Mity i prawda o chrząszczach stareabs

Scarab Beetle - owad, czczony w przeszłości i popularny w naszych czasach. Jest otoczony przez halo tajemnicy, a nazwa jest związana z kulturą starożytnego Egiptu, opowieści o mumii i światu Afterlime.

Ale Scarab jest interesujący nie tylko jako magiczny symbol, ale także jako zwierzę z ciekawymi osobliwościami zachowania i stylu życia.

Scarab i starożytny Egipt

Jeśli widzisz nowoczesne filmy, których wydarzenia występują w starożytnym Egipcie lub jakoś z nim związane, wydaje się, że skarabeusz jest jednym z najbardziej strasznych stworzeń na ziemi. Pozę beetle jako bezwzględny kanibal, aby uciec, z którego jest to niemożliwe. Jakie są materiał filmowy, w którym nieszczęśliwym poświęcenie jest umieszczona w sarkofagu, gdzie hordy chrząszczy zasypiają, lub gdy chrząszcz ukarakowaty wypadek pod skórą jednego z bohaterów. Takie chwile powodują strach paniki przed strasznym owadem.

W starożytnym Egipcie

W rzeczywistości, egipski skarabeusz - całkowicie nieszkodliwy i bardzo przydatny owad. Egipcjanie wiedzieli o tym i czytać tymi pilnymi pracownikami. Ścieżka skarpausz od wschodu na zachód, jego zdolność do tworzenia sfer idealnego okrągłego kształtu, siły i wytrwałości niezbędnej do rzutu ciężkiej kuli, przyczynił się do faktu, że chrząszcze zaczęły symbolizować narodziny życia i cyklu solarnego.

Egipcjanie, bummifikują zmarłych, zainwestowanych zamiast figurki Skarpausza, aby owad towarzyszył osobom, a w życiu pozagrobowym, pomagając i wspierać go.

Symbol w mitologii

Starożytni Egipcjanie Skarpausza, powtarzając ścieżkę Słońca ze Wschodu na Zachód, był czczony jako symbol twórcy świata i ludzi - Bóg Hepry. Bóstwo był przedstawiony jako człowiek z głową skarkausza. W mitologii egipskiej czarne chrząszcze były uważane za święte owady. Symbolizowali twórczą siłę i ciepło niebiańskiego lśniącego, ożywiając życie po śmierci.

Egipcjanie i do dziś z szacunkiem odnoszą się do skarabeuszy, a wszystkie historie, które chrząszcze jedzą ludzi - to fikcja wbrew prawdziwym faktom. Naukowo udowodnił, że skarabeuszy nie należą do mięsożernych owadów. Nie są w stanie jeść ciała ludzi lub zwierząt.

Aktualna wartość skarpauszu beetle talizmanu

Obecnie wiele interesuje się starożytnymi przekonaniami, ezoterycznym i mistycyzmem. Amylety z skarabeuszem są bardzo popularne. Uważa się, że wizerunek tego owada pomoże osiągnąć swoje cele, zapewni wsparcie i sukces w jakichkolwiek przedsięwzięciach. Kobiety Scarab pomogą utrzymać młodość i piękno. Mężczyźni pomogą w osiąganiu sukcesu finansowego, rozszerzając kule wpływów. Dzieci Talizman Skarpab da pragnienie wiedzy, zdolność do rozwijania swoich talentów.

Zaleca się noszenie talizmu i jak chronić przed siłami złych. Wielu wierzy, że jego pozytywna energia ochroni przed złym obszarem, pomoże utrzymać pokój i pokój w rodzinie.

Opis i cechy skarabeusza

Scratis (Lat. Scarabaeus) - Rodos Chrząszczy. Należą do rodziny tworzyw sztucznych, podrodziny zecabin. Ciało owadów jest szeroki, owalny kształt, lekko wypukły z góry. Rozmiar od 9 do 40 mm. Kolor ciała jest czarny, u młodych osób jest matowy, ale z wiekiem staje się coraz bardziej błyszczącym.

Na szerokiej głowie, nienormalny występ i pladband z 4 potężnymi zębami, a także 2 dość dużymi oczami. Drukuj poprzeczne, krótkie, skrzydła są chronione trwałymi zagłębieniami, których długość jest dwukrotnie tak długo, jak dotyczy. Żołądek i nogi są pokryte długimi ciemnymi włosami (samice są ciemne, mężczyźni czerwonawy).

Wygląd zewnętrzny

Przednie łapy chrząszczowe, z którymi cyfry i obornik, wyposażone w ostrogi i cztery zęby zewnętrzne. Na pary średnich i tylnych, które postacie chrząszcze i budzi piłki, są tylko ostrogi. Przednie łapy wyglądają bardziej masywne w porównaniu do dłuższych i cienkich par.

Rodzaje

Nie tak dawno temu, entomologowie wierzyli, że jest pojedynczy typ skarkausz - święty skarabeusz. Jednakże, nie tak dawno, naukowcy wyróżnili około 100 gatunków stawonogów o podobnych cechach i łączyli je w oddzielną rodzinę, których przedstawiciele różnią się tylko wymiarami, intensywnością kolorów i siedliskiem. Najbardziej znanym z nich jest święty skarabeusz i skarabeusz.

Różnice między tymi gatunkami są minimalne:

• Sacred Scarab - owad w rozmiarze 25 - 38 mm, Tonghon rośnie do 16 - 30 mm;
• Tifon jest wspólny na północ od wszystkich innych odmian.

Jeśli chodzi o często wymienione w książkach i filmach zielonych skarabeuszów - istnieją tylko w wyobraźni autorów i w pracach stworzony przez nich. Ta kolorystyka nie jest specyficzna dla prawdziwych chrząszczy.

Styl życia i siedlisko

Scarbabi znajdują się w Afryce, Europie, północnych regionach Azji. Większość odmian żyje w tropikach, ale można również spotkać chrząszcze na pustyniach, półpustych i stepach.

Najczęściej widzieć skarabeusza z środka wiosny przed przybyciem przeziębienia. Chrząszcze są aktywne po południu, a zimne noce są pochowane w ziemi. Gdy powietrze ogrzewa się, większość gatunków iść do nocnego stylu życia.

Scarab - najbardziej znany z Zhukova. To jest pracowity, silny owad. Chrząszcze idą do dużych grup i latają z miejsca na miejsce, po stadach dużych roślinożerców. Czasami po prostu leci na zapachu świeżego obornika, które są w stanie uczyć kilku kilometrów. Zadrapania sprawiają z znalezionego obornika doskonale okrągłe kulki, których waga jest dziesięć razy większa niż ich własna. Następnie przewracają piłki (przenoszenie zawsze w kierunku ze wschodu na zachód) we właściwym miejscu, w którym spalają je w ziemi.

Zimą chrząszcze nie wpadają w hibernację i są ukryte w głębokich norasach, wykopali w ziemi, gdzie z góry karmią.

Odżywianie

Obornik ssaków (głównie bydła) jest jedynym, który karmi chrząszcz skarka. Od odkrytych świeżych odchodów owadów za pomocą głowy i nóg tworzy piłkę, do której jest zamknięte i kontynuowane, naciskając, mocując wszystkie nowe kawałki obornika, tworząc piłkę i większe. Następnie chrząszcz powinien być wykonany tak szybko, jak to możliwe, aby wrócić w odosobnionym miejscu, ponieważ inny skaraberab może go zranić, a potem nie można uniknąć walki.

Odżywianie

Zwykle skarabeusz rolki z powrotem kuli na odległość 10-30 m, a następnie kopanie, gdzie pęka zdobycz. Przez następne 1,5-2 tygodnie obudowa Beetle umieści obok udanej piłki obornika. Kiedy jedzenie się skończyło, owad przechodzi do wyszukiwania nowego źródła żywności.

Reprodukcja i średnia długość życia

Pary, które dają życiu nowym pokoleniom skarabeuszy, są najczęściej tworzone dokładnie w procesie jazdy jazdy. Zazwyczaj mężczyzna dołącza do formowania piłki jastrzębie, zaczynając jej pomóc. Następnie owady skakają tunel, który na głębokości 15 - 30 cm kończy się szerszą komorą. Istniejących partnerzy spieszyli się kuli, a potem mate, po czym mężczyzna liście, a kobieta zaczyna przygotować się do układania.

Z obornika rzeźba małe grudki w kształcie gruszki. W wąskiej części każdej bryłki stawia jedno jajko. Jedna kobieta może odłożyć od 4 do 20 jaj. Kiedy wszystko jest zakończone, owad wybucha tunel, pozostawiając jaja i zapas żywności w nim.

Po 10-14 dniach z jaj pojawiają się larwy, które rosną o 30-35 dni i rozwijają się, karmiąc po lewej stronie ich rodziców. Następnie larwa zamienia się w lalkę, z której wychodzi chrząszcz po kilku tygodniach. Stareabs pozostają pod ziemią przez dość długi czas, aż jesienią lub wiosenne deszcze zmiękczają glebę.

Średnia długość życia Skarpausza wynosi około 2 lat.

Relacje z ludźmi

Scarab nie jest niebezpieczny dla osoby, ponadto, te chrząszcze nie robią nic niż mogłyby szkodzić ludziom. Nie gryzą, nie atakują żadnych ludzi, ani zwierząt, nie zepsuć roślin, produktów ani własności. Ale korzyści z tych chrząszczy są niewątpliwe. Oczyszczają planetę, recykling odchodów zwierząt, wzbogacają glebę przydatnych minerałów, a roje, nasycone z jego tlenem.

Wniosek

Skarabeusz chrząszcz - owad, który przynosi niewątpliwe korzyści, czyszcząc planetę od resztek organicznych. Ponadto, ponieważ starożytne czasy, Scarab jest świętym zwierzęciem, symbolem odrodzenia, wytrwałości i aspiracji dla nowych początków.