Lis tybetański

Lis tybetański - Bardzo szczególny przedstawiciel flory i fauny. Wszystkich istniejących typów lisa, jest to najbardziej miniaturowa. Niezwykły kolor i ogromny, puszysty ogon, a także kształt twarzy i oczu sprawiają, że rozpoznawalne i znacząco rozróżniają od innych przedstawicieli tego gatunku. Fox jest drapieżnym ssakiem, który należy do rodziny pingów. Wielu zauważa, że ​​pojawienie się twarzy sprawia, że ​​jest niezwykle podobny do wilków.

Pochodzenie typu i opis

Tybetański Fox odnosi się do ssaka akordu, jest przedstawiciel rodziny PDovy, podświetloną w rodzaju lisa, forma lisów tybetańskich.

Pierwsi przodkowie tych przedstawicieli rodziny PS pojawili się nawet w okresie Eocenu - ponad 50 milionów lat temu na terytorium współczesnej Ameryki Północnej. Na tym terytorium naukowcy odkryli kilka typów skamieniałości pozostałości starożytnych przedstawicieli PD. Rodzina. Należli do MiaCidov. Sądząc po znalezionych ustaleniach starożytni przodkowie Lisa były dość wydłużonym ciałem i krótkimi kończynami. Na terytorium Europy i Współczesnej Azji zostały wymienione w okresie pleostoceński.

Po pewnym czasie starożytni przodkowie pingów rozprzestrzeniły się na szerszym obszarze i podzielone na dwa typy: pic-kot.

Bezpośredniołnik tybetańskim lisa jest z widokiem. Jego pozostałości naukowcy odkryli na terytorium zachodniego regionu współczesnego Teksasu. W procesie ewolucji tego typu drapieżniki zmieniły siedlisko i, w zależności od terytorium, na którym mieszka, modyfikowuje.

Wygląd i funkcje

Charakterystyczną cechą wyglądu jest długi i bardzo puszysty ogon. Jego długość jest prawie równa długości ciała i wynosi 30-45 centymetrów. Długie, grube futro daje objętość, dzięki czemu zwierzę wydaje się bardziej masywne niż w rzeczywistości. Ze względu na cechy warunków klimatycznych w siedlisku zwierzęcia, jego futro grubsze i znacznie grubsze niż inne typy lisów. W pobliżu powierzchni skóry znajduje się subdress, która podczas wiosennych spadków.

W porównaniu z innymi przedstawicielami tego gatunku, tybetański lis ma bardziej wydłużony kształt ciała. Jednakże rozmiary i ciężar ciała są znacznie mniej niż w innych gatunkach. Wielkość tybetańskiego lisa jest nieco lepsza od dużego kota. Długość ciała jednej osoby dorosłej wynosi 60-70 centymetrów, masa ciała od 5 do 6 kilogramów.

Pozwala to, aby lisa czuć się komfortowo z silnymi, zimnymi wiatrami, a także zbyt zimną zimą, przy której temperatura powietrza osiąga -35 -45 stopni. Latem w tym obszarze silne ciepło. Temperatura powietrza osiąga +30 - +40 stopni.

Szef drapieżnika ma świetny kształt z innych rodzajów lisów. Freafish rozciągnięty, wzrost i kierunek wełny tworzą uczucie jej kwadratowego kształtu. Na głowie nie są zbyt długie, ale spiczaste trójkątne uszy.

Inną cechą jest bardzo silne szczęki z długimi kłami. Żaden ze wszystkich istniejących gatunków nie może pochwalić się tak długimi kłami. Fox ma również bardzo ciekawy kolor - spot stłumiony rude, z brązowawym odcieniem. Książka wełna zmienia kolor i staje się szary. Ze względu na to, wrażenie zespołów na ciele. Obszar podbródka, szyi, brzucha i końcówka ogona są zawsze białe.

Siedlisko

Większość wszystkich istniejących zwierząt koncentruje się obecnie w obszarze płaskowyżu tybetańskiego. Więcej niż 30 000 osób żyje tutaj. Ssak i inne regiony.

Siedlisko geograficzne drapieżnika: Regiony zdefiniowane w Nepalu Indii - Biały Bathan- Pakistan. Obszary stepów są wybierane jako teren do pobytu stałego. Są dobrze wyjęte na półpustynnych obszarach z skalistymi, męskimi wzgórzami. Niektóre populacje żyją na szczytach górskich, których wysokość waha się od 2000 do 5000 metrów.

Tybetańskie lisy są bardzo związane z bazą danych pasz. Regiony ich siedliska znajdują się głównie tam, gdzie żywność jest zamieszkana, które stanowią główną część diety drapieżników. Gdy baza zasilania jest wyczerpana, mogą machać w innych regionach, w których można karmić.

Lisy tybetańskie doskonale przystosowały się do lokalnego klimatu i łatwo nosić i przedłużające się zimy z kradzieży przymrozkami i lato z palącym słońcem i nieznośnym ciepłem. Obecnie w Tybecie jest prawdziwa wojna z jedzeniem. Przedstawiciele te są przyklejani i niszczącym i niszcząc, że istnieje szkodliwy wpływ na liczbę lisów tybetańskich.

Odżywianie

Tybetański Lis jest drapieżnym ssakiem, w związku z którym głównym źródłem zasilania - mięso. Podstawa zasilania tego zwierzęcia jest zasadniczo jedzenie. Jest to dość małe zwierzę z rodziny gryzońskiej, która ma bliski związek z zającymi. Różnica z zających jest brak długich uszu i krótkich kończyn. Jedzenie jest dość powszechne w tym obszarze i jest głównym źródłem odżywiania nie tylko lisów tybetańskich, ale także innych rodzajów drapieżników.

Dana baza danych paszowych przedstawicieli Pdding: Mysz Bug-myszy zające wulgarni-jaszczurko-białko-królika - pernate i ich gniazda, które są umieszczone w pobliżu powierzchni jaj na ziemi.

W przypadku z widokiem na bazę paszy, lisy tybetańskie mogą zaspokoić głód owadami lub innym małym żywotnością, które mogą złapać. Również, owoce, warzywa, różne korzenie i inna roślinność mogą iść. Jeśli lisy wykryje padło, może być z nim zadowolony. Te typy drapieżników są uważane za nie oczekujące odżywiania i mogą przetrwać nawet w trudnych warunkach dzięki bazy danych SCant Feed. Jednak ponad 90% diety predatorów tworzą jedzenie.

Fox Hunt najczęściej wychodzi po południu. Wśród stepów łatwo pozostają niezauważni ze względu na kolor. Czasami znaleziono wspólny polowanie, gdy Lisa dołącza do niedźwiedzia myśliwskiego. Jeśli małe, zwinne jedzenie będzie w stanie wymknąć się od niedźwiedzia, łatwo złapie lis. Często zwierzęta poloty. Złapana do wyciągania małżeństwa para szczerze dystrybuuje na pół.

Hufts pomagają im ostre słuchowi, co pozwala odczuwać obecność górnictwa w dużej odległości. Zapach jest używany przez zwierzęta jako punkt orientacyjny na swoim terytorium.

Cechy charakteru i stylu życia

Tybetański Fox preferuje ukryty, zaciszny styl życia. Każda osoba lub para małżeńska ma swój własny siedlisko. Jednak nie są one przeciwnikami nieznajomymi i zwykle w skurczach na terytorium nie wejdzie. Idzie na polowanie dopiero po południu, reszta czasu woli ukryć się w ich nonorantach, wąwozach, szczelinach.

Do tej pory zoologowie nie mogą dawać dokładnie określaniu stylu życia zwierzęcia, ze względu na fakt, że są zbyt zamknięte. Ostre słuchanie pozwala zbliżyć się do obcych, a także osoby ukrywającej w jego schronieniu. Każda para lub osoba dorosła ma pewne terytorium, na którym jest i polowanie. W naturze istnieją przypadki, gdy kilka rodzin żyje na jednym terytorium. Lisy tybetańskie są bardzo dobre odnoszące się do swoich krewnych i nigdy nie bronią się w prawo do życia na jednym terytorium.

Komunikować się ze sobą, dają dźwięki, coś w rodzaju niskiego, głupi. Jednak jest niezwykle rzadki. W przypadku stałego zamieszkania lisów wybierz pilota, głuchy miejsce daleko od ludzkich osad. Jest wyposażony w legowisko w pobliżu źródeł wody w takim miejscu, w którym światło słoneczne nie spada na nich. Często w Nour prowadzi kilka wejść lub istnieje kilka wyjść.

Struktura społeczna i reprodukcja

Małżeństwo ma charakter sezonowy i zaczyna się od początku lutego. Zwierzęta osiąga dojrzewanie w drugim roku życia i szukają pary. Utworzone pary żyją razem i do końca życia, są one wspólnie polowanie i podnosząc potomstwo. W rzadkich przypadkach występuje życie w składzie haremu.

Po zakończeniu okresu małżeństwa pojawia się ciąża, która trwa od 50 do 65 dni. Dzieci rodzą się w losie w ilości od dwóch do pięciu. Po narodzinach młodej kobiety przez długi czas nie pozostawia Logova, pilnuje i ochrony ich. Cubs pojawiają się na lekkim ślepym i praktycznie bez wełny. Waga jednego dziecka nie przekracza 130 gramów.

Dzieci wraz z mamą nie pozostawiają ich azylu przez kilka tygodni, dopóki nie dorastają i nie naprawiają. Podczas gdy kobieta z dziećmi jest w Lair, mężczyzna spacery na polowaniu sam i zapewnia paszy całej rodziny. Nawet po wyjściu z Logova, dzieci po raz pierwszy idą do ogona za matką i nigdy się nie odchodzą. Lisy tybetańskie są dreszczyni i opiekuńcze rodziców.

Dzieci karmią mleko matki przez półtora miesiąca od daty urodzenia. Rodzice równie troszczą się o swoje potomstwo. Bliżej dwóch miesięcy, rodzina zaczyna stopniowo opuszczać dziurę i robić małe spacery, zwiększając ich czas trwania i zakres. W tym okresie rodzice zaczną karmić młode jedzenie mięsne, uczyć ich zasad polowania.

Polska, potomstwo osiąga około 9-10 miesięcy. Wraz z rodzicami dzieci są do momentu dojrzałości seksualnej. Po tym, są one rozdzielone i rozpoczynając niezależny życie, szukając para i wyposażyć legowisko. Średnia średnia długość życia drapieżników do zakwaterowania w Vivo wynosi 8-10 lat. Jednak bezwzględna większość osób umiera na piątym szóstym roku życia.

Naturalni wrogowie

W in vivo lisie tybetańskie mają dość wrogów. Szczególnie wrażliwe są młode zwierzęta. Natural Wrogowie Lisizerów Tybetańskiej: Mastifs Wolf-Tibet.

Lokalni mieszkańcy wolą podnieść mastify tybetańskie, które znacznie przekraczają lisy, w związku z którym polują i zaatakują je. Drapieżne mięsożerne rodzaje piór i jego aktywność, polowanie i strzelanie zwierząt.

Oprócz drapieżnych zwierząt, ptaków i domowych psów lokalnej ludności, zmniejszenie liczby lisów tybetańskich przyczyniają się do wszelkiego rodzaju programów mających na celu zwalczanie wzrostu liczby żywności. Baza rufowa jest eksterminowana, w związku z którym lisy są pozbawione źródła żywności. Innym powodem zmniejszenia liczby zwierząt jest zakażenia echinokokowe, które są bardzo podatne na zwierzęta. W wyniku choroby umiera większość zwierząt.

Osoba nie jest głównym powodem zmniejszenia liczby drapieżników, jak w związku z ukrytym sposobem życia i nadmierną ostrożność, aby złapać lisa jest dość trudne.