Snow barze-irbis

Pantera śnieżna - To niesamowity górski mieszkaniec, drapieżny, mądry i bardzo pełen wdzięku bestii. Zwierzę nie jest na próżno zwanym śnieżnym. Jest to jedyny przedstawiciel rodziny koci, która mieszka w górach, gdzie pada śnieg przez cały rok. Drapieżnik nazywa się także Irbis, władcą gór lub śnieżnym lampartem.

W czasach starożytnych, ze względu na podobieństwo wyglądu, nazywano je śnieżnymi lampartami, a nawet uważane za przedstawicieli jednego gatunku. Jednak śnieżne lamparty nie mają krewnych lampartów. Są znacznie silniejsi i szybsze, choć gorsze od nich. Niestety, dziś ten niezwykle piękny drapieżnik jest na skraju całkowitego zniknięcia.

Pochodzenie typu i opis

Irbis są przedstawicielami drapieżnych ssaków. Zapoznaj się z rodziną koci, podświetloną w rodzaju i pogląd na Irbis. Teoria pochodzenia tego niesamowitego i bardzo wdzięku drapieżnika nie została jeszcze utworzona.

Na koniec XVI wieku rosyjscy kupcy futra i rzemieślników usłyszeli od tureckich myśliwych o tajemniczych pięknościach, których nazywali "Irbis". Po raz pierwszy mieszkańcy Europy mogli zobaczyć kota Riche w 1761 roku. Badacz Georges Buffon wykazał europejskie zdjęcia szlachta, na których przedstawiono bardzo piękny dziki kot. Jego zdjęcia, uzupełnione informacjami, które są szkoleni i wychowani do udziału w polowaniu w Persji.

Od tego czasu wielu naukowców i zoologów zainteresowanych tą niesamowitą bestią. W 1775 r. Niemiecki zoolog-przyrodnik-przyrodnik Johann Schrere napisał całą pracę naukową, która była poświęcona pochodzeniu i ewolucji zwierząt, a także opis ich wyglądu i stylu życia. Następnie rosyjski naukowiec Nikolai Przhevalsky zaangażował się także w badania życia Snow Leopard. Przeprowadzono szereg naukowych, w tym badań genetycznych, zgodnie z którymi możliwe było ustalenie, że przybliżona istnienie drapieżnika rodziny kotów wynosi około półtora miliona lat.

Pierwsze pozostałości zwierzęcia należącego do Irbisu we wszystkich znakach znaleziono na Zachodnim zaciskaniu Mongolii, w Ałtaju. Są datowany okres późno Pleistocee. Następne znaczące znalezisko - pozostałości zwierzęcia w północnym regionie Pakistanu. Ich przybliżony wiek - półtora miliona lat. Pierwotnie Irbis przypisano Panthers. Nieco później badanie wykazało, że Snow Leopard i Pantera nie mają bezpośrednich wspólnych znaków.

Ten przedstawiciel rodziny kotów ma charakterystyczne cechy, które nie są nieodłączne w innych przedstawicielach tej rodziny. Daje to przydzielenie ich w oddzielnym rodzaju i widoku. Chociaż dzisiaj nie ma dokładnych informacji na temat pochodzenia tego rodzaju Irbis, naukowcy są skłonni do faktu, że Snow Leopard i Panther nie mieli jednolitych przodków. Wyniki badania genetycznego dają powód, by wierzyć, że rozdzieliły się na oddzielną gałęzi nieco ponad milion lat temu.

Wygląd i funkcje

Snow Leopard - Zwierzę niesamowitego piękna i łaski. Długość ciała osoby dorosłej - 1-1.4 metry. Zwierzęta mają bardzo długi ogon, którego długość jest równa długości ciała. Długość ogona - 0.8-1 metrów. Ogon odgrywa bardzo ważną rolę. Zwierzęta używają go do zachowania równowagi w górach i ogrzewania przednich i tylnych łap w śniegu i mrozie. Masa jednej osoby dorosłej - 30-50 kilogramów.

Dimorfizm seksualny nie jest wyrażony, ale samce są nieco większe niż kobiety. Drapieżniki mają duże przednie łapy z okrągłym wielkością okrążenia 1 * 1 cm. Długie tylne przystanki zapewniają szybki ruch wśród górskich szczytów i deft, wdzięczne skoki. Kończyny nie są zbyt długie, ale grube i silne łapy. Na łapach znajdują się pazury retrak. Dzięki temu w śniegu, gdzie minął wdzięczny drapieżnik, nie ma śladów pazurów.

Drapieżnik rodziny kotów ma okrągły kształt głowy, ale który jest mały, trójkątny kształt uszu. Zimą, w grubym, długim futrze, są one praktycznie niewidoczne. Zwierzęta mają bardzo ekspresyjny, okrągły kształt oczu. Snow Leopard ma długie, cienkie wibracje. Ich długość osiąga nieco ponad dziesięć centymetrów.

Obszar kolumny kręgosłupa i powierzchnia boczna ciała mają szary, blisko koloru białego. Obszar brzucha, wewnętrzna powierzchnia kończyn i dolna część brzucha ma lżejszy ton. Unikalny kolor zapewnia ciemne pierścienie w kształcie pierścienia, prawie czarne pierścienie. Wewnątrz tych pierścieni są mniejsze pierścienie. Kręgi najmniejszej wielkości znajdują się w głowie. Stopniowo, z głowy, na szyi i tułowia do wzrostu rozmiaru ogonów.

Największe pierścienie znajdują się na szyi i kończynach. Z tyłu i ogonem pierścieni łączy się, tworząc paski poprzeczne. Końcówka ogonowa jest zawsze czarna. Zima szare futro zima z pomarańczowym odcieniem. Taki kolor pozwala im pozostać niezauważone przez klify i śnieżne śnieżne śnieżne. Latem wełna staje się lekki, praktycznie biały.

Siedlisko

Zwierzęta mieszkają tylko w Highland. Średnia wysokość jego stałego siedliska wynosi 3000 metrów nad poziomem morza. Jednak w poszukiwaniu pożywienia może łatwo wspiąć się na wysokość, dwukrotność następującego numeru. Ogólnie rzecz biorąc, siedlisko Irbis jest bardzo wszechstronny. Największa liczba zwierząt koncentruje się w krajach Azji Środkowej. Snow Lampart Siedlisko Geograficzne Regiony: Mongolia Afganistan-Kirgistan - Uzbekistan-Tadżykistan- Chiny Indie- Kazachstan- Rosja.

W naszym kraju populacja drapieżnika rodziny kotów nie jest kilkoma. Są głównie w Khakassia, Terytorium Ałtaj, Tyva, Terytorium Krasnojarskie. Mieszkańcy zwierząt w takich górach, jak Himalaje, Pamirs, Kun-Moon, Sayanov, Gindukushe, w górach Tybetu i wielu innych. Również zwierzęta mieszkają na terytorium obszarów chronionych i chronionych. Obejmuje to terytorium Parku Narodowego Altushinsky, Sayano - Shushensky.

Najczęściej jako region siedliska, drapieżnik wybiera terytorium czystych kamiennych klifów, głębokich wąwozów i tulejów krzewów. Irbis preferuje regiony o niskiej osłony śniegu. W poszukiwaniu jedzenia może zejść do lasów, ale większość czasu spędza na terytorium górzystego.

W niektórych regionach Irbis mieszka na wysokości nieprzekraczającej tysięcy kilometrów nad poziomem morza. W regionach, takich jak Ridge Turkestan, głównie żyje na wysokości 2.5 tysięcy metrów, aw Himalajach jest zamknięty na wysokości sześciu i pół tysięcy metrów. Zimą mogą zmienić lokalizacje przemieszczenia w zależności od regionów siedlisk kopyt.

Odżywianie

Z natury, Snow Leopard jest drapieżnikiem. Kanał na wyłącznie pochodzenie mięsa żywnościowego. Może polować na pierzastych, a na dużych ungulatach. Co to jest baza danych pasz: Yaki-Rip-Roasure-Coat-Bubbers-Bubbers - Bubble-Tealerers - Keklik - pernate, gryzonie - kozy górskie. Na jeden posiłek do pełnego nasycenia zwierzę wymaga 3-4 kilogramów mięsa.

Irbis jest wyjątkowym łowcą, a kilka ofiar może dostać się na jedno polowanie. Lato może jeść jagody lub różne rodzaje roślinności, młode pędy. W przypadku udanego paska myśliwskiego wybiera najwygodniejszą pozycję dla zasadzki. Zasadniczo wybiera miejsca w pobliżu wodospadów, gdzie zwierzęta przychodzą do picia, a także w pobliżu ścieżek. Atakuje ostry, błyskawiczny skok z zasadzki. Znodzione zwierzę nie ma czasu na reakcję i staje się drapieżnikiem. Ataki bary zwykle z odległości kilkudziesięciu metrów.

Na zwierzęciu, zwłaszcza duże rozmiary atakuje skok na plecach i natychmiast gryźć do gardła, próbując jeść lub złamać szyję. Irbis, z reguły, nie ma konkurentów. Żywi się świeżym mięsem, a wszystkie nie zjedzone pozostawia inne drapieżniki lub pierzasty. W okresie głodny czas może zejść z gór i polować na bydło domowe - owce, owce, świnie i t.D. Pernaya, gryzonie i mniejsze zwierzęta są źródłem pożywienia tylko wtedy, gdy w regionie siedlisku jest ostry niedobór tych ostatnich zwierząt.

Cechy charakteru i stylu życia

Irbis preferuje pojedynczy styl życia. Każda osoba dorosła osoba wybiera pewne siedlisko, które dla innych przedstawicieli gatunków jest zabronione. Jeśli inne osoby z tej rodziny wchodzą do siedliska, niezależnie od seksu, wyrażoną agresję nie pokazuje. Siedlisko jednej osoby wynosi od 20 do 150 kilometrów kwadratowych.

Każda osoba oznacza swoje terytorium tagami o określonym zapachu, a także pazurami na drzewach. W warunkach egzystencji w parkach narodowych lub rezerwach, w których zwierzęta są ograniczone na terytorium, staraj się zachować co najmniej dwa kilometry od siebie. W rzadkich wyjątkach Irbis istnieje w parach.

Każda trasa z Irbis ma zabytki. Jako takie, wodospady, rzeki, strumienie, wysokie szczyty górskie lub skały mogą być. Przejście wybranej trasy zajmuje od jednego do kilku dni. W tym okresie drapieżnik pokonuje od dziesięciu do trzydziestu kilometrów.

W zimie, gdy wzrasta grubość pokrywy śniegu, drapieżnik jest zmuszony do przedłużenia szlaków, aby móc polować. Może to bawić się z nim żart, ponieważ ścieżka widoczna na śniegu i zwyczaju nie zmieniającej się trasy sprawia, że ​​łatwa zdobycz dla kulek. Zwierzęta są w stanie rozwijać większą prędkość i dzięki długim krokom w skakaniu na 10-15 metrów.

Ten dźwięk jest używany i powitanie osób sobie nawzajem. Skontaktuj się z mimicznym i bezpośrednim jest również używany jako komunikacja. Aby zademonstrować siłę, zwierzęta są szeroko odkryte, blokujące długie kły. Jeśli drapieżniki w dobrym nastroju i są skonfigurowane spokojnie, lekko otwierają usta, bez wykazania kłów, a także zablokować nos.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zwierzęta mają tendencję do utrzymywania pojedynczego stylu życia. Osoby o płci przeciwnej komunikują się ze sobą tylko w związku małżeńskim. Kocie samice co dwa lata. Z przyrody zwierząt to monogamum. Z istnieniem w niewoli lub w warunkach parków narodowych i obszarów chronionych, może być monogamiczny.

Okres stosunków małżeństwa jest wysoce uzależniony od pora roku. Zaczyna się od początku zimy i trwa do środka wiosny. Samice przyciągają mężczyzn, wydawanie, skrzypienie dźwięku. Mężczyźni reagują na połączenie. Kodeks osób z różnych płci znajduje się na jednym terytorium, zachowuje się bardziej aktywnie. Podnosi ogon rury i spacery po mężczyzna.

W procesie parowania mężczyzn trzyma kobietę w tej samej pozycji, chwytając zęby do wełny w obszarze Wellee. Samice ciążowe trwa 95-115 dni. W okresie od środka wiosny do środka lata pojawiają się małe kocięta. Najczęściej jedna kobieta jest w stanie odtworzyć nie więcej niż trzy kocięta. Pięć kocięta może urodzić się w wyjątkowych przypadkach. Kobieta idzie, aby rodzić dzieciom z kamiennymi wąwozami.

Waga każdego noworodka jest 250-550 gramów. Dzieci rodzą się ślepy, po 7-10 dniach mają oczy. Lair opuścić dwa miesiące później. W osiągnięciu 4-5 miesięcy uczestniczą w polowaniu. Do sześciu miesięcy matka karmi swoje niemowlęta mleko matki. Po osiągnięciu dwumiesięcznego wieku kociąt, zaczynają stopniowo łączyć stałe, mięsne jedzenie. Samice docierają do dojrzałości seksualnej w wieku trzech, mężczyzn - w wieku czterech lat. W pierwszym roku wspieraj najbliższy związek z matką.

Średnia średnia długość życia drapieżników - 13-15 lat in vivo. W niewoli długość życia może wzrosnąć do 27 lat.

Naturalni wrogowie

Snow Leopard uważa się za zwierzę, które stoi na szczycie piramidy żywności i praktycznie nie ma konkurentów i wrogów. W niektórych przypadkach znaleziono Feud Interspecyfic, w procesie, z których dorośli umierają, ciężkie osoby. Często spotyka feud między lampartami i lampartami. Dorośli, poważne osoby stanowią zagrożenie dla młodych i szybszych Irbisowa.

Największe zagrożenie reprezentuje osobę, która zabija zwierzęta w pogoni za cennym futrem. W krajach azjatyckich w medycynie elementy szkieletu są często stosowane jako alternatywa dla kości tigin do produkcji leków.

Populacja i status formy

Dziś ten niesamowity i bardzo wdzięczny drapieżnik jest na skraju pełnego zniknięcia. Ten status tego typu zwierząt jest spowodowany pewną liczbą pewnych powodów.
Przyczyny zniknięcia formularza: Siedlisko poszczególnych grup zwierząt jest bardzo usuwane ze sobą-Powolne tempo hodowli-Czyszczenie podstawy zasilania - zmniejszenie liczby człowieka-Kłusownictwo-Bardzo późno nadchodzący dojrzałość seksualna. Według świata organizacji ochrony zwierząt na świecie istnieje od 3 do 7 tysięcy osób. jeszcze 1.W ogrodach zoologicznych istnieje 5-2 tysięcy zwierząt. Według przybliżonych statystyk liczba osób w Rosji zmniejszyła się o jedną trzecią w ciągu ostatniej dekady. Zniknięcie typu przyczyniło się również do ostrego zmniejszenia liczby kobiet kobiet.

Ochrona śniegu

W celu ochrony tego rodzaju drapieżnych zwierząt jest wymienione w Międzynarodowej Księdze, a także w Czerwonej Księdze Rosji, jako zagrożone gatunki. W Czerwonej Księdze Mongolii wymieniona w 1997 roku i została przydzielona status "Bardzo rzadki widok". Obecnie, aby zachować i pomnożyć liczbę tych niesamowitych drapieżników, parków narodowych i obszarów chronionych są tworzone, w których zwierząt rasy.

W 2000 r. Zwierzę jest zawarte na czerwoną listę IUCN w kategorii najwyższej kategorii bezpieczeństwa. Ponadto Irbis jest wymieniony w pierwszym zastosowaniu Konwencji o handlu etnicznym w różnych rodzajach zwierząt i roślin. We wszystkich krajach, w których żyje, oficjalnie, na poziomie legislacyjnym jest zabronione przez polowanie i zniszczenie przystojnego. Naruszenie tego wymogu sprawa karna.

Pantera śnieżna to tajemnicze i bardzo wdzięczne zwierzęta. Jest to symbol wielkiej, mocy i nieustraszenia wielu krajów. Jest niezwykłym, by zaatakować osobę. Może się zdarzyć tylko w rzadkich wyjątkach.