Wolter

Lionis (Pterois) - trujące piękno od rodziny sprężynowej. Patrząc na tę elegancką jasną rybę, nie możesz odgadnąć, że jest to krewny wrozdronę - najbardziej obrzydliwe ryby z rodziny. Występuje, krypta nie jest mylona z innymi rybami. Dostała imię dzięki jak długie płetwy podobne do pasa, przypominające skrzydła. Wzbiór mieszkaniec Marine, zwycięzca, natychmiast przyciąga uwagę jasnego koloru. Inne imiona - Lion Fish and Zebra Fish.

Pochodzenie typu i opis

Dzięki poprzedniej klasyfikacji rodzaju naukowcy ustalili wiele rodzajów identycznych pterois Volitans, ale tylko mile Pterois otrzymało poważne potwierdzenie jako podobny widok. W sumie w rodzaju Pterois jest 10 gatunków, a mianowicie: P. Andover- P. Antenna - antenstial Winr.- P. Brevipectoralis- P. lunulata- P. Miles - Indian Wolf. Mombasae - Wilk Mombaskaya. Radiata - Radial Wolted - P. Russeli- P. Sphex- P. Volitans - Wolf Zebra.Po badaniu próbek w całym regionie Indo-Pacyfiku naukowcy doszli do wniosku, że dwa z tych pojedynczych gatunków można rozpoznać jako P. Miles na Oceanie Indyjskim i P. Volitans w częściach zachodnich i południowo-centralnych Australii Pacyfiku i zachodniej. Ostatnio stwierdzono, że obszar Winridge rozciąga się do Sumatry, gdzie różni typy współistnieją. Lukę między tymi badaniami, która ma ponad dwie dekady, może prowadzić nas do idei, że przez lata zimy rozszerzyły swój zakres z powodu naturalnej dystrybucji. Ilość miękkich promieni na płetwach jest zwykle używany do odróżnienia gatunków należących do tego samego urodzenia. Ostatnia praca genetyczna wykazała, że ​​populacja atlantycka rejs składa się głównie z p. Volitans o niewielkiej ilości p. Miles. Ponieważ jako trująca ryba, zimy są uważane za inwazyjne z definicji ze względu na ich prawdopodobny wpływ na społeczność lokalnych ryb rafowych i zdrowia ludzkiego.

Wygląd i funkcje

Wilk (Pterois) - rodzaj ryb bullfightera należący do rodziny Sporpaenidae (Scorpaenidae). Wyróżniają się wydłużone płetwy plastrów, odważny wzór i niezwykłe zachowanie. Dorośli osiągają długości około 43 cm i zważyć maksymalnie 1,1 kg. Ponadto inwazyjne osoby ważą więcej. Podobnie jak inne ryby-zgrzynki, zwycięzca ma duże płetwy włókien, które wystają z ciała, w formie lwa Grzywa. Spiky występy na głowie i trujących kolców w grzbietowych, analach i płetach miednicy sprawiają, że ryby mniej pożądane dla potencjalnych drapieżników. Liczne mięsiste półki na głowie mogą naśladować wzrost glonów, maskowanie ryb i ust do górnictwa. Zimy mają liczne małe zęby na szczękach i na szczycie ust, które są przystosowane do przechwytywania i zatrzymywania. Kolorystyka różni się, dla zimy charakteryzują się tłuszczowymi pionowymi paskami czerwonego, bordowego lub czerwono-brązowego, na przemian z szerszymi białymi lub żółtymi paskami. Łaciasty żebra. Na zwycięzców 13 jadowitych promieni kręgowych, 9-11 promieni miękkich kręgosłupa i 14 długich, podobnych na piór, promienie w klatce piersiowej. Fin analny ma 3 kolce i 6-7 promieni. Winters mają żywotność o 10-15 lat. Zwycięzca jest uważany za jeden z najbardziej wspaniałych typów akwarium. Jest pięknie malowana w pasku głowy i ciała z czerwonawymi, złotymi brązowymi lub białymi paskami rozciągającymi się przez żółte tło. Kolor może się różnić w zależności od siedliska, gatunki przybrzeżne zwykle wyglądają ciemniejsze, czasem prawie czarne.

Siedlisko

Natywny zasięg Winters - zachodni i wschodni Ocean Indyjski. Znajdują się w okolicy między Morzem Czerwonym a sumode. Próbki P. Volitans zostali zebrani w Sharm El Sheikh, Egipt i w zatoce Aqaba, Izrael, a także w pobliżu Island Ingaka, Mozambik. Typowy siedlisko grzanków jest opisywany jako brzegowe rafy koralowe na głębokości około 50 m. Niemniej jednak w ich naturalnym zakresie pojawiają się również w małym przybrzeżnym i ustach, a największa gęstość obserwuje się w mniejszych wodach przybrzeżnych. Duże dorośli widziano na głębokości 300 metrów w otwartym oceanie. Dystrybucja zwycięzcy obejmuje również ogromny terytorium rozciągający się z zachodniej Australii i Malezji na wschód do Polinezji Francuskiej i Pitcairn, od północy na południe od Japonii i Korei Południowej, a na południu do wyspy Pana Howe w pobliżu wschodniego wybrzeża Wyspy Australii i Kermadek w Nowej Zelandii. Ten gatunek znajduje się w całym mikronezie. Zimy są w większości związane z rafami, ale także w ciepłym morzu tropików. W ciągu dnia w ciągu dnia przesuwają się wzdłuż skał i koralowców w jaskiniach i szczelinach w ciągu dnia. Wbudowany zakres obejmuje większość Karaibów i południowej części wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Wilry były na przybrzeżnych wodach miasta wyspy Ki - Biscane, Floryda, kiedy lokalne akwarium pękł podczas huraganu Andrew w 1992 roku. Ponadto celowe wyzwolenie zwierząt domowych akwariowych przyczyniły się do wzrostu inwazyjnej populacji Florydy, która już spowodowała konsekwencje biologiczne.

Odżywianie

Zwycięzca jest jednym z najwyższych poziomów łańcucha żywności w wielu środowiskach rafy koralowej. Wiadomo, że karmić głównie skorupiaki (jak również inne bezkręgowce) i małe ryby, które obejmują smażenie własnych gatunków. Zwycięzca zużywa średnio 8,2 razy więcej niż jego waga. Ich smażone jedzenie 5,5-13,5 g dziennie, a dorośli 14,6 g. Zachód słońca - optymalny czas na rozpoczęcie karmienia, ponieważ w tym okresie jest, że aktywność rafy koralowej staje się najwyższa. O zachodzie słońca, ryby i bezkręgowce są wysyłane na nocną rekreację, a wszystkie nocne ryby idzie do polowania. Winters nie inwestują dużo energii, aby zapiąć swoją zdobycz. Po prostu przesuwają się skały, a mieszkaniami koralowców idą do niewidzialnego drapieżnika. Poruszając się powoli, zwycięzca otwiera promienie piersi, aby ukryć ruch płetwy ogona. Osłanie ta wraz z tajemniczym drapieżnikiem barwiącym służy jako kamuflaż i zapobiega wykryciu potencjalnej ofiary. Zwycięzca atakuje jeden szybki ruch i całkowicie ssie wydobycie w ustach. Ona też polująca w pobliżu powierzchni wody za pomocą różnych technik. Ryby czeka na głębokości 20-30 cm, obserwując kilka stad ryb, próbując uciec od innych drapieżników. Kiedy zanurzają się z powrotem do wody, zwycięzca jest gotowy do ataku. Zwycięzcy poluje na: Małe ryby (mniej niż 10 cm) - krewetki skorupiakowe, małe kraby i inne bezkręgowce.
Łowiały ryby same, powoli zbliżając się do swojej zdobyczy, w końcu chwyta go piorunami z kliknięciem szczęk i połknął. Z reguły zwycięzca jest zasilany przez dużą liczbę ryb, gdy żywność jest obfita, a następnie głodująca, gdy jest kilka jedzenia.

Cechy charakteru i stylu życia

Te nocną rybą poruszają się w ciemności, powoli machając miękkim promieniami płetwy kręgosłupa i analu przez miękkie promienie. Chociaż większość karmienia zwycięzcy jest zakończona podczas pierwszej godziny nocy, nadal znajdują się w otwartej przestrzeni przed dniem. Kiedy słońce wstaje, ryba wycofuje się w odosobnionych miejscach wśród koralowców i skał. Zimy w wieku smażenia i podczas krycia na żywo w małych grupach. Jednak w większości jego dorosłego życia są same i zaciekle chronią lekcje od innych osób z tych samych lub innych gatunków przy użyciu trujących płetw grzbietowych. Podczas zalotów samcy są szczególnie agresywni. Kiedy inny mężczyzna atakuje terytorium męskiej kobiety, podekscytowany właściciel zbliża się do najeźdźcę z szeroko rozpowszechnionymi płetwami. Potem płynie tam iz powrotem przed atakującym, wystawiając trujące kolce kręgosłupa. Agresywny mężczyzna staje się ciemniejszym kolorem i kieruje trujących kolczastych płetwy kręgosłupa do innej osoby, co dodaje startery i pływaki.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zwycięzcy mają oszałamiającą zdolność reprodukcyjną. Osiągają dojrzewanie mniej niż rok i przez cały rok w cieplejszych wodach. Tylko podczas zajęcia grup tworzących z innymi cechami gatunków. Jeden męski łączy się z kilkoma kobietami, tworzącym grupy 3-8 ryb. Kobiety produkują od 15 do 30 tysięcy jaj na partię, więc jedna ryba w ciepłych wodach może produkować do dwóch milionów jaj rocznie. Czyszczenie zaczyna się wkrótce przed ciemnością i zawsze zainicjowany przez mężczyznę. Po tym, jak mężczyzna znajdzie się z kobietą, spada obok niej do podłoża i patrzy na powierzchnię wody, opierając się na płetwy brzuszne. Potem kółka w pobliżu kobiety i przekazuje kilka kręgów, wznosi się na powierzchnię wody, a kobieta podąża za nim. Podczas podnoszenia kobiet, płetwy piersi drżą. Para może się zejść i wspiąć się kilka razy. Na ostatniej wspinaczki po pary płynie tuż pod powierzchnią wody. Wtedy kobieta uwalnia kawior.

Ikrinka składa się z dwóch wydrążonych śluzów, które pojawiają się tuż pod powierzchnią po zwolnieniu. Po około 15 minutach rury te są wypełnione wodą morską i stają się owalnymi kulkami o średnicy od 2 do 5 cm. Wewnątrz tych piłek śluzowych leżą 1-2 warstwy poszczególnych jaj. Liczba jaj w piłce waha się od 2000 do 15000. Jak pojawi się Ikrinka, mężczyzna wytwarza swój spermę, który przenika do błon śluzowych i nawozi jaja wewnątrz. 20 godzin po zapłodnieniu zarodki zaczynają formować. Stopniowo przenikający wewnątrz mikrobów zniszcz ścianki śluzowe i 36 godzin po nawośleniu włazu larw. Cztery dni po koncepcji, larwy są już dobrymi pływakami i mogą zacząć jeść małe infuzsyorie. Mogą spędzić 30 dni w etapie pelagicznym, co pozwala im rozproszyć szeroko nad prądem oceanu.