Saigak

Sigak - mały antilopa raczej gęstej sylwetki na cienkich nogach. Długość ciała - 108-146 cm, ogon - 6-13 cm, wysokość w więzieniu - 60-79 cm, waga - 23-51 kg. Nos Sigak - miękkie spuchnięte ruchome "atut". Rogi (około 30 cm długości) są tylko u mężczyzn. Są przezroczyste, żółtawo-białe, z małym zakrętem Lovoidem. Letni futro Saiga żółtawo-rude, ciemniejszy w środku pleców i stopniowo rozjaśniając się do brzucha. Zimowe futro bardzo jasnoszare. Głos tej antylopy jest rodzajem krwawienia.

Gdzie mieszkania

Początkowo Antilopa Saiga osiadła ogromne terytorium Eurazji ze stóp Karpat i Kaukazu do Dzhungarii i Mongolii. North to zwierzę osiągnęło Kijów i Step Barabinsk na Syberii. Teraz Saigas zamieszkuje tylko w Mongolii Zachodniej, Kazachstan, Uzbekistan, wpisaj Turkmenistan. W Rosji znajdują się w Kalmykii i regionie Astrachańskim.

Saigas mieszka w stepach i półpustych pokrytych naprzodawczymi zbożami murawami - Tantomem i dywanem, a także krzewów czołgok. Ci mieszkańcy równin unikają nie tylko gór, ale nawet wzgórz i teren skrzyżowane przez wąwozów i dolin. Sayigaki zima spędzać tam, gdzie śnieg jest w ogóle lub pokrywa śniegu nie przekracza 15-20 cm.

Styl życia

Saigak działa wejście. Ten typ biegu pozwala na rozwój prędkości do 80 km / h na płaskiej powierzchni, ale na szorstkim terenie sprawia, że ​​jest bezradny.

Sayigakov ma bardzo dobrze rozwinięty wzrok i zapach, ale przesłuchanie jest nieważne. Pasze Zioła Saigas, w tym trujące dla zwierząt domowych. Latem antylopa wolała zboża, aw zimie - Solianka. Szukasz soczystego paszowego, ogromnych stadów Saigas wędrują w stepach, a im więcej wyschnie trawy, najwięcej zwierząt. W czerwcu - sierpień, kiedy trawa wypala się, Saigas nadają się do jezior i rzek na wodzie.

Jamy nosowe bestii są znacznie powiększone. Powodem tej cechy struktury zwierzęcia jest to, że zimne powietrze jest lepiej ogrzane w dużych jamach nosowych, które Saigas wdycha podczas szybkiego biegu.

W poszukiwaniu pasza Saiga migrują przez duże odległości i może skręcić rzeki (na przykład Volga).

Saigas ciągle wędruje, trzymaj stada (częściej niż 10-50 głowic, czasami do 1000 lub więcej). Zimą są one wysyłane na półpustyny ​​i pustynie o niskiej śniegu, a latem - w stepie. Migracje Saiga odnoszą się do najbardziej spektakularnych zjawisk natury stepów. Każdy stado przechodzi w pewną odległość dla lidera, powtarzając każdy ruch.

Najbardziej niebezpieczny wróg dla Saiga - Steppe Wolf.

Reprodukcja

Sezon małżeństwa tych zwierząt zaczyna się w listopadzie. W tym czasie mężczyźni układają prawdziwe turnieje. Wygrane w walce o samce stają się właścicielem "Harerem", składające się z 5-20 kobiet.

W wiosennych samicach, które powinni przynieść potomstwo, dowiedz się głuchych rogów stepowych, gdzie nie ma wody w pobliżu, a zatem nie ma wilków i innych drapieżników. Na początku maja pojawiają się noworodek Saigahaty. Zwykle młode kobiety rodzi jednego, a stare dwa młode. Waga noworodka Saigonka wynosi około 3,5 kg. Dwa lub trzy dni noworodki wciąż leżą, jastrzące, a matka okresowo zbliża się do nich i karmić je mlekiem. Ale już w czwartym piątym dniu dzieciak może działać prawie tak szybko jak dorosły antylik.