Harpia

W lasach tropikalnych rosnących na równinach Ameryki Środkowej i Południowej, wiele dużych ptaków, znanych z drapieżnych instynktów. Ale żaden z nich nie słynie z tak okrucieństwa jak Harpia Harpyja, South American Garpia! Nie jest na próżno zwanym skrzydlonym wilkiem, niebiańskim demonem i śmiercią latania!

Garpia należy do rodziny jastrzębie i jest najsilniejszy. Jego długość średnio od 90 do 110 centymetrów waha się od 7,5 do 9 kilogramów u kobiet i od 4 do 6 kilogramów u mężczyzn. Ten ptak jest uderzająco piękny: dumny, majestatyczny, to uderza w luksusowy czarno-biały upierzenie. Wyróżniająca cecha Garpi jest uważana za pióra z tyłu głowy, którą wychowywają się na chwilach niebezpieczeństwa lub podniecenia, dlaczego za głowicą pojawia się prawdziwy wieniec. Wygląda bardzo imponująco! Ale jeszcze bardziej imponujące ogromne potężne łapy i mordercze gatunki dziobu ze ostrym, ostro pochylając się do końcówki.

Takie stworzenie, w każdej kropli, której niebezpieczeństwo jest czytane, nie może być dobra. A Garpia jest rzeczywiście złośliwe i przewidział. Nie ważne dlaczego, ale ona tylko nienawidzi małp! . Podczas polowania, Garpiya ma długi zagotowywać na swoim terytorium, energicznie wyglądając na spodziewanie się zamieszania na drzewach małp. Podczas gdy te Frolic na gałęziach, nic im nie zagraża, ale warto tracić czujność i zejść na ziemię, ponieważ kamień Garpia spada z nieba.

Wspinając się na biedną ofiarę w skórze pazurów, zaczyna tortur: najpierw zamienia oczy, a potem ciągnie język, a potem łamie szyję. Nie spieszy się, a czasami morderstwo rozciąga się na całą pół godziny. W tym czasie nadal istnieje żywana małpa, krwawienie i pisząc, bezskutecznie próbując swobodnie. Ale nie pochodzą z takich pazurów! Naukowcy nie potrafią wyjaśnić tego zjawiska: Harpia podziwia jakąkolwiek inną ofiarę na sekundę, a małpy koniecznie cierpią!

Żyć harpi par, które są tworzone raz i dla wszystkich. Każda para ma swoje wyraźnie ograniczone rzeczy, które pilnowały mężczyzn. Gniazdo pary zwykle buduje na najwyższym i trudno zasięgowym obszarze skały lub na szczycie wysokiego drzewa. Jest ogromny, prawie dwa metry średnicy! Jego ramka jest zbudowana z elastycznych prętów, a dno ptaków z miłością lnilą z mchem i liśćmi. Z reguły, jeśli Garpius nie zmusza ze swojego terytorium, to gniazdo służy im przez całe życie. Tutaj raz na dwa lata wylęgają się na światłach i piskląt, zawsze jeden. Jego wychowanie jest zwykle zaangażowane w matkę, a jego ojciec wyciąga żywność i wyróżnia nieznajomi. Ochrona swojej rodziny, może być nieustraszająco atakując dużych drapieżników, a nawet osoby.

Nawiasem mówiąc, rzadkość murarskiego, a także późniejszego dojrzewania, która występuje tylko w wieku czterech lat, jest niezwykle negatywnie dotknięta populacją tego niesamowitego ptaka. Dziś na świecie nie ma więcej niż dwóch i pół tysiąca osób.

I niestety Garpia, w przeciwieństwie do wielu innych skrzydlatych drapieżników, prawie nie pomnożyć w niewoli. Do tej pory tylko jeden - jeden raz udało się zdobyć pisklę w berlińskim zoo w 1981 roku, ale wkrótce umarł.

Garpiowie nie przegapią sprawy, aby wyciągnąć prosiężkę lub kozę z najbliższej wioski, ale miejscowi nie zabijają ich, ponieważ te ptaki dla Indian są święte. Jednak ich ludność stale zmniejsza się, oraz powód zniszczenia lasów tropikalnych i dystrybucji cywilizacji.