Klasa ssaków

Ssaki - najbardziej zorganizowane kręgowce, którzy opanowali wszystkie siedliska i przyjęli największe sposoby ruchu. Wymiary przedstawicieli klasy różnią się znacznie: od 3,5 cm w Genice Dwarfa do 33 m w Blue Whale. Wśród ssaków są najczęstsze formy naziemne, podziemne, wodę i latanie.

Wśród postaci gruntowych przeznaczają porowate (niedźwiedzie), wykończenie (większość gatunków), wykończenie (trochę motłoch, Willer) i phalancjonowczych (kopyta). Zatrzymanie zapewnia stosunkowo wolny ruch. Palcowanie, a zwłaszcza falangeness związane ze zmniejszeniem części palców umożliwiają szybkie uruchomienie.

Główna funkcja lokomotoryczna w cetaceansach wykonuje ogon z poziomo położonymi i przebiegłymi płetwami. Zmodyfikowane kończyny (płetwy) mają lastonous i syreny, a mole charakteryzują się kopaniem łapami.

Włosy i inne pochodne naskórka

Osłona do włosów Zdecydowanie ssaków to formacja róg naskórka. Głównym celem fryzury - izolacja termiczna. Włosy są podzielone na wibruzy, które wykonują funkcję dotykową, na przewodników, Izy i umieraniu. Przykład zmodyfikowanych włosów służy jako włosie i igły. Dla ssaków charakteryzuje się sezonową zmianą włosów (Molting).

Formacje rogu naskórka obejmują skale, pazury, rogi (w rolkach), horny wałki kurczaka, kukurydza i okładki szczękowe.

Wagi, ponieważ główna okładka mają jaszczurki i armadorzy. (Drenażowcy skali są zaśmiecone płytami kostnymi.) Osłona łuszcząca się na ogonie do jednego stopnia lub inny występuje w wielu ssakach (bóbr, wydech, nędznych gryzoni, Chascia i innych). Wagi podstawowe znajdują się w dziedzinie płetwy grzbietowej w niektórych waletach walecowych (morskie świnie, szlifieli).

Pazury i ich modyfikacje (paznokcie, kopyta) chronią ostatnie phalanges ssaków przed uszkodzeniem, są używane podczas połowów, kopanie otworów i wspinaczki. Pazur składa się z gęstej płytki pazurowej, pokrywając ostatniego phalanx z góry i z boków i luźnej płyty plantarnej. Naczelne, płyta pazurowa jest uwielbiona i obejmuje phalanx tylko z góry (paznokci), a płyta grzewcza jest silnie zmniejszona. Hoof jest utworzony przez mocno opracowany pazur i płytki plantarne, a także zniszczenie palca, które ze wszystkich stron obejmuje phalanx.

Róg nosorożca należy do edukacji naskórkowej. Jest to solidna masa masy markowych wątków, tworząc trwały stożek nad kościami. Horh Horn-Horn - Hollow Horn obejmuje siedzi na prętach kości, które są bardzo wcześnie ogień z kościami czołowymi. W prętach rogi rosną powoli w swojej bazie i są zapisywane dla życia. (Rogi jeleni mają inne pochodzenie. Rozwijają się z Corium i składają się z substancji kości.)

Nebory Horny Formations reprezentują w walecie w formie płyt (Whale "wąsy) lub rolek z kurczaka (syrena). Menwood Horny okładki w pojedynczej przepustce (instalacja Echidna) funkcjonalnie zastępują brakujące zęby.

Gruczoły skórne

Dławiki skórne są utworzone z bezkorników zanurzonych w grubości Corima (DERMA). Dwa główne rodzaje gruczołów są charakterystyczne - rurowe i mielone. Pierwsza obejmuje gruczoły potowe mające widok spiralnej zakrzywionej rurki z końcem rzucił się w piłkę. Ich kanały otwarte na powierzchnię skóry lub na szczycie torby na włosy. Komórki naskórkowe z tych gruczołów podkreślają pot składający się z wody, w której rozpuszczono mocznik, niektóre sole i kwasy tłuszczowe. Chociaż razem z częścią produktów rozpadowych, głównym celem gruczołów potowych jest termoregulacja. Pot z przegrzania odparowuje się i chłodzi ciało. Słodkie gruczoły są obficie reprezentowane przez naczelne i kopyta, słabo rozwinięte w wilku, kot, gryzonie i zająć. Kształtowane katto, lody i jaszczurki są całkowicie nieobecne. Te zwierzęta wykorzystują inne formy termoregulacji.

Śpiewskie gruczoły mają bortalizowaną strukturę i otwierają w torby do włosów. Ściany gruczołów powstają nabłonek wielowarstwowy. Komórki nabłonka poddają się tłuste odrodzenie i tworzą pogrubioną tajemnicę, co zapewnia elastyczność skóry i włosów.

Pojawiają się gruczoły postojowe z powodu modyfikacji potu lub gruczołów łojowych (lub ich kombinacje) i emitują nieprzytomny sekret. Obejmują one gruczoły analne Cunich, piżmowe gruczoły Kabargi, bobry i wyników. Parquest (jelenie, antylopy, kozy górskie i barany) są opracowywane przez przedbrzeżną i przeplasycznymi gruczołami zapachowymi (patrz. zdjęcie). Sekret parkowania służy do etykietowania terytorium i rozpoznawania gatunków.

W niektórych zwierzętach, tajemnica gruczołów analnych, o ostrym nieprzyjemnym zapachu, jest używana do ochrony pasywnej (amerykańskie skunksy, niektóre fretki). Połączenie zapachów śmierdzących gruczoły sebaceous i pot pozwalają zwierzętom zidentyfikować osoby fizyczne, ułatwia spotkanie samców i kobiet. Posiadanie wysoce rozwiniętego poczucia zapachu, ssaki doskonale się koncentruje się na delikatnych "tagach", wyróżniając "ich" i "obcych".

Modyfikacje gruczołów Mlecznych są tworzone przez modyfikacje gruczołów potowych. W jednym przejściu zachowują strukturę rurową i są reprezentowane przez pola żelazne (w pobliżu Urkonosa - na brzuchu, Echidna - w torbie wyjściowej). Kanały gruczołów tych zwierząt otwierają się w torebkach do włosów, a młode lizaki mówiących z kroplami mleka. Reszta ssaków ma gruczoły sutki w kształcie razka, które otwierają się na sutkach. Sutki można umieścić dwa wiersze z kończyn przednich do obszaru pachwinowego (owadivore, drapieżne, gryzonie). Naczelne, Słonie, Morochable i syreny, zachowuje się tylko para piersi sutków. Dla większości ungulatów, fuzja gruczołów sutkowych charakteryzuje się obszarem pachwiny wymąk o dwóch lub czterech sutkach. Ogólnie rzecz biorąc, liczba sutków u ssaków waha się od 2 do 24 i zależy od liczby urodzonych młodych. Największy rozwój mlecznych gruczołów osiąga w czasie ciąży i karmienia młodych.

Reprodukcja i dbałość o potomstwo

Dimorfizm seksualny dla większości ssaków wyraża się dość słabych - mężczyźni są nieco większe niż kobiety, wyróżniają się przez szorstki światła. Ostre różnice seksualne są charakterystyczne dla cachelotów, uszatych fok i niektórych naczelnych. Mają mężczyźni bardzo przewyższają rozmiary rozmiarów. Wręcz przeciwnie, kobiety są większe niż mężczyźni w platerowanych wielorybach. Kły, tkanki, rogi, grzywa są bardziej rozwinięte u mężczyzn lub charakteryzują się tylko przez nich (lwy, uszczelniane uszczelki, jelenie). Dimorfizm seksualny może wyraźnie przejawiać się w kolorze, ponieważ czasami odbywa się w niektórych niektórych. Wtórne objawy seksualne ułatwiają wzajemne spotkanie partnerów, przyczyniają się do synchronizacji cykli narządów płciowych u mężczyzn i samic.

Dla ssaków, rozwój wewnątrzmacity zarazków z powodu składników odżywczych otrzymanych od matki przez specjalny organ - łożysko.

(Jednoczesna instalacja i Echidna - umieść bogate jaja żółtka.) Prymitywne łożysko jest charakterystyczne dla zarodków niektórych rodzajów próbek.

Jest utworzony przez fascynację zewnętrznej ściany alantomów z Serozoyem, ale nie ma wnikania wnikliwych ścian macicy. Odżywianie zarodka z podobnym typem łożyska odbywa się na koszt żółtku i wydzielniczym wyładunkowym ścianach macicy.

Ta łożysta, specyficzna dla większości ssaków, występuje, gdy sekcje Serozia i zewnętrznej ściany Alantois i towarzyszy tworzenie wzrostu (wioski).

Wzrost wprowadza się do ściany macicy, która w tym miejscu rozpada się i tworzy część matki łożyska. Naczynia krwionośne z embrionu zbliżają się do bliżej (w porównaniu do prymitywnego łożyska) kontakt z naczyniami organizmu rodzicielskiego. Poprawia to swoje odżywianie ze względu na substancje krwi matki (odżywianie hemotroficzne).

Czas trwania ciąży w milczeniu jest mały. Na przykład, dla opossu jest 12 dni. Młodzi rodzą się bardzo małe (w Oxida - mniej pszczoła) i słabo rozwinięte. Uciekają w torbie, której wnęka otwiera sutek. Mleko jest wtryskiwane do ust młodego z redukcją specjalnego mięśnia, a sam młody wisi na obrzęk. Ssaki łożyskowe narodziły się bardziej rozwinięty. W każdym razie są w stanie ssać mleko niezależnie, a niektóre gatunki (kopyta, wieloryby i inne) są w stanie aktywnie odchodzić po matce.

Liczba młodych przywiezionych przez kobietę różni się od 1 (Cetaceous) do 15-20 (niektóre próbki i gryzonie). Czas trwania karmienia mlekiem jest bardzo lotny - od 10-20 dni (małe typy gryzoni) do 2 lat (Walru).

Pod koniec okresu laktacji rodzice przekładają swoje młode dla dorosłych żywności. Prowadzą je do obiektów karmienia lub przynieść żywność do legowiska. Drapieżniki często używają nawet na żywo zdobycz, co pozwala dzieciom produkować umiejętności "Polowanie" niezbędne do przyszłego niezależnego życia.

W przypadku częstego problemu lub wyczerpujące rezerwy paszy na tym terytorium rodzice przenoszą swoje młode do innego miejsca. Najczęściej robi kobietę. Niektóre gatunki ssaków są mniej lub bardziej stale noszone.

Z niebezpieczeństwem zagrażającym śmiercią potomstwa, matka próbuje odwrócić uwagę wroga. Zrób wiele drapieżników, nawet jeleni i łosia, których młode w tym czasie są ukryte. Stado sheebebebs podczas atakowania drapieżników tworzy pierścień ochronny wokół cieląt. Samice Walrus i Wielorybów nie zostawiają swoich młodych, które nie zagrażają.

Związek między kobietą (rodzicami) a potomstwem mogą utrzymywać trochę czasu i po zakończeniu karmienia. Ten ważny okres uczenia się pozwala opracować i gromadzić umiejętności gatunków ludności.

Pochodzenie ssaków

Przodkowie ssaków uważają najstarsze gady. Należli do tych, którzy mieszkali w okresie Perm i Triassa Group, United w podklasie zwierzęcia (Theeromorpha). Szczególnie blisko ssaka był odłączeniem zwierząt (Theriodonta), którego przedstawiciele mieli zróżnicowany układ dentystyczny, podobnie jak ssaki, podział kolumny kręgosłupa, strukturę pasów kończyn i samych kończyn samych.

Niektóre zwierzęta różniły się dość dużymi rozmiarami - na przykład cudzoziemcy (inostrancevia Alexandrovi), znani z depozytów Perm i osiągają 3 m. Jednak przodkowie ssaków były najbardziej prawdopodobnymi drobnymi zwierzętami, w pobliżu Incidosaury (wyższe teriodony) z najlepszych trias.

Pozostałości najstarszych ssaków są znane z depozytów jurajskich. Najbardziej prymitywnością były wielokrutuberculata, które miały dużą liczbę guzków na rdzennych zębach. System dentystyczny tych zwierząt przypominał zęby w gryzonie. Kły były nieobecne, a frezy oddzielono od rdzennych zębów o wyraźnej diagence. Mnogobuggy, jak sugerowane, były wegetatywne i ewentualnie formy w kształcie jaja. W dolnym Eocenu wszyscy wymarły.

Inne najstarsze oddziały mieszkające w okresie jurajskim - Triconodontia, Symmetronts (Symmetrodontia) i Three-Buggy (TritubetCulata) - przestał istnieć na końcu okresu kredowego. Największa różnorodność różniła się z trzema ziarnami lub panthoteria (Panthotheria). Obejmują one małe zwierzęta przypominające nowoczesne owady. Rdzenne zęby, które nosili trzy głupie guzki położone asymetryczne trójkąt (patrz. zdjęcie). To pantotenerskie, którzy uważają prawdopodobnych przodków milczenia i łożyska.

Milczenie powstaje na końcu okresu kredowego i zostały przedstawione małymi formami (w pobliżu okseksu). Eurazja i Ameryka Północna są uważane za ośrodki. Bez podtrzymywania konkurencji z rozliczonymi tych kontynentów z łożyskiem, większość próbek zmarła do końca okresu trzeciorzędowego. Akintamentariusze nie przeniklili w Australii, gdzie byli w stanie zachować i rozkwitać do pewnego stopnia. Centrum pojawienia się łożyskowego w okresie kredowym służył Azji, gdzie ich osada pochodziła z różnych kierunków. Najstarsze łożysko należało do owadivore, obsługiwanego przez formę przodków na występowanie innych oddziałów. Jeśli chodzi o pochodzenie jednorazowego, najprawdopodobniej ich związek z najstarszymi trzema kontusami (HConodontia) są uważane za najbardziej prawdopodobne (HConodontia), z których zamówili dość wcześnie. W okresie jurajskim powstał 6 oddziałów ssaków, aw Paleoceńskim - co najmniej 16, z których jednocześnie są jednoprzebiegunowe (marsupialia), insektyva (insectivora), wełniane bloki (Dermoptera), dochody (Edentata), naczelne (naczelne), gryzonie (Rodentia), drapieżne (Carnivora) i miasto (Lagomorfa) są zachowane do teraźniejszości.

Od Eocena w Ameryce Północnej i Eurazji, gałęzi Tanoteriyev (Titanoteria) - Giant Animals z podzielonym rogu na łuku czaszki (patrz. zdjęcie). Ta gałąź zatrzymała swoje istnienie w oligoceńskim.

Wśród wymarłych gigantycznych rufferów wyróżniono indricioterie (indricithoterium), osiągając długość 7 m, i wysokości - 5 m. Pod koniec pleistoceńskiego żyła wełniana nosorożec (Coelodonta antiquitatis) z ogromnym rogiem. W Eocenu, starożytna proboscida pojawiła się w Eocene - Mastodont (Gomfoterium), aw Pleistoceńskim - Mamuthus Primigenius.

Tworzenie się stopnia ssaków przeprowadzono dość powoli. W brutalnych gadzach najbardziej rozwiniętego departamentu mózgu był móżdżku. W procesie ewolucji miała miejsce ciągły wzrost przednim mózgu. Spójna akumulacja adaptacji (serce czterokomorowe i ciepłe krwi i karmienie młodego rozwoju mleka centralnego układu nerwowego i zmysłów) zapewniły udaną konkurencję ssaka z gadami. Intensywne dinozaury dietetyczne na końcu mezozoicznego pozwoliły ssakowi wraz z ptakami, aby wziąć położenie dominującej.

Klasa ssakowa (mammalia) obejmuje 19 nowoczesnych oddziałów, które łączą około 4000 gatunków (zgodnie z różnymi źródłami - od 3700 do 4237).