Latać lisa

Nietoperz Fox - są to ssaki koczownicze, którzy podróżują przez obszerne terytoria Australii, karmąc lokalne kolory i owoce, rozprzestrzeniające nasiona i zapylające lokalne rośliny. Lotny Lisy nie mają nic wspólnego z lisami, ale są grupą lotnych myszy z głowami podobnymi do lisa.

Pochodzenie typu i opis

Lotnicze lisy (zwane również myszy lotnych owoców) są członkami dużej grupy ssaków, zwanych lotnymi myszy. Nietoperze - jedyna grupa ssaków zdolnych do długiego lotu. Owoce lotne lisy starego świata (rodzina Ptterodidae) żyją w dużych grupach i jedzą owoce. Dlatego są one potencjalnie szkodliwymi organizmami i nie mogą być importowane do Stanów Zjednoczonych. Jako prawie wszystkie nietoperze owoców starego światła, lotnych lisów wykorzystują wizję do nawigacji, a nie echolokacji. Wśród najsłynniejszych pteropodidów, latający Fox (Pteropus) znajdował się na tropikalnych wyspach z Madagaskarem do Australii i Indonezji. Są to największe ze wszystkich lotnych myszy. Niektórzy z najmniejszych członków rodziny paszy na pyłku i nektar drzew owocowych. Lotnicze lisy z długimi językami (makroglossus) mają długość głowy i korpusu około 6-7 cm (2,4-2,8 cala), a rozpiętość skrzydła wynosi około 25 cm (10 cali). Kolor różni się wśród pteropodides - trochę czerwony lub żółty, niektóre paski lub zauważone, z wyjątkiem nietoperzy (Rousettus). Azjatyccy przedstawiciele rodziny obejmują różne lotne lisy z krótkim nosem i nietoperzami owocowymi (Cynopterus). Wśród afrykańskiego członków rodziny znajdują się lotne lisy z epofonem (epohoforus), którzy mają charakterystyczne belki bladego włosa na ramionach, a owoce latające lisa z głową młotkową (hipsigathus monstrosus), który ma duże głupie twarz i wiszące usta.

Wygląd i funkcje

Istnieją 3 rodzaje lotnych lisów: Czarny lis nietoperza-Fox battery Serogol-Little Red Bat Fox. Czarny Fox Bat Fox (Pteropus alutto) Prawie całkowicie czarny z małym zardzewiałym kołnierzem i jasnym srebrno-szarym glazurą. Mają średnią wagę 710 gramów i są jednym z największych rodzajów lotnych myszy na świecie. Ich skrzydła mogą być więcej niż 1 metr. Sherogol Bully Fox (Pteropus Polioocephalus) Łatwy do nauczenia się o zardzewiałym kołnierzu czerwonawego koloru, szarej głowy i owłosionymi łapami. Jest to endemiczny ssak i największy australijski lotny lis. Dorośli mają średnią rozpiętość skrzydeł do 1 metra i może ważyć do 1 kilograma. Jest to również najbardziej wrażliwy widok, ponieważ konkuruje z ludźmi dla głównego siedliska przybrzeżnego wzdłuż południowo-wschodniej Queensland, Nowa Południowa Walia i Victorian Coasts. Serogol Bat Fox jest jedynym widokiem na lotny lis, który jest stale obecny w Australii Południowej, a to jest narodowy wygląd zagrożonych. Little Red Bat Fox (Pteropus Scapulatus) z wagą 300-600 gramów jest najmniejszym australijskim lisem batowym i ma czerwonawą brązową wełnę. Małe czerwone lotne lisy często latają znacznie głębiej niż inni.

Siedlisko

Lotnicze lisy mogą korzystać z większości typów siedlisk, które zapewniają żywność, zwłaszcza lasów eukaliptusowych. W obecności odpowiednich drzew kwitnących i owocowych nietoperze bez oscylacji będą latać do miast i miast, w tym centralnych obszarów biznesowych. Duże grupy lotnych Lisów Gray-Headle Foiling z wysokością owoców 28 cm nie są już rzadkie atrakcje w kilku australijskich miastach, w tym Melbourne. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci rozbudowa nowych miejskich żywności i rozwoju na wiejskich lotnych myszy dokonała miast ich głównego zamieszkania. Ta migracja była mieszanym błogosławieństwem dla lotnych lisów, którzy zmierzają przed zagrożeniami z infrastruktury miejskiej, takich jak sieci i drut kolczasty, a także prześladowania przez mieszkańców.

Czarny Bat Fox jest powszechny w przybrzeżnych i przybrzeżnych obszarach Australii Północnej z Shark Bay w zachodniej Australii do Lisora ​​w Nowej Południowej Walii. Została również odkryta w Nowej Gwinei i Indonezji. Tradycyjne siedlisko Serogolu Lisów Bat znajduje się 200 km od wschodniego wybrzeża Australii, z Bundabergi w Queensland do Melbourne w Wiktorii. W 2010 r. Znaleziono wiele lotnych lisów z szarymi głowami, którzy mieszkali w tych tradycyjnych miejscach - niektóre zostały znalezione tak głęboko wewnątrz kraju, na przykład w pomarańczowym, jak dotąd w południowo-zachodniej, na przykład w Adelaide. Małe czerwone lotne lisy są najczęściej widokiem Australii. Zajmują szeroką gamę siedlisk w północnej i wschodniej Australii, w tym Queensland, Terytorium Północne, Australia Zachodnia, Nowa Południowa Walia i Victoria.

Odżywianie

Lotnicze lisy są często uważane za szkodniki ogrodników owocowych. Niemniej jednak prawda jest taka, że ​​wolą swoją naturalną dietę - nektar i pyłek kwitnących drzew lokalnych, zwłaszcza eukaliptusa i fig, chociaż lokalne owoce i jagody również konsumują. Gdy lasy są czyszczone, lotne lisy tracą źródło jedzenia i są zmuszeni do ucieczki do alternatyw, takich jak ogród owocowy. Lotnienia lotne siarki - nocne kwitnienia i rośliny powracające owoce. Znajdują te produkty za pomocą ciężkiego zapachu i dużych oczu nadających się do rozpoznawania kolorów w nocy. Lotne lisy powracają każdej nocy do tych samych zasobów, aż wyczerpują. Ich dieta jest zróżnicowana, mogą karmić lokalne resztki roślinności, a także w obszarach miejskich. Mogą również korzystać z nowych zasobów, w tym owoce kultywowanych drzew, zwłaszcza gdy ich preferowane zasoby żywności są ograniczone. Lotnicze lisy są przydatne do zdrowia roślinności, ponieważ dystrybuują nasiona i zapylają lokalne rośliny. Naukowcy sugerują, że lotne migracje Lisa mogą być związane z deficytem spożywczym, przepływami nektarowymi lub oscylacjami sezonowymi. Zwierzęta te jedzą owoce, kwiaty, nektar i korzenie - są kluczem do zapylania roślin i dyspersji nasion. W rzeczywistości mogą latać na duże odległości - ponad 60 km w jedną noc - przynosząc z tobą owoce (i nasion), a nawet zbieranie nasion podczas lotu. Owoce są mało prawdopodobne, aby przetrwać, jeśli ich nasiona nie mogą pozostawić wystarczająco daleko z roślin macierzystego, a zatem lotne lisy zapewniają ich dystrybucję.

Cechy charakteru i stylu życia

Lisy lotne są coraz częściej przenoszą się do obszarów miejskich w poszukiwaniu żywności i schronienia w wyniku utraty ich naturalnego siedliska. Czasami może być problematyczne dla mieszkańców ze względu na obawy dotyczące zdrowia i dobrego samopoczucia w lotnym obozie Fox. Znajomy widok na większość wschodniej Australii, lotnych lisów z szarymi głowami lub nietoperzami owocowymi, z reguły, można zobaczyć o zmierzchu, pozostawiają duże grupy opuszczenia miejsca, w którym wolą noc, i są wysyłane do ulubionych witryn żywieniowych. Ponieważ w Nowej Południowej Walii, lotny lis z szarą głową jest wymienione na liście zagrożeń związanych z zaginięciem, wymagane jest pozwolenie na ruchome lisy. Hałas może stać się problemem, gdy miejsce zainteresowania latającym lisie znajduje się obok mieszkańców i obszarów biznesowych lub szkół. Kiedy lotne lisy doświadczają stresu lub przestraszony, publikują znacznie więcej hałasu. Kolonie, z reguły, najbardziej hałaśliwe, gdy ludzie się martwili, a najbardziej cicho, kiedy są same. Lotnicze lisy są aktywne w nocy z lotem na duże odległości w poszukiwaniu jedzenia. Jeśli twój dom znajduje się na trajektorii latających lotnych lisów, miot może mieć wpływ na to. Miot z wielu zwierząt, w tym lotnych lisów, może być na dachach.

Struktura społeczna i reprodukcja

Lotnicze lisy rasy nie szybko. Lotnicze wybrydy kobiet stają się płodne w wieku dwóch lub trzech lub trzech, a tylko jedno dziecko jest zwykle urodzone każdego roku. To utrudnia przywrócenie populacji w przypadku masakry. Obozy nietoperzy są krytycznymi miejscami do krycia, urodzin i wychowania młodych. Volatile Foxes można sparować w ciągu roku, ale koncepcja zwykle dzieje się od marca do maja, kiedy mężczyźni stają się płodne. Ciąża trwa sześć miesięcy, a kobiety rodzą jednego młodego w okresie od września do listopada. Cub przylega na brzuch Matki, a on odbywa się od trzech do pięciu tygodni, a następnie zostawić nocą w obozie przedszkolnym dla nietoperzy. Matki wracają do obozu wkrótce przed świtem, znajdź ich młode, używając unikalnych sygnałów i zapachów i karmić go piersią. Matki owijają skrzydła wokół młodych, aby je chronić w ciągu dnia i w niskich temperaturach. Cubs odbiorcy od mleka w ciągu około pięciu miesięcy, a po pewnej praktyce latania wokół obozu, wylatują w nocy z dorosłymi, które jeść z kwiatami i owocami. Nieletni uczą się latać około dwóch miesięcy i stają się w pełni niezależne po następnym miesiącu. Niezależni młode osoby są podatne na wypadki, a wskaźniki śmiertelności są wysokie w ciągu pierwszych dwóch lat życia.