Koń akaltein

Istnieje obszerna równina w małży przez nazwę Nisea, na której znaleziono majestatyczne konie.
Herodot

Tam, gdzie jest ogromna, bezwodna pustynia doodles lub czarnych piasków, na północnych ostra spektakla, na gorącą przestronność Turkmenistanu, w kraju położonym na północ od Iranu i na wschód od Morza Kaspijskiego, ponad trzy tysiące lat temu Najlepsze środki Azji Środkowej były hodowane. Według jednego z starożytnych legend, koni te pochodzą z dzikiego ogieru, "wyższe niż inne, z których narodziły się duże źrebięcia, z pięknym młynem, zatkany, posłuszny w ultradźwiękach i niezwykle płuc w biegu, leciały między Niebo i ziemia. ".

Starożytne pochodzenie rasy Akhaltpijskiej koni okazało się w słynnej pracy rosyjskiego profesora. Firsov "Turkestan and Tourkest Rase of Horses" ("Connuncement" 1895).

Certyfikaty wcześniejszej kultury materialnej, dzieło antyków autorów, notatki podróżnych i badań naukowców udowodniły niezależne pochodzenie rasy od lokalnego konia południowego, który mieszka w Azji Środkowej. Długa ścieżka rozwoju tego konia może być śledzona zgodnie ze zmieniającymi się nazwami, które otrzymała w zależności od narodów: masagetskaya, parsyjska, Nishaya, Perski, Turkmen i wreszcie, Akhalteinskaya. Ostatni z wymienionych nazw, które otrzymała pod koniec ostatniego stulecia i nosi to do tej pory. Ta nazwa składa się z dwóch słów, z których pierwsza jest nazwa Oasis "Akhal", a drugie słowo - nazwa Turkmen Tribe "Tecte", który mieszkał w okolicy.

Stern Continental klimat południowego Turkmenistanu z drobną zimą, z wyczerpującym, palącym słońcem i silną noc zimną, ze stałym zagrożeniem atakami drapieżnych zwierząt, spływowej żywności, niewielkiej ilości wody, doprowadziło do tworzenia dość dużych, Szybki, bezpretensjonalny koń. Koń zdolny do dzielenia się swoim właścicielem i pozbawieniem życia nomadycznego w warunkach pustyni było zawsze tematem dumy jej właściciela.

Wieku stara historia istnienia rasy Akhaltin ma liczne dowody wyższości tego konia nad innymi. Wysoka wysokość, niesamowite piękno, uderzająca wytrzymałość, lekkość, prędkość, zręczność ruchu - wszystkie te zalety zostały przydzielone między innymi dla rasy Akhaltki. W pragnieniu opanowania tego nienagannego konia w Turkmenistanie więcej niż raz zaatakowali wojny. Chińscy cesarze, królowie rosyjscy i Mongolian Khans równie chcieli mieć tego konia.

Stopniowo, azjatycki koń zaczął rozprzestrzeniać się na całym świecie. Ważne jest, aby pamiętać, że była to rasa Akhal-Tech z koni grała główną rolę w formacji słynnej rasy arabskiej. Oczywiście wszystkie najlepsze rasy koni środkowego i na Bliskim Wschodzie, Kaukaz, Turcja i Iran pochodzi również z tej niesamowitej rasy koni. Znany przez jego zdolność do wykwalifikowanego na angielski, czystej krwi konia był również przyniósł bezpośredni udział ogierów Turkmen.

Począwszy od XV wieku, konie Turkmen, znane w czasie pod nazwą Argamaków, są importowane do Rosji w dużych ilościach. Krew Akaltein jest śledzona we krwi wielu rosyjskich ras: Don, Streletskaya, Orlovo-Rostopchinskaya.

Na początku XIX wieku ogier Turkmen-attica pomógł ulepszeniu zachodnich ras europejskich, na przykład Tresensenskaya.

Zatem prawie wszystkie współczesne skały bezdomniowe wystąpiły ze starożytnej, czystej krwi rockowej, która według. Witta, jest źródłem czystej krwi, dzięki czemu powstała wszystkie górne konotacje świata.

Powinno być łatwiejsze do zapoznania się z zewnętrzną częścią koni. Przez wieki hodowla czystej krwi w surowym klimacie, systematyczny indywidualny wybór i selekcję, specyficzne metody uprawy, specjalne obszary stosowania Achaltellians dały im szczególne pojawienie się i fizyki, orientację zakurzonej temperamentu i eleganckie, ruchy.

Koń ahaltin ma suchy, średniej wielkości, piękny profil, wypukłe funkcje, wyróżnia się doradztwo. Wyodrębniony "Swan Szyi". Niesamowite żywe oczy. Kilka wydłużonych obudowy z wąską, nie rozwiniętą klatką piersiową. Wysokie, silne, elastyczne stopy. Średnio wysokość w więzieniu wynosi 154 cm, obwód piersi 167 cm. Jednym z najważniejszych cech wyróżniających jest garnitur Akhaltchinka. Z reguły jest to grzejnik, wrona, czerwony, szary kolor, a także brązowy i satysfakcjonujący garnitur z zaskakująco pięknym, przepełnionym, złotym cieniem wełny. Może się wydawać, że ten kruche koń nie może być tak twardy i wydajny. W rzeczywistości Akhaltellians mają dużą prędkość, w krótkich dystansach są gorsze tylko do koni czystej krwi. W długowłosych uderzeniach nie ma równych koni konnych. Na przykład w 1935 r. Grupa jeźdźców Turkmenów w Akaltezzi ponad 84 dni pokonał odległość od Aszchabatu do Moskwy, równa 4300 km. W 1960 r. I. Filatov na Raven Akhalttechinz przez pseudonime Absynt stał się mistrzem olimpijskim w ujeźdzeniu.

Do tej pory rasa Turkmen rozprzestrzeniła się daleko poza ojczyzną. Rośliny jeździeckie na całym świecie (Rosja, Niemcy, Włochy, Anglia, Francja, USA i inne) są zaangażowane w hodowlę rasy Akaltein. W rezultacie zwierzę gospodarskie znacznie wzrasta. Konie rasy Akhalttein zawsze były używane do ulepszenia ras.

Specjalna pozycja rasy czystej krwi akhaltowe nakłada pewne obowiązki na hodowlę koni. Muszą zachować ścisłą rachunkowość hodowlaną, dokładnie sprawdzić pochodzenie koni, regularnie produkują niezbędne wydarzenia hodowlane i plemienne.

Dzięki ogromnej pracy, którą nasi poprzedniki zrobili, więc starożytna rasa nadal istnieje w czystej formie.

Przez całą historię istnienia przeszła serię zmian, koń Akaltffer sprawdził wyjątkowe funkcje hodowlane. Jego rola w tworzeniu koni wyścigowych arabskich i angielskich jest oczywista.

Z powyższego, ten wniosek można wykonać: rasa Akhal-tech jest nie tylko duma narodowa, symbol Turkmenistanu, ale także wartości globalnej, Złoty Fundacja Korku Kultury.