, suma, tulipan drzewo i kukurydza. Rośliny jagodowe, Mulry i jeżyny są doskonałymi opcjami lądowania, ponieważ stają się źródłem żywności i schronienia z powodu ich zarośli. Aby uratować swój wygląd, spożywają winogrona lub jagody cusl. Podczas procesu trawienia pigmenty z owoców spadają do krwiobiegu, w pęcherzykach pióra i krystalizują. Jeśli czerwony kardynał nie może znaleźć jagód, jego cień stopniowo zaczyna znikać.

Jedną z najważniejszych rzeczy, które są potrzebne do przyciągnięcia czerwonych kardynałów, jest podajnik dla ptaków. W przeciwieństwie do wielu innych ptaków, kardynalni nie mogą szybko zmienić swojego kierunku, więc podajniki ptaków powinny być wystarczająco duże, aby mogli łatwo lądować. Chcą czuć się chronieni podczas jedzenia, więc najlepiej umieścić podajnik około 1,5-1,8 m nad ziemią, obok drzew lub krzewów. Czerwoni kardynałowie są również podajnikami ziemnymi i doceniają, że żywność pozostaje pod torbą do karmienia dla ptaków. Niektóre z najlepszych stylów stylów podajników ptaków obejmują podajniki z dużą częścią wypoczynkową. Czerwoni kardynały używać kąpieli do picia i pływania. Ze względu na wielkość większości kardynałów najlepiej jest mieć kąpiel na głębokość ptaków od 5 do 8 cm w najgłębszym punkcie. Zimą najlepiej robić gorącą kąpiel ptaka lub zanurzyć nagrzewnicę w zwykłej kąpieli ptaków. Woda do pływania ptaków dowolnego typu należy wymienić kilka razy w tygodniu. Jeśli źródło wody nie jest wyświetlane, czerwone kardynale będą musieli odejść i znaleźć go gdzie indziej, na przykład w lokalnym stawie, strumieniu lub rzece.

Cechy charakteru i stylu życia

Czerwoni kardynałowie nie są migracji, są one mieszkańców przez cały rok. Są aktywni w ciągu dnia, zwłaszcza rano i wieczorne godziny. W zimie, większość kardynałów stada i żyje razem. W okresie reprodukcji są dość terytorialne. Czerwone kardynale wolą odosobnione miejsce, w którym czują się bezpiecznie. Rodzaj obszarów, które zapewniają doskonałą powłokę - gruby winorośli winogron, drzewa i krzewy. Istnieje wiele rodzajów drzew i krzewów, do których przyciągają się czerwone kardynale. Sadzenie krzewów, takich jak winorośl winogron, wiciokrzew, dereń i jałowca, może być idealną pokrywą dla ich gniazd. W zimie, wiecznie zielone drzewa i krzewy zapewniają bezpieczne i wystarczające schronienie dla tych ptaków bez tworzenia. Czerwone kardynały nie używają gniazdowania gniazdowania. Zamiast tego mężczyzna i kobieta będą szukać grubo zadaszonego gniazda na tydzień lub dwa, zanim kobieta zacznie go zbudować. Rzeczywiste miejsce jest miejscem, w którym gniazdo jest nachylona w wtyczce małych gałęzi w krzewu, saplingu lub klubie.

Gniazdo jest zawsze ukryte w gęstych liściach. Najczęstsze drzewa i krzewy, które wybierają czerwone kardynałowie obejmują dereń, wiciokrzew, sosna, głogu, winogrona, świerk, boligole, jeżyny, krzaki róż, wiąz, elderberry i klon cukru. Po wybraniu lokalizacji mężczyzna zwykle przynosi materiały do ​​zagnieżdżania. Materiały te obejmują paski kory, grube cienkie gałązki, winogron winorośli, zioła, liście, igły sosnowe, włókna warzywne, korzenie i łodygi. Kobieta przecina gałązki dziobu, aż stają się elastyczne, a następnie popycha je z łapami, tworząc filiżankę kubków. Każde gniazdo ma cztery warstwy składające się z gruboziarnistych gałązek, które są pokryte dywanikiem liści, wyłożoną korą winoroślą winogronową, a następnie ozdobione igieł sosnowych, ziołami, łodygami i korzeniami. Każde gniazdo trwa do 10 dni. Czerwoni kardynałowie wykorzystują swoją działkę do gniazdowania tylko raz, więc ważne jest, aby zawsze znajdują się wiele drzew, krzewów i materiałów w pobliżu.

Struktura społeczna i reprodukcja

W południowych regionach, jak wiesz, czerwone kardynały są hodowani trzy potrawy na jeden sezon. W środkowych stanach rzadko usuwają więcej niż jeden. Czerwoni kardynałowie - wyjątkowy rodzice. Mężczyzna dzieli obowiązki rodzica z żoną, karmieniem i opieką pozostaje w matce podczas i po inkubacji. Instynkty jego ojca pomagają mu bronić matki i dzieci, dopóki nie opuszczą gniazda. Młodzi czerwone kardynale są często przestrzegane rodzicami na ziemi przez kilka dni po opuszczeniu gniazda. Pozostają bardzo blisko rodziców, dopóki nie mogą samodzielnie uzyskać żywność. Podczas gdy mężczyzna dba o swoją rodzinę, jego jasny czerwony kolor często zmienia się na matowym cieniu brązowego. Okresy krycia czerwonych kardynałów - Mart, maju, czerwiec i lipca. Wielkość murów - od 2 do 5 jaj. Długość jajka wynosi od 2,2 do 2,7 cm, szerokość wynosi od 1,7 do 2 cm, a waga wynosi 4,5 grama. Jajka gładka i błyszcząca biała z zielonkawym, niebieskim lub brązowym odcieniem, z szarymi, brązowymi lub czerwonawymi klipami. Okres inkubacji wynosi od 11 do 13 dni. Cubs narodziły się nago, z wyjątkiem rzadkich belków puchu szaro-proszku, ich oczy są zamknięte, a są niezręczne. Etapy życia młodych czerwonych kardynałów: Cubs - od 0 do 3 dni. Jego oczy nie otworzyły się jeszcze, mogą być belki na dole na jego ciele. Nie gotowy do opuszczenia gniazda- Laska - od 4 do 13 dni. Jego oczy są otwarte, a pióra na skrzydłach mogą przypominać probówki, ponieważ nadal muszą przebić się przez muszle ochronne. Nadal nie jest gotowy do opuszczenia gniazda- Młody - 14 dni i starszy. Ten ptak jest całkowicie pierzasty. Jej skrzydła i ogon może być krótki, a ona jeszcze nie opanowała lotu, ale może chodzić, skoczyć i drżeć. Opuściła gniazdo, chociaż rodzice mogą być blisko, aby pomóc i chronić, jeśli to konieczne.