Jednopalony wielbłąd

Z szybkim rozwojem postępu naukowego i technologicznego populacji pięknej dzikiej fauny, są one ograniczone do wszystkich mniejszych i mniej. Wiele pięknych zwierząt znika. Ale natura zadbała o to, że każda żywa istota na ziemi była wygodna, tworząc wszystkie niezbędne warunki. Co jest po prostu warte różnych gatunków i podgatunków naszych mniejszych braci, ich specyfiki i zachowań. Jednym z niesamowitych kreacji dzikiej przyrody jest Somnogorby wielbłąd, określany również jako Dromedar lub Arabski.

Pochodzenie typu i opis

Jeden spalony wielbłąd nie ma specjalnego charakteru, od jego kolegi - Dugurby, cholernie, ale nadal występują pewne różnice. Na podstawie ogólnego podobieństwa dwóch podgatunków, zawarcia ich relacji. Istnieje kilka alternatywnych teorii pochodzenia tych podgatunków, ale ogólnie przyjęty jest uważany za następujący: w północnej Ameryce, pewnego wielbłąda (prawdopodobnie progenitor całkowitego typu Camelus).

W poszukiwaniu żywności i bardziej komfortowego siedliska, dotarł do Eurazji, skąd zaczął w przyszłej bactriana i dromedarach. Według innej wersji, progenitor gatunków stał się dzikimi wielbłądami z pustynnych osiedli Arabii, którego później, udomowione Beduini. Jego przodkowie wkrótce zalali Turkmenistan i Uzbekistan, podzielili na 2 podgatunki.

W starożytności oba podgatunki mieszkali wyłącznie w warunkach przyrody, a ich stada były niezliczone. Chociaż wielu naukowców uważa, że ​​absolutnie dzikie suszone przepięcia w naturze nigdy nie istniały. Dowód tego jest niedostatek znalezisk pozostałości zwierząt, ale niektóre dowody ich istnienia są nadal. Jednym z przykładów jest kilka obrazów wielbłądów jednorodnych na skałach i kamieniach. Największe populacje domedarów spotkały się na pustynnych obszarach na północy Afryki i na Bliskim Wschodzie.

Dziki przodkowie wielbłąda pojedynczego palnika były szybko udostępniane przez mieszkańców sąsiednich terytoriów, którzy szybko docenili zalety tego gatunku. Ze względu na ich ogólne wymiary, charakterystyczne zdolności i wytrzymałość, zaczęli być wykorzystywane jako przyczepność, przemieszczając się na duże odległości na temat szczególnie dusznych i suchych tras oraz jako zwierzęta jazdy. Wcześniej te podgatunki były bardzo często używane do celów wojskowych, a zatem informacje o rygorystycznym i bezpretensjonalnym zwierzęciu były szeroko rozpowszechniane nawet wśród Europejczyków podczas konfliktu wojskowego.

Wykorzystanie wielbłądów jednopalonych zostało dystrybuowanych do narodów Indii, Turkmenistanu i innych sąsiednich terytoriów. W przeciwieństwie do Dugorby Fellow, dzikie stada bębnów stały się wielką rzadkością i żyją głównie w centralnych regionach Australii.

Wygląd i funkcje

Niesamowite zwierzęta, w przeciwieństwie do znanych baktrian, są obdarzone tylko jednym garbem, dla którego dostali imię. Porównywanie 2 podgatunków jednego podstawowego typu wielbłąda faktycznie, charakterystycznych funkcji zewnętrznych Driedwaya, oprócz obecności jednego garbu zamiast dwóch, są widoczne dla nagiego oka:

Znacznie mniejsze rozmiary. Wielbłąd jednopalony ma mniejsze parametry wzrostu i wagi, w porównaniu z najbliższym względem. Jego waga zmienia się od 300 do 600 kg (średnia waga mężczyzny - 500 kg), wzrost wynosi od 2 do 3 metrów, a długość wynosi od 2 do 3,5 m. Te same parametry w Bactrianov mają znacznie duże wskaźniki.

Ogon i nogi. Drromedar ma krótszy ogon, którego długość nie przekracza 50 cm. Siwa jest o wiele bardziej elegancka, ale nogi są dłuższe niż facet. Dzięki takiej cechom, pojedynczy spalony wielbłąda charakteryzuje się większą zwrotnością i szybkością ruchu.

Szyja i głowa. Te podgatunki mają długą szyję i wydłużoną głowę w kształcie elipsy. Oprócz rozwidlonej wargi Drromedar jest obdarzony inną funkcją - nozdrza, otwarcie i zamknięcie, których kontroluje niezależnie. Pojedynczy wielbłąd jest właścicielem długich rzęs, które mogą chronić oczy nawet z najmniejszych ziarna.

Cechy struktury stopy. Oprócz faktu, że nogi tych subspektycznych wielbłądów są dłuższe, są one również pokryte specjalnym wzrostami kukurydzy w miejscach zakrętów. Te same wzrosty obejmują liczne części ciała. Inną charakterystyczną cechą wielbłądów jednorazowych - miękkie podkładki kukurydziane na stopach, wymienione kopyt, w miejscu, do którego znajduje się para palców.

Wełniana pokrywa. Gatunek ten jest znany ze swojej krótkiej startości, co sprawia, że ​​kategorycznie nie nadaje się do zimnego klimatu. Jednak wełna na niektórych częściach ciała jest dłuższa i gruba: na szyi, plecy i górnej części głowy. Kolor jednoosobowych wielbłądów występuje z jasnobrązowego, piaszczystego do ciemnobrązowego, a nawet białego. Chociaż zjawisko bębnów-albinos jest niezwykle rzadki.

Również, a także wielbłądy Dugorby, ta Subbola wyróżnia się specjalną wytrzymałość w suchym klimacie. Wynika to z faktu, że powody wiedzą, jak utrzymać wilgoć i posiadać garb, kompozycję, z której duża ilość tłuszczu. Fakt ten przyczynia się do szybkiego odszkodowania zasobów, zapewniając organizm zwierzęcy niezbędną energię.

Siedlisko

Te podgatunki są niezwykle odporne i dostosowane do surowych susza. Jest to przede wszystkim ze względu na jego funkcje fizjologiczne. Dlatego siedlisko domedarów są regionami Afryki Północnej, Bliski Wschód, Turkestan, Mała i Środkowa Azja, Iran, Pakistan.

Wytrzymałość alogorowych wielbłądów jest podyktowana przez kilka konkretnych funkcji ich organizmu: Wilgotność, którą należy zachować zwierzęta do przetrwania, nie jest przechowywane, a w żołądku funkcje nerki tego podgatunku są dostrojone, aby zmaksymalizować odwodnienie oddzielonego moczu, zachowując w ten sposób wełnę wilgoci zwierzęcia uniemożliwiają odparowanie Wilgoć gruczołu potu różni się również od innych ssaków (organy temperaturowe w nocy spadają i pozostaje w normę przez długi czas). Pot zaczyna wyróżniać się tylko w temperaturze + 40, a powyższy domerredar ma możliwość szybkiego uzupełnienia rezerw niezbędnych cieczy i jest w stanie pić od 50 do 100 litrów wody przez kilka minut.

Jest to dzięki tym funkcjom, jednopalący wielbłąd jest niezbędny dla narodów arabskich żyjących na obszarach pustynnych. Jego szczególne cechy są stosowane nie tylko w ruchu ciężkich przedmiotów i ludzi, ale także w rolnictwie.

Odżywianie

Oprócz faktu, że te podgatunki są zdolne od dawna bez wody bez uszczerbku dla pracy ciała jako całości, jest również bezpretensjonalne w żywności. Dromedars - ssaki herbivore, a odpowiednio, obdarzone specjalną strukturą żołądka, która składa się z kilku kamer i ma wiele gruczołów. System sam trawienia wyróżnia się faktem, że praktycznie nie ostre jedzenie warzyw spada na przedni obszar żołądka. Jest tam, że proces jego ostatecznego trawienia.

Dieta rozmówców jednorazowych nie jest po prostu bezpretensjonalna, ale często nieodpowiedni dla innych roślinożerców. Oprócz suchych i kłujących maszyn, burza są zdolne do konsulowania nawet krzewów i półstarzy. W szczególnych przypadkach, w przypadku braku źródeł energii, wielbłądy są zdolne do karmienia kości i skór zwierząt, do produktów, które są wykonane z nich.

W warunkach udomowionych treści z ulubionymi przysmakami podgatunki stają się codziennie, liście architektury, Saksaul, Reed, siano, owies. W warunkach dzikich zwierząt, jednoniciowe wielbłądy uzupełniają regularną potrzebę soli na własnych, niesamowitych ciekłych rezerwach w słoneczniki pustyni. Udomowione zwierzęta potrzebują soli do używania nie mniej dzikiego faceta, ale picie solonej wody jest często kategorycznie odmówiona. W takich przypadkach wielbłądy soli są podawane w postaci specjalnych słupków soli.

Charakterystyczną cechą wszystkich przedstawicieli rodziny Wielbłądziej jest fakt, że nie potrzebują nie tylko w zasobach wodnych przez długi czas, ale także w odżywianiu. Podgatunki wyposażone w zdolność długiego pobytu bez jedzenia, z powodu nagromadzonych tłuszczów w garbie. Pojedyncze wielbłądy są zdolne do głodu tygodni i przyzwyczaić się do dowolnej żywności. Często, nie długoterminowe uderzenia głodu są bardziej pozytywnie przy pracy organu suszonych przepięć, które są regularnie odrodzone.

Cechy charakteru i stylu życia

Wielbłądy - ładne spowolnienie zwierząt. Cechą ich zachowania jest to, że żyją w jasnym harmonogramie dnia bez odbiega od niego. To, co pozwala im na dłuższą energię i wilgoć. Pomimo ich siedzącego zachowania, podgatunki mogą dokonać przejścia na duże odległości każdego dnia. Nasi starożytni przodkowie słowiańscy obdarzyli słowo "wielbłąd" oznaczający "Long Wandering".

W poszukiwaniu żywności Dromedars są rano i wieczorne godziny, a w ciągu dnia i noc spoczywa na otwartych przestrzeniach wydm. Jednowiści wielbłądy poruszają się ze średnią prędkością w obszarze 10 km / h, ale jeśli to konieczne, może przejść do biegu (nie więcej niż 30 km / h). Taka prędkość jest możliwa, ale przez długi czas komunikat wielbłądowy nie może być w stanie.

Inną charakterystyczną cechą jest niezwykle dobra wizja, ponieważ są w stanie zobaczyć szorstkie niebezpieczeństwo, są w stanie bardzo duże odległości. Gdy tylko wizja wielbłąda spada, na przykład osoba, idzie na długo przed zbliża się do zamknięcia. W zwykłym otoczeniu w stadzie suszonych, osoby nie są sprzeczne między sobą.

Ale w okresie Gon mężczyźni są w stanie pokazać agresję wobec innych samców, walcząc o krycia z konkretną kobietą. W tym okresie, jednopalące wielbłądy są w stanie dołączyć i zaznaczyć swoje terytorium, ostrzegają wrogów o ich przywództwie. W Turcji, agresywność wielbłądów, użyj walk wielbłądów na tradycyjne na tym terytorium. Pomimo całej bierności głównych cech postaci, wielbłądy są obdarzone wysoką inteligencją i osobliwym charakterem.

W niektórych pytaniach buła są ładne kaprysy: Samice tych subspektycznych pozwalają sobie mleczyć wyłącznie zdecydowaną osobę. W tej chwili młoda kobieta musi być z pewnością w dziedzinie jej widoku. Dorośli domagają się szacunku związku, a nie dobre przestępstwa i okrutne traktowanie. Jeśli Dromedar nie spoczywał lub nie jest w stanie snu, niemożliwe jest zdobycie go do nóg. Pamięć wszystkich przedstawicieli podgatunków jest rozwijany w niesamowity sposób - są w stanie zapamiętać niechęć przez wiele lat i z pewnością zniekształcić sprawcę. Dromedars są związane z człowiekiem, aw przypadku separacji są niezależnie w stanie znaleźć drogę właścicielowi.

Ogólnie rzecz biorąc, Dromedars wyposażone są w spokojny spokój, życzliwość i zdolność do szybkiego dostosowywania się do pewnego siedliska, co czyni je doskonałymi asystentami dla osoby. Nawet na wolności nie atakują ludzi, ale unikaj ich spotkania.

Struktura społeczna i reprodukcja

Dromedars - Day Animals, a zatem szczyt ich działalności spada w ciągu dnia. W wielbłądach dzikich, jednopoziomowych i Dugorby tworzą niektóre grupy społeczne składające się z jednego mężczyzny, kilka kobiet i ich potomstwa. Precedens zdarzają się, gdy tylko mężczyźni są łączone w grupy, wygrywając pozycję przywódczą siłą. Jednak takie przypadki są rzadkie i grupy grup, aby zachować krótko, uciekając się do tworzenia standardowej struktury społecznej.

Paul Dojrzewanie i reprodukcja

Strzał seksualny samców i kobiet tych podgatunków kończy się średnio o 3-5 lat. Mężczyzna staje się zasadniczo ciepły zimny. W okresie Goh (grudzień-styczeń), maszerować ich terytorium, zapobiegając tym samym konkurencjom, że nie warto się zbliżać. Mężczyzna używa specjalnych gruczołów z tyłu głowy, a przechylając głowę do ziemi, dotyczy jej piasku i najbliższych kamieni. Jeśli inna wielbłąd jest jednak zbliżył się, wówczas okrutna walka, z głośnymi nieprzyjemnymi dźwiękami. Zwycięzca walki, zapłodnienie żeńskiej, natychmiast wpływa na znalezienie innego.

Kobieta staje się w ciąży raz na dwa lata, a samo narzędzie dla dzieci trwa około 13 miesięcy. Narodziny stoją stoją stojące, a po kilku godzinach po ich ukończeniu, urodzony wielbłąd (zawsze 1, bliźniaki - niezwykle rzadki wyjątek) po kilku godzinach stoi samotnie samotnie. Pierwsza pół roku dzieciak karmi się mlekiem matki, a następnie idzie do zwykłej żywności ziołowej.

Kobieta Domedar jest w stanie dawać do 10 litrów mleka. Główną różnicą między dziećmi wielbłądów Dugorble`a i jednego spalonego jest to, że Dromedars przyrodzą się około 2 razy większym niż ich facet. Średnia długość życia tego podgatunku osiąga średnio 50 lat.

Naturalni wrogowie

Pojedyncze płonące wielbłądy, pomimo zwartości wielkości w porównaniu z baktrianami, raczej dużymi zwierzętami. W regionach pustyni nie ma żadnych osób zdolny do przekroczenia ich wymiarów, a zatem ich wrogów w ich naturalnym środowisku po prostu nie mogą być. Jednak częste przypadki ataków wilków na dziećmi suszonych. W przeszłości te podgatunki miały innych wrogów (oddzielne podgatunki lwów pustynnych i tygrysów), ale dziś te zwierzęta są uważane za całkowicie wymarłe.

Wielbłądy, takie jak Dromedars i Dugorby Osoby posiadają jednego wspólnego wroga - ludzkości. Ze względu na masową udomowienie ponad 3 tysiące lat temu, w warunkach naturalnych, pierwotne szpilki z wielbłądów jednopłonowych zostało zachowanych (tylko wtórne w centralnej części kontynentu Australii). Ich zgromadzenia, Baciarzy, nadal znajdują się w dzikim siedlisku, ale ich populacja jest tak mała, ponieważ są zagrożone wyginięciem i są wymienione w "Czerwonej książce".

Nie zaskakująco masowy pościg ludzi do domestykacji domedarskiej. Oprócz faktu, że są one doskonałym sposobem transportu i transportu towarów, ich wełnianej pokrywy, mięsa i mleka mają niesamowite cechy. Skórki wielbłąda słynie z izolacją termiczną, mięsem - charakterystyczny smak, tłuszcz jest podobny do pamięci RAM, a mleko słynie z zawartości tłuszczu i treści przydatnych pierwiastków śladowych.