Młoda kukurydza

Silent Cuckor to drugie rozmiary predator próbki Australii, który jest gorszy od tego wskaźnika tylko Tasmanian Diabeł. Tytuł nie otrzymał z powodu pewnego podobieństwa z prawdziwym kotem i radością. Ponadto zwierzę jest również znany jako "Calvla" lub kota tygrysa.

Opis

Długość ciała z kubu próbki od 25 do 75 cm, o długością ogon wynosi 20-60 cm, masa różni się szeroko od 900 g (dla Dasyurusa Halukatusa) do 4-7 kg (dla Dasyurus Maculatus). Samice mniejsze. Futro krótki, gruby i miękki ogon pokryty dłużymi włosami. Małe uszy. Ogon silny, gruby.

Z powrotem i boca zwierzę z szaro-żółtego do czarnego z białymi plamami, brzuchem - białe, szare lub żółte. Samice mają 6-8 sutków. Torba na zewnątrz otwiera się. Fangs i rodzeniowe zęby są dobrze rozwinięte. Kobieta z tego gatunku jest nieco mniejsza niż mężczyźni.

Styl życia

Dla ich schronisk te zwierzęta wykorzystują zagłębienia opadłych drzew, gdzie sucha kora i trawa są spawane. Ponadto schronienie może być szczeliną wśród kamieni dla nich, a także opuszczony brak opuszczonej Nora i innych zacisznych narożników, które mogą znaleźć. Główną aktywnością kunitów próbek jest w nocy, gdy poruszają się nie tylko na powierzchni Ziemi, ale także wspinać się na drzewach. Często te zwierzęta można znaleźć w pobliżu ludzkiej obudowy.

Odżywianie

Aby polować, cichy kokpit idzie w nocy. Dieta jest dość zróżnicowana. Przedstawia gady, ptaki i ich jajka, króliki i inne małe ssaki. Wielka siła i rozmiary pozwalają zwierzętom zachować polowanie na większych zwierząt (Woody Oxum, Heron, Young Wallabi). Pogrubiony i szybki, milczący kutuk, jeśli to konieczne, staje się ostrożni i pacjenta.

Ponieważ ten gatunek mieszka w lasach, wtedy, wspinając się na pnie drzew, zniszczą gniazda ptaków, strażni wśród oddziałów lub połowu w lecie. Może polować i śpiące ptaki.

Siedlisko

Silent Kinut mieszka na wschodzie Australii i na wyspie Tasmanii, jest strażnikiem, jest dość rzadki. Przeważnie na całe życie zwierzę wybiera deszcz, fajne lasy i zarośla na brzegach zbiorników wodnych.

Wspólne widoki na próbki:

Novoguinskaya Sobcnaya Kunica

Szeroko rozpowszechnione na wyspie Nowej Gwinei, gdzie mieszka w obszarach górskich na wysokości do 3 600 m npm. Ponadto mieszka na wyspach Japonii w mokrych lasach deszczowych. Na obecności obszarów prowadzi do szczurów.

Najmniejszy widok na rodzaj długości ciała od 240 do 350 mm, ogon długości waha się od 210 do 310 mm. Średnia masa 450 g. Wełna jest gruba i niegrzeczna, z lekkim krwawieniem. Brązowy spin z białymi plamami. Ciemnobrązowy lub czarny ogon.

Chernobhetaya Sobcnaya Kunitsa

Ten pogląd można znaleźć wyłącznie w lasach eukaliptusowych w południowo-zachodniej Australii. Jest wymieniony w czerwonej książce IUCN jako wrażliwej. Naturalne siedlisko to pustynie, łąki, laski sklefitowe, obszary przybrzeżne z zaroślami krzewów.

Masa dorosłych mężczyzn wynosi 0,7-2 kg, samice - 0,6-1,12 kg. Długość korpusu mężczyzn od 310 do 400 mm, dla kobiet - od 260 do 360 mm. Ogon samców o długości 250-350 mm, samice - 210-310 mm. Miękkie futro. Back and bock brązowy lub czarny, biały punkt. Brooko Creamy White Color. Nieudana kufa, wskazała, światło. Uszy duży, zaokrąglony kształt, z białą granicą. Wielkie oczy. Krótkie łapy.

Północna kolacja Kunitsa

Mały widok mężczyzn do 900 g, a długość ciała w zakresie 25-35 cm. Krótka i gruba wełna, szaro-brązowy lub szary, z białymi plamami - czarna końcówka ogona.

Wcześniej gatunek rozprzestrzenił się na dość szerokiej gamie od Pilbary na zachód od Australii na południowy wschód od Queensland, ale teraz strefa jego siedliska zmniejszyła się do kilku oddzielnych miejsc na północy Australii. Northern Shopping Court mieszka w skalistym miejscach lub w lasach eukaliptusowych w pobliżu brzegu. Gatunki wprowadzone w Czerwonej Księdze IUCN jako "w niebezpiecznym stanie".

Podmuchowa kenaya kunitsa

Duża różnorodność wężynych cylits o długości ciała wynosi około 60-75 cm, długość ogona wynosi 50 cm, waga sięga 7 kg. Futro ciemnobrązowe, z innych gatunków wyróżnia się białymi plamami na ogonie, co znajduje odzwierciedlenie w tytule typu.

Teraz Podnostokhavosta Sobbage składa się z dwóch izolowanych populacji - na północy Queensland (w pobliżu Cairns i Kuktaun) i na wschód od południa Queensland do Tasmanii. Jest wprowadzany do Czerwonej Księgi IUCN jako "pogląd, który jest w stanie bliskim zagrożeniu".

Bronze Głowy Kunitsa

Jest to jedyny ssak, który żyje na wyspie Nowej Gwinei w basenie rzeki Flya na południu wyspy. Naturalny medium jego siedliska jest sawanną. W sezonie deszczów obszar jest zauważalnie zmniejszony z powodu wycieków rzecznych.

Długość ciała waha się od 350 do 450 mm, o ogonie długości od 240 do 285 mm. Wełna miękka, malowana w złotym brązu. Powrót to ciemna czekolada z pomarańczowymi i małymi białymi plamami. Tummy kremowe. Ciemne złote łapy z brązu. Ogon żółtawo brązowy lub czarny bez plam. Zakup kufy. Małe uszy, zaokrąglony kształt.

Próbkowanie pękania

Lenana wygląda 45 cm, ogon długości około 30 cm, waga około 1,5 kg. Wełna malowana z czerni do żółtawego brązowego koloru - białe plamy obejmują całe ciało z wyjątkiem puszysty ogona z białą końcówką. Zakup kufy.

Widok jest wprowadzany do Czerwonej Księgi IUCN jako "w stanie blisko zagrożenia"

Reprodukcja

Ciąża kobiecych cech obuwia trwa około trzech tygodni, które spada w miesiące letnich maja i lipca. Po którym światło pojawia się od 4 do 6 dzieci. Jednak jeden przypadek jest znany, gdy kobieta z tego gatunku była w stanie urodzić na raz 24 młodych.

Dzieci rodzą się ślepy i karmią mlekiem matki. Ich rozmiar w czterech tygodniach nie przekracza 4 cm. Po 8 tygodniach przestają ssać mleko, a po trzech tygodniach mają oczy. Mięso małe kolacje zaczynają próbować w wieku 15 tygodni, a całkowicie niezależny stał się 4,5 miesiącem.

Naturalni wrogowie

O wrogach tego gatunku jest znany bardzo mało. Zakłada się, że sowy i inne drapieżniki mięsożerne mogą polować na koci. Największym niebezpieczeństwem dla zauwarzonych ciód jest mężczyzną. Śpiewa obok ludzkiej obudowy, ci ciche drapieżniki zniszczą drób, a także branże z kradzieżą mięsa i salę. Raz - w tym celu lokalni rolnicy zniszczyli korzyści, co stanowiły znaczną szkodę liczby tych zwierząt. Dziś milczący Kinut jest wymieniony w Międzynarodowej Czerwonej Księdze.