Maine coon

Ostatnio wszyscy miłośnicy kotów na ustach opowieści o domowych kotach niezwykłych rozmiarów, z drapieżnymi fasetami, długimi puszystym ogonem i trotowymi frędzlami na uszach. I to nie jest zaskakujące. Maine Coon Cat dosłownie wpływa na wyobraźnię człowieka, który po raz pierwszy spotkał się z przedstawicielem tej rasy odwiedzających przyjaciół lub na wystawie. Nie jest w stanie przekazać uczucia, że ​​większość doświadczeń, po raz pierwszy, widząc żywego Maine Kun. "Oh!"," To jest kot!"," Real Lynx!"- w przybliżeniu takie wykrzykniki, wypowiedziane w jednym oddechu, towarzyszy pierwszym znajomym. Dawno temu za oceanem

Rasa ta jest naturalnie utworzona w amerykańskim stanie Maine. Stąd nazwa Maine-Coon, dosłownie - główny szop. Raccats byli nazywani za bogatych, podobnie jak ten zwierzę, ogon i podobny kolor, który posiadał większość lokalnych kotów - Brown Tabby. Istnieje wiele teorii o pochodzeniu rasy: a o miłości między kotem a szopem, a o kotach Angora francuskiej cesarzowej Marii Antoinette, wyjęte z rewolucji francuskiej w Ameryce, a nawet o związku z kotami, które zostały wprowadzone do Wikingów kontynentu północnoamerykańskich. Która z tych pięknych legend jest prawdziwa, nigdy nie dowiemy się oczywiście (z wyłączeniem historii z szopą, oczywiście). Ale bez względu na to, co powoduje tak wspaniałą rasę - warto to się wydarzyć!

Już w środku XIX wieku, amerykańscy rolnicy uwielbiały opowiadać w firmach o swoich koty-gigantów, nie pozbawionych intelektu. W tym samym czasie Maine Kunov gospodarze zorganizowali pierwsze wystawy, na których zawody między wszystkimi prezentowanymi kotami odbyli się na tytuł "Boinicun - Maine Champion". Pierwsza oficjalna wystawa Maine Kunov odbyła się w Madison Square Garden w oddali 1895.

Do Rosji z miłością!

Pierwszy kot tej rasy o imieniu Narnii Gorki w 1989 roku przyniósł z Danii do Rosji Expert-Felinolog Olga Abramova. Wkrótce dołączył do kitty tej samej rasy, ale działalność plemienna na ich podstawie nie wyszła, a potem dziecko się nie wydarzyło. Później, Maine Cuns z Ameryki i Europy zostały dostarczone do Rosji, powstały pierwsze szkółki, rozpoczęła się prawdziwa praca plemienna.

Twarzą w twarz z Maine Kun

Spotkałem Maine Kunova w 2002 roku, a potem zdałem sobie sprawę, że to był los. Niestety, w tym czasie było to nieosiągalny sen - Maine-Kuna był dla mnie fantastyczny, student, pieniądze. Czas poszedł, "wstałem na moje stopy", aw 2008 r. Mam mojego pierwszego kota. Od tego czasu moje życie się zmieniło całkowicie. Wyłącznie na lepsze! Maine Kuna - największe domowe koty. I najbardziej miły! Koty, średnio osiągnąć wagi o 7-10 kg, kotów - 4-7 kg. Są to duże zwierzęta o masowych, ostrych konturach głowy, duże uszy wysokiego słupku, wysokich kości policzkowych i owalnych oczu. Często przedstawiciele rasy można znaleźć, jakby od brwi, zwany "dziki wygląd", co sprawia, że ​​kończy się obrazem dzikiej bestii.

Ciało Maine Coona charakteryzuje się długimi i mocą, dodatkowo jest mocno przy wysokim grubym łapom. Ogon - pod ciałem, jest dłuższy i osiąga przynajmniej ostrze zwierzęcia, jeśli przymocujesz go do tyłu. Długość wełny wzrasta od głowy do ogona, włosy oaw są błyszczące i "latające", obejmuje plecy i błaganie jako płaszcz przeciwdeszczowy. Wielu przedstawicieli ma JBA lub kompletny kołnierz, ale one, jak frędzle na uszach - nie są obowiązkowe. Maine Cunov rodzi się średnio 3-4 kocięta. Biblijne kociąt - od 110 do 170 gramów, dla porównania: waga kociąt regularnego kota domowego - od 70 do 130 gramów. Kocięta Maine Kuna aktywnie rosną, a przez jednego roku, który szkielet dochodzi do rozmiaru rozmiaru. O 3-4 lat, zwierzę wykończeniowe "Mate", a jego wygląd można uznać za utworzony. W tym, że rosnący rocznie odbywa się również na wełnę dziecięcą na dorosłym, a kompletny "przyrost" jest osiągnięty, około tych samych 3-4 lat. Kuna, mogę cię zapewnić, mało różnią się od innych kotów domowych. Zawsze żyłem kotami w domu. Były też "doki" i czystej krwi, ale nigdy nie uważałem nikogo innego dla mnie, prawdziwy przyjaciel. Zawsze byli w sobie, a ja sam.

Z Maine Kun - inna rzecz. Orientacja na osobę, wysoka inteligencja, funkcje zachowania - wszystko daje nieskuteczny kot w nim! Dzięki swojej obfity wełny w codziennym życiu zwierzęta nie różnią się tak dobrze, jak niektóre inne rasy. Nie potrzebują codziennej czesania i, z reguły, radzić sobie z zadaniem treści wełny czystej i zamówienia na własną rękę. Maine-Kuna rzadko służy głosowi, ale jeśli zaczną rozmawiać - wtedy usłyszysz melodyczny i bardzo delikatny: "loki". Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się jednomyślnością w miłości do "kotletu" wody przed użyciem i zasypiania w najbardziej nieoczekiwanych miejscach. Maine Kuns również nie potrzebują stałej uwagi właściciela, ale ważne jest dla nich, że będzie z nimi obok nich, komunikował się z nimi z jej obecnością. Są zawsze w pobliżu, ale nie nakładają własnego społeczeństwa, jeśli potrzeby właściciela nie czują się trzymać ukochanego kota na kolanach. To te cechy przedstawicieli rasy i uczynić je tak pożądane, idealne dla wielu towarzyszy.

Dziś w Rosji istnieje duża liczba szkółek rozwoju rasy. Teraz w naszym kraju coraz więcej kotów i kotów, które są rozpoznawane, w tym zagranicznych kolegów i ekspertów. Czasami Maine-Kuna, zachowując wspólne rasy, może się różnić w szczegółach - na długości twarzy i sprawy, na stanowisku uszu. Wynika to z faktu, że istnieje kilka odpornych typów, na przykład, klasyczne i ekstremalne. Ponadto szkółki, długie pracujące z rasą, tworzą własne rodziny z wyglądem, ich zdaniem, idealny dla Maine Coon. W tym przypadku spojrzenie na rasę od każdego hodowcy, także jego własne. Ale to wspaniałe, ponieważ każdy, kto chce zobaczyć w twoim domu dziki wygląd, a delikatne serce będzie mogło znaleźć ulubiony Maine Coon na swój własny smak!

Chusovitin (Felinolog, hodowca przedszkola "Etunheim")