Iguanodon

Część szkieletu i zębów Iguanodonu została po raz pierwszy odkryta w 1822 roku w pobliżu małego miasta Sussex w Anglii. Zoologowie sugerowali, że kości mogą należeć do starożytnej nosorożca lub hipopotam, trochę później okazało się, że zęby znajdują się prawie dokładnie jak zęby Iguany, tylko znacznie większe. Gdy termin "dinozaury" pojawił się, Iguanodon, co oznacza "ząb iguana", stał się jednym z opisanych pierwszych gatunków.

Iguanodon osiągnęła długość 9 metrów i ważyła więcej niż 5 ton. Największe osoby mogły rosnąć do 13 metrów, a niektóre rodzaje Iguanodones były tylko 6-8 metrów. Iguanodon należy do oderwania się dinozaurów POLTOM. Mieszkał we wczesnym okresie Chalome (145-120 milionów lat temu) w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce.

Charakterystyczne cechy Iguanodonu były szponowe łapy, zewnętrznie podobne do ptaka. Na tylnych kończynach Iguanodon miał tylko trzy palce, z przodu - pięć, ale trzy z nich zostały przystosowane do chodzenia. Na kciukach łapy były długie pazury.

Młody Iguanodon poruszył się na dwóch nogach, ale starszy i trudniej stali się, tym częściej zstąpili na wszystkie cztery nogi. Dorośli Iguanodones poruszyły się głównie na czterech nogach, ale jeśli to konieczne, mogą stać na tylnych nogach, polegając na drzewie lub trzymając pnia przednich łap.

Przód szczęki Iguanodonu był dziobem, podobny do dzioba papugi, a zęby znajdowały się. Iguanodony były dinozaurami roślinożernymi, roślinność została złamana przez dziób, pomagając w przednich łapach. Zęby na dolnej szczęce były trochę szerszymi zębami na górnej szczęce, gdy żucie, Iguanodon potarł zęby.