Gadroezavr

Gadrouza, lub jak są one również nazywane wodoodpornymi dinozaurami, należą do oddziału Dinozaurów Poultom. Znane jest ponad 40 rodzajów Gardensaws, których części szkieletów znajdowały się prawie na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Części szkieletu Garlikaura zostały po raz pierwszy opisane w 1858 r. I znajdowały się w 30-tych w latach 30-tych. 19 B. w Północnej Ameryce. Gadroezavra mieszka na Ziemi na końcu okresu kredowego, 100-65 milionów lat temu.

W wysokości ogrodów osiągnęły 10 metrów. Są uważane za największe dinozaury poruszające się na dwóch nogach. Niektóre rodzaje ogrodów na głowie miały duży grzebień kości. Kształt dziobu i kość herb w różnych typach dupków był inny i zależał od siedliska.

Gadrouzavrov, który poczuł głównie ziemskie jedzenie (iglaste igły, gałęzie, nasiona), dziób został przystosowany do przechwytywania i odcięcia gałęzi. W ustach było ponad 1000 małych zębów, które były drobne szlifowanie żywności warzywnej. Dla tych gatunków, które mogą pływać i przeszukiwać żywność głównie w wodzie, dziób wykonał funkcję filtra: filtrowana woda i oddzielone mikroorganizmy i cząstki alg.

Naukowcy dinozaurów uważają, że herb na czele Gadrouzavrov służył jako organ węchowy i niektórych gatunków - organizm oddechowy. Zapach Garosaurav był bardzo dobrze rozwinięty i mogą z daleka, aby poczuć podejście drapieżnika, a ptactwo wodne mogły prawie nurkować w wodzie w poszukiwaniu jedzenia, podczas gdy grzebień był na powierzchni, a oni swobodnie oddychają. Fakt, że niektóre rodzaje ogrodów były dobrze opłynięte, mówią też kilka innych cech swojej struktury: membrana na przednich łapach i długim ogonem incentrycznym.

Gadroezavra żyło stada. Małe jajka zostały przełożone w piasku i strzeżone murów, wykluł młode, nie więcej niż 10 cm długości. Najprawdopodobniej dupki zadbały o swoje młode, dopóki nie mogą stać dla siebie.