Kabardian

Kaukaz Północny ze śniegiem górskim szczytami górskich, przestronnych pastwisk narów i stepowych zawsze były atrakcyjnym miejscem do usuwania i rasy koni. Pochodzi z tych dziewic, które krzyczały rzadkie, wybitne materiały do ​​tworzenia uniwersalnych ras.

Większość czasu koni górskich spędza, zbierając w stadie, na wolnym powietrzu obszernych pastwisk na otwartym niebie Kaukazu. W trudnych miesiącach zimowych, Kaukaski konie znajdują schronienie wewnątrz skał lub pod prostym baldachimem mieszkańców.

Klimat górski zrobił kaukaski konie z niekończącą się i bezpretensjoną.

Z licznych rocznicowych skał koni najbardziej popularnych i powszechnych jest Kabardian. Wreszcie utworzone w ciągu dnia Kabardy (XVI-XVII wieku.). Koń tej rasy ma wiele cech charakterystycznych. Przede wszystkim warto zauważyć, że w jego dodatku jest bardzo podobny do koni wschodnich ras. Różni się wysoką wydajność, silne, trwałe kości, dobrze rozwinięte mięśnie i kopyta. Szybko dostosowuje się do warunków treści. Równie szybko porusza się na niebezpieczne, wąskie, za każdym razem zagrażające upadku, ścieżki górskie pod siodłem lub lekkim ciężkim ładunkiem. Główną wadą (.

Rasa Kabardian została usunięta w regionie autonomicznym Kabardino-Balkarian. Następnie szybko rozprzestrzenił się na całym Kaukazie Północnym. Według niektórych raportów, rasa Kabardiańska Bertalizowała swój początek od koni typu stepowego, który przez długi czas poprawił się, przekraczając metodę z czystej krwi, angielskiego i rosyjskiego rygor.

Do XX wieku konie rasy Kabardii zawarte są głównie pod stada. Była to dokładnie tak potężna i liczna populacja koni kabardów. Łączna liczba kaukaskiej hodowli koni wynosiła około 50 000 głowic.

Posiadanie ogromnej ilości cennych i przydatnych cech, koni Kabardiański zaczęły aktywnie eksportować za granicę, w dużym popytom. Rasy kaukaskie używane w Turcji, Rumunia, Austria.

Zewnętrzna zewnętrzna konia Kabardianowa może być opisana w następujący sposób: wysokość w kłach średniej od 142 do 153 cm. Ulga profilu, gordonosy. Duże oczy, ekspresyjne, uszy są długie, ostre. Szyja jest prosta, silna, krótka. Krem kilku sałach. Kończyny są symetryczne, dobrze rozwinięte stawy skokowe i ścięgna. Kopyta są bardzo trwałe i silne. W starożytnych czasach koni tej rasy nie całuje. Obecnie podkowy stawiają tylko na przednich nogach. Najczęstszym jest nudny, wrona, czasami szary.

Konie Kabardiańskie są skutecznie używane nie tylko do pracy nad ziemią rolną i transportem uprzęży miejskich i załóg, ale także jako konia.

Dziś są bardzo mało rasowych przedstawicieli rasy Kabardii. Głównymi hoteli koni tej rasy znajdują się w Kabardian i Bogievsky State Equestrian Rośliny, a także na prywatnych gospodarstwach.

Rasa Kabardian ma 4 linie wewnątrzcharne. Powstały one przez metody przekraczające koni czystej krwi. W rezultacie nowo utworzona grupa otrzymała nazwę Anglo-Kabardian (oficjalnie zarejestrowany w 1966 r.).

Do tej pory zwierząt gospodarskich koni Kabardii jest zmniejszony, ponieważ nie docierają do pożądanego poziomu, aby uczestniczyć w popularnych dyscyplinach równania klasyczne.