Jedwabnik

Przemysł mody na całym świecie, a każda osoba, która preferuje ubrania z naturalnych tkanin, jest niewątpliwie koneserem i aktywnymi konsumentami unikalnego naturalnego produktu - naturalny jedwab. Jeśli N jedwabnik, Nie wiedzielibyśmy, co jest jedwab. Nie można wyobrazić sobie czegoś gładkiego i przyjemnie w dotyku i zaskakująco wygodne dla skarpet w formie zakończonego wyniku szafy.

Pochodzenie typu i opis

Uważa się, że produkcja jedwabiu z pomocą jedwabnych robaków istniała w okresie Yangshao (około 5000 lat przed naszą erą). Pomimo faktu, że od tego czasu minęło ogromną ilość czasu, główne elementy procesu produkcyjnego nie zmieniły się na ten dzień. W Międzynarodowej Klasyfikacji, Silkworm Cosiedzy nazywany jest Bombyx Mori (Lat.), że dosłownie oznacza "śmierć jedwabiu". Ta nazwa nie ma zbiegu. Pochodzi, ponieważ główne zadanie w produkcji jedwabiu nie jest Motyl Wylatuj z kokonu, aby zapobiec uszkodzeniu nitki jedwabnej. W tym celu pupa zostaje zabita wewnątrz kokonów, ogrzewając do wysokich temperatur. Silkworm Tute to motyl z rodziny prawdziwych jedwabników. Pomimo obecności skrzydeł o zakresie 40-60 mm, przez długi czas rozwoju produkcji jedwabiu, na tym nauczyło się latać. Kobiety w ogóle nie latają, a mężczyźni robią krótkie loty w okresie parowania.

Nazwa wymowna wskazuje siedlisko tych owadów - tute drzew lub morwy, jak nazywają się w naszym kraju. Ciemne słodkie i soczyste owoce jedwabiu, podobne do jagód Blackberry, spadać do smaku, ale liście tych drzew idą do mulka jedwabnika. Larwy zjadają je w ogromnych ilościach, a oni robią to po zegarze, bez przerywania nawet w nocy. Będąc blisko, można usłyszeć dość głośny charakterystyczny dźwięk tego procesu. Wskazując, gąsienice jedwabnika Mulku zaczynają się splot kokonu składającego się z ciągłego najlepszego wątku jedwabnej. Może być biały i może mieć różne odcienie - różowe, żółte, a nawet zielonkawe. Ale w nowoczesnej produkcji jedwabiu, białe kokony są uważane za cenne, więc w hodowli wykorzystywane są tylko rasy wytwarzające białą nici jedwabiu.

Wygląd i funkcje

Zewnętrzny Silkworm jest dość niewiarygodny, osoba dorosła jest podobna do zwykłego ćmy lub na dużym kret. Ma duże skrzydła szarego lub brudnego i białego koloru z wyraźnie "rysowane" ciemne smugi. Ciało jedwabnika jest dość masywny, całkowicie pokryty gęstą warstwą jasnego willi i wizualnie podzielone na segmenty poprzeczne. Na głowie znajduje się para długich wąsów, podobnych do dwóch przegrzebków. Jeśli rozmawiamy o cyklu życia jedwabnika, trzeba odróżnić dzikie owady i udomowione rasy. W niewoli jedwabnik nie żyje na etapie tworzenia motyla i umiera w kokonie. Jego dzikie koledzy udaje się żyć wszystkie cztery etapy charakterystyczne dla każdego rodzaju owadów: Egg-Caterpillar (jedwabisty robak) - motyl. Larwa pojawiła się z jaja jest bardzo mała, tylko około trzech milimetrów. Ale jak tylko zacznie spożywać liście tute drzewa, co czyni go ciągle iw nocy stopniowo wzrasta. Przez kilka dni jego życia Larwa udało się przetrwać cztery molty i zamienia się w bardzo piękną gąsienicę koloru perłowego. Długość jej ciała wynosi około 8 cm, grubość - około 1 cm i waży zdrój dorosłych około 3-5 g. Głowa gąsienic jest duża, z dwiema parami dobrze rozwiniętymi szczękami. Ale jej główną cechą jest obecność specjalnych gruczołów kończących się otworem w jamie ustnej, z której wytwarza specjalny płyn. W kontakcie z powietrzem, płyn ten ustępuje i zamienia się w najsłynniejszy i wyjątkowy jedwabny wątek, który jest tak doceniony w produkcji jedwabiu. Silkward Caterpitts Ten wątek służy jako materiał do budowy kokonów. Kokony są zupełnie różnymi rozmiarami - od 1 do 6 cm, a różne formy - okrągłe, owalne, ze zworkami. Kolor Cockone jest najczęściej biały, ale może mieć kolorowe odcienie - od żółtawo-złotych do fioletu.

Siedlisko

Uważa się, że miejsce narodzin nowoczesnego kołdra jest Chiny. Już w okresie 3000 lat wcześniej.MI. Jego gajowe zostały zamykane przez dziki widok owada. Następnie zaczęło aktywnie udomowić i dystrybucję na całym świecie. W północnych regionach Chin i na południu Primorsky Krai Rosji i obecnie żyją dzikie skały jedwabnika, z którego zaczęło się rozprzestrzenianie świata na całym świecie. Siedlisko tute jedwabnika dzisiaj wynika z rozwoju produkcji jedwabiu. W celu propagowania owady są wprowadzane do wielu obszarów o odpowiednim klimacie. Tak więc na końcu III wieku N.MI. Kolonie tute jedwabnika były w Indiach, a nieco później przeniósł się do Europy i Morza Śródziemnego. W przypadku wygodnych zakwaterowania i produkcji jedwabnych gwintów cienkiego jedwabku, potrzebne są pewne warunki klimatyczne, bez których owad nie wykonuje głównej funkcji zużywanej przez jedwabiu - nie tworzy kokonów i nie pompuje. Dlatego jego siedliska są dziedzinami o ciepłym i umiarkowanie wilgotnym klimacie, bez nagłej temperatury spada, przy obfitości roślinności, aw szczególności, tute drzewa, których liście są głównym jedzeniem jedwabnika. Chiny i Indie są uważane za główne siedlisko z jedwabnika. Produkują 60% całego świata. Jednak dzięki temu produkcja jedwabna stała się jednym z ważnych branż w gospodarce i wielu innych krajach, dziś kolonie tute jedwabnik zamieszkują obszary Korei, Japonii, Brazylii, aw części europejskiej są powszechne w niektórych regionach Rosja, we Francji i Włoszech.

Odżywianie

O głównej diecie kołbanej jedwabnika, ponieważ nie można powiedzieć jego imię. Pasza wyłącznie przez liście drzewa tute, zwana również jedwabistą lub szczyptą. Siedemnaście odmian tego zakładu są znane, które są dystrybuowane wyłącznie w cieple klimatu - pasy subtropikalne Eurazji, Afryki i Ameryki Północnej. Zakład jest dość kapryśny, rośnie tylko w wygodnym środowisku. Wszystkie rodzaje owoców, mają pyszne soczyste owoce, zewnętrznie podobne do jagód Blackberry lub dzikich malin. Owoce różnią się kolorami - biały, czerwony i czarny. Najlepszy zapach w czarnych i czerwonych owocach, są one szeroko stosowane w gotowaniu do przygotowywania deserów i pieczenia, a także wino na ich podstawie, wódka-Tutovka i napoje bezalkoholowe. Do celów produkcji jedwabiu, białe i czarne morwy są szeroko uprawiane. Ale owoce tych drzew nie są zainteresowane jedwabnikiem liniowym, karmi się wyłącznie świeżymi liśćmi morwy. W warunkach naturalnych gaje Tute są gęsto zaludnione przez ten owad. Silkwods, którzy chcą zdobyć wiele jedwabnych kokonów dbać o plantacje tego zakładu, troszczą się o nich, tworząc komfortowe warunki do wzrostu - wystarczającej ilości wilgoci i ochrony przed palącym słońcem. Na hodowli jedwabnych z larwami z jedwabienku ciągle dostarczane świeże części zgniecionych liści drewnianych słuchanych. Jedzą ciągłe, dzień i noc. W pokoju znajdują się palety z kolonami larw, znajduje się charakterystyczny szum z szczęk roboczych i chrupnięciem liści morwy. Z tych liści jedwabne robaki uzyskują wszystkie niezbędne substancje do reprodukcji cennej nici.

Cechy charakteru i stylu życia

Dowiekawy rozwój produkcji jedwabiu narzucił druk na styl życia stylu życia. Zakłada się, że dzikie osoby na świcie ich wygląd doskonale latają, o czym świadczą obecność owadów dość dużych skrzydeł, dość zdolnych do podnoszenia ciała jedwabnika w powietrze i przenieść się do znacznej odległości. Jednak w warunkach udomowienia owady prawie dołączyły do ​​latania. Wynika to z faktu, że większość osób nie mieszka na etapie motyla. Silks zabijają larwy natychmiast po utworzeniu kokonu, do motyla, pozostawiając go, nie uszkodził cennego wątku jedwabiu. W naturze motyl z jedwabienku Tute jest dość opłacalny, ale wpłynęły zmiany ewolucyjne. Mężczyźni są nieco bardziej aktywne i robią krótkie loty w okresie małżeństwa. Istnieją dowody na to, że dorośli uformowały osoby z jedwabienku przypływu, nie jedzą w ogóle. W przeciwieństwie do poprzedniej formy cyklu życia - gąsienice z potężnymi szczękami i absorbującą żywność w sposób ciągły - motyle są słabo rozwinięte gnijące maszynę i nie można mierzyć nawet najłatwiejszego jedzenia. Przez długi czas udostępnienie owadów są całkowicie "ułożone", stało się trudne do przetrwania bez opieki i opieki od osoby. Robaki w kolorze jedwabiu nie próbują nawet szukać żywności niezależnie, czekając na nich, gdy karmią gotowy do jedzenia, drobno posiekanych liści z Mulberries. W naturze gąsienic jest bardziej aktywny, nawet wiadomo, że z brakiem znanej żywności, czasami żywią się liściami innych roślin. Jednakże jedwabna nić, produkowana na podstawie tak mieszanej diety, jest grubsza i gruba, i nie ma wystarczającej wartości w produkcji jedwabiu.

Struktura społeczna i reprodukcja

Językowy Silkwear - Para owad, rasy i ma ten sam cykl życia, co większość motyli. Obecnie wiele jego gatunków. Niektórzy dają potomstwo tylko raz w roku, inni - dwa razy, ale są ci, którzy są w stanie zrobić murowanie kilka razy w roku. W okresie parowania samcy są aktywowane, a nawet krótkie loty, które w zwykłym czasie są niezwykłe. W przyrodzie jeden mężczyzna może zapłodnić kilka kobiet. Na sztucznych gospodarstwach z wystąpieniem okresu małżeńskiego, Silkiduje się z sparowanymi owadami w oddzielnych workach i odczekać 3-4 dni po kryciu, podczas gdy kobieta umieści jajka. W malerze jedwabnika średnio od 300 do 800 jaj. Ich ilość i rozmiar zależą od rasy owadów, a także okres zniszczenia gąsienic. Istnieje bardziej produktywne typy jedwabników, które są najbardziej pożądane z jedwabistej. Aby wyjść z jaja do robaka, temperatura otoczenia jest potrzebna około 23-25 ​​stopni i jego umiarkowana wilgotność. Na Indystansie jedwabnymi warunki te są tworzone sztucznie przez pracowników inkubatorów, w przyrodzie, oczekujące jaja są zmuszeni czekać na korzystne warunki przez kilka dni. Jaja jedwabnikowe wykluje się małymi larwami (lub jedwabnymi robakami) około 3 mm, mający kolor brązowy lub żółtawy. Od jego narodzin, larwy zaczynają jeść, a ich apetyt rośnie każdego dnia. Już dzień później, są w stanie jeść dwa razy więcej jedzenia niż dzień wcześniej. Nic dziwnego, że z taką obfitą dietą larwy rosną szybko w gąsienicach.

W piątym dniu życia Larwa ostatecznie przestaje jeść i zawiesza bez ruchu, tak że następnego ranka po następnym dniu, prostując ostrym ruchem, zresetować pierwszą spódnicę. Potem znowu jest zabrana na jedzenie, pochłaniając go ogromnym apetytem na następne cztery dni, aż do kolejnego cyklu form. Ten proces jest powtarzany cztery razy. W rezultacie larwa jedwabnika zamienia się w bardzo piękną gąsienicę posiadającą spódnicę z pereł. Po zakończeniu procesu Moltingu utworzyło już urządzenie do produkcji nici jedwabnej. Caterpillar jest gotowy na następny etap - Vilk Silk Cokoon. W tym czasie traci apetyt i stopniowo całkowicie odmawia jedzenia. Jej srebrne gruczoły są wypełnione płynem, który wyróżnia się i wszędzie rozciąga się do cienkiego sznurka Caterpillar. Rozpoczyna się Caterpillar. Znajduje mały skręt, istnieje na nim przyszłą ramkę na jego centrum, awarie do jego środka i zaczyna skręcić wokół niego wątku, aktywnie pracując w głowie. Proces szturchania trwa średnio cztery dni. W tym czasie Caterpillar ma czas, aby użyć od 800 m do 1,5 km nici jedwabnej. Po zakończeniu formacji kokonu, Caterpillar spada wewnątrz go i zamienia się w lalkę.

Trzy tygodnie Pupa staje się motylem i jest gotowa na wyjście kokonowe. Ale motyl jedwabnika ma zbyt słabe szczęki, by posypać dziurą kokonową. Dlatego w jamie jamy ustnej wyróżnia się specjalny płyn, który, zwilżając ściany kokonu, żrące je, uwalniając drogę do wyjścia z motyla. W tym samym czasie ciągłość jedwabnych nici i odwijania kokonów po złamaniu motyla zamienia motyla w sposób pracochłonny i nieefektywny. Dlatego na gospodarstwach jedwabnych cykl życia jedwabnika jest przerywany na etapie ucznia. Większość kokonów jest narażona na wysokie temperatury (około 100 stopni), w którym larwa wewnątrz umiera. Ale kokon składający się z najlepszego nitki jedwabnej pozostaje nienaruszone. Mulberry pozostawia niektóre osoby żywe w celu ich dalszej reprodukcji. I martwe larwy pozostały po odwijaniu kokonów, chętnie używać w żywności przez mieszkańców Chin i Korei. Naturalny cykl życia jedwabnika kończy się pojawieniem się motyla, który kilka dni po liści kokonów, gotowe do rozmnażania potomstwa.