Obligimy w kotach: łatwiej jest ostrzec niż leczyć

Calciwirus (kaliciwiwiroza lub calciwirus) - choroba u kotów spowodowana wirusem i zlokalizowany w drogach oddechowych. Spread wirusa promuje zatłoczone treści zwierząt w schronach i szkółkach. Ładne młode zwierzęta są chore w wieku od jednego do pół miesiąca. Przekazanie patogenu przyczynia się do braku należnej dezynfekcji w miejscach treści (komórek i pudełek), które są regularnie uzupełniane z przepływami zawartych zwierząt.

Calvioza Przyczyny kotów

Wirus rozwija się w prawie każdym warunkach

Czynnikiem przyczynowym choroby jest wirus kaliciwirusu kotów o średnicy nie więcej niż 40 nanometrów. Nie przeraża podwyższonych temperatur, a wilgotne środowisko jest korzystnym czynnikiem zachowania rentowności. Tak więc, podczas suchej letniej pogody zachowuje aktywność przez trzy dni, podczas gdy w offsezonie sonowym, ten okres wzrasta cztery razy i jest już 1,5-2 tygodni.

Standardowe fundusze dezynfekcji nie są w stanie spowodować jej szkody, więc zawsze istnieje ryzyko przeniesienia patogenu z pokoju, w którym zawiera chore zwierzę.

Maksymalny ustalony okres ochrony zagrożenia zakaźnego wynosi 18 dni. Dlatego po śmierci zwierzaka z obracania należy czekać na trzy tydzień przed rozpoczęciem nowego kociaka.

Objawy

Wymioty w kotach jest objawem wielu chorób, nie tylko kalicivioza

Przekazanie wirusa jest możliwe przez kilka ścieżek:

• Bezpośredni kontakt z nośnikami. Często w przypadku braku widocznych przejawów właściciele nie są podejrzewani o zakażenie PET. Transportowanie go w transporcie publicznym, pozostawiając zoogostinicy lub rezygnację na krycia do innej rodziny, w ten sposób przyczyniają się do przekazywania wirusa do innego kotów.
• Sick Animal Contact. W początkowym etapie, obraz kliniczny nie jest tak wyraźny, jednak razem z kichaniem, chory kot przenosi aktywne instancje wirusowe do śluzowego zapamięcia sąsiedniego zwierzęcia.
• W miejscach zatłoczonych treści (schroniska i szkółki) przez wspólne tace i miski z jedzeniem i wodą. W takich warunkach jeden pacjent Kitty może zainfekować wszystkich gości.

Diagnozę choroby wśród przedstawicieli rodziny kota na początkowych etapach jest raczej trudne, ponieważ obraz kliniczny jest charakterystyczny dla różnych stanów (w tym zwykłego zatrucia podczas jedzenia myszy, niezwykłych żywności, środków dezynfekujących itp.):

• Stan przygnębiony;
• Brak jedzenia;
• Wyładowanie z nosa i oka;
• wzrost temperatury;
• Wewnątrz lub pojedyncze wymioty.

Wygląd owrzodzeń w jamie ustnej i w obszarze nosa jest bardziej charakterystycznym znakiem. Jednak z pojedynczymi manifestacjami można umieścić Rinotrachita - choroba o mniejszym zagrożeniu. Wraz z dalszym rozwojem zakażenia wirusowego kot ma trudności z oddychaniem i chodzeniem - rozwijają się zapalenie płuc i zapalenie stawów.

Przy pierwszych objawach obliczościozy w kciuce konieczne jest natychmiast rozpoczęcie leczenia.

Jaki jest niebezpieczny wirus

Ze względu na fakt, że wirus wpada w górne drogi dróg oddechowych kota, często kicha

Jest to wirus specyficzny dla gatunków, więc dla osób psów i małych gryzoni nie reprezentuje niebezpieczeństwa. Jednak wszyscy mogą stać się jego przewoźnikami, przynosząc ją zwykłym błorem ulicznym na butach lub łapach, jeśli odwiedzisz chorego przewoźnika zwierząt lub wirusa.

Znalezienie górnych ścieżek dróg oddechowych kota, powoduje wirusa:

• kichanie;
• Pusty obrzęk;
• hoars w polu klatki piersiowej;
• duszność;
• zapalenie płuc;
• zapalenie oskrzeli.

Bez terminowego traktowania stosuje się do innych narządów i systemów, a w takim zwierzęciu pęcznieje pysek, wełna wypada, obserwuje się chromotyp, zapalenie spojówek, jest obserwowany, agresja.

Diagnoza wrakiozy

Analiza przeprowadza się kilka razy po zakończeniu przebiegu leczenia, aby wyeliminować przewóz i przejście choroby w postaci przewlekłej

Najbardziej niezawodna wersja diagnozy - analizy PCR, która pozwala na identyfikację DNA wirusowego w domowym genomie PET. Jednakże, jeśli przy pierwszej wizycie w laboratorium otrzymano negatywną odpowiedź, to nie jest to powód, dla którego właściciel się uspokoił. Z reguły, po kilku dniach analiza powtarza: W większości przypadków odpowiedź jest pozytywna. Tylko wtedy, gdy nie ma możliwości utrzymania PCR, diagnoza odbywa się na podstawie wspólnego obrazu klinicznego. Ale w tym przypadku ryzyko jest bardzo duże: lekarz może dać zawarcie na temat obecności bardziej łatwy w twarz chorobie z podobnymi znakami.

Leczenie

Obligimy wymaga długotrwałego leczenia różnymi środkami i narkotykami

Schemat leczenia i dawkowania podnosi lekarz weterynarii, biorąc pod uwagę ciężarby choroby i wieku pacjenta. W każdym przypadku należy przygotować do skomplikowanej terapii, ponieważ przepisano leki z różnych grup:

• Antybiotyki z wyraźnym efektem przeciwwirusowym - Amoxiclav, Ceftriaxone lub Biclin;
• Immunostymulatory - weterynaryjny roncakekin lub "ludzki" cykloferon;
• Leki przeciwwirusowe do lokalnej ekspozycji - krople w nos maxydin;
• Roztwory wsporcze wprowadzone dożylnie - glukozę, roztwór dzwonkowy, witaminy (ponieważ zwierzę traci dużo płynu podczas choroby);
• Środki ludowe - herbata rumiankowa, łagodząc zapalenie i stymulowanie pracy nerków nad zawarciem toksyn z ciała.

Od gospodarza konieczne będzie nie tylko podawanie przepisanych leków w odpowiednim czasie, ale także regularnie spłukać nos i oczy, aby wykonywać gnijące wnękę, monitorować zawartość witamin w dziennej diecie zwierzaka.

Big Plus, jeśli właściciel zwierząt wie, jak umieścić zastrzyki kota i / lub podłączyć system do cewnika dożylnego. Takie manipulacje wykonane w znanej atmosferze zwierząt będą bardziej skuteczne niż te wydane w szpitalu, wycieczka, do której jest już dużym stresem dla zwierzęcia domowego.

Wraz z pojawieniem się pierwszych znaków lub w podejrzewanym kontakcie z pacjentem, surowica jest przepisana surowica od krwi osocza zwierząt hiperimnunowanych Vitafel. Nie powinieneś angażować się w samoprzycisku, wypychając zalecenia portali internetowych i forów. Nie zaleca się i dostosowywania schematu leczenia do łączenia zadań z kilku weterynarzy. Czas trwania kursu zmienia się od 14 do 24 dni.

Możliwe komplikacje

Po leczeniu konieczne jest dokładne zbadanie zwierzęcia od lekarza weterynarii na obecność komplikacji

Podejmowanie pełnego przebiegu leczenia, Pet nabywa odporność na ponowne zakażenie. Jednocześnie w ciągu miesiąca po całkowitym wyleczeniu, ten przedstawiciel rodziny koci jest monitorowanie wirusów, niebezpieczne dla zwierząt bez zwierząt i plaż w ciągu roku. Po dwóch lub trzech miesiącach każda druga część przechodząca oszczędza status wirusa. Oddzielne kopie, z osłabionym układem odpornościowym, może zapisać ten status resztę życia.

Każdy trzeci kot, cierpiący na walwiwiroza, może cierpieć przez zapalenie oskrzeli lub oskrzeli z powodu osłabionej odporności. Może mieć konwulsje, zwiększona pobudliwość, a nawet klęska poszczególnych działów mózgu. Jeśli wirus wrakiozy odebrał kota w ciąży, ma ryzyko narodzin kociąt z różnymi odchyleniem lub samoopieką.

U osób z przewlekłą walciwirozą, zapalenie jamy ustnej i zapalenia dziąsła. Usunąć zapalenie od guise i zapobiec przedwczesnej utraty zębów w młodych kociętach pozwala na ponowne powołanie Roncolekina i Refferon co 3-4 miesiące. Środek, między innymi zaoszczędzić z takich możliwych powikłań jako zapalenie kłębowisk i przewlekłą niewydolność nerek.

Zapobieganie chorobie

Lepiej jest zawsze zrobić taka szczepionka kota w młodym wieku

Jedyną skuteczną metodą zapobiegania w tym przypadku jest szczepienie, że lekarz weterynaryjny wykonuje po doradzaniu właściciela zwierzęcia. Przy wyznaczaniu daty szczepienia, samopoziomowanie zwierzaka w ciągu ostatnich 1,5-2 tygodni, przeprowadzając odpowiednie szkolenie i.

Środki te pozwolą Ci "skoncentrować" układ odpornościowy na nadchodzącą procedurę i uzyskać właściwy efekt. Kompetentnie i w czasie szczepione zwierzęta radzą sobie z chorobą 100%. Dla zwierząt bez zwierząt, ryzyko śmierci wynosi 15-30% w zależności od terminowości identyfikacji i odpowiedniej odpowiedniej terapii.

W ten sposób wirusowy kalcyny koty jest łatwiejsze do ostrzeżenia, przestrzeganie szczepień niż leczenia. Oprócz szczepień należy przestrzegać zasad higieny i dezynfekcji pobytów kotów: pościel, taca, miski do żywności i wody. Awaryjne opieki weterynaryjnej na samym początku rozwoju choroby zwiększa wydajność i zmniejsza czas trwania leczenia.