Sleeping salamander - najwyższy drapieżnik podziemnego warstwy wodonośnej w teksasie
Ponad sto lat temu w centrum miasta Texas San Marcos, dość głębokości 57 metrów głębokich. Kiedy stamtąd zaczął pompować wodę, dotknięte media publiczne przed nimi są wieloma dziwnymi, bezprecedensowymi stworzeniami. Ci podziemnych mieszkańców nigdy nie widzieli światła i dlatego byli ślepy. Naukowcy wyrządzali scenę studiowali złapanie, a większość z nich była zainteresowana formą, która została następnie nazywana "Texas Salamandy" (Eurycea Ratbuni). Herpetolog Leonard Steineeger opisał go w następujący sposób: "Według braku oka i białej skóry można stwierdzić, że zwierzęta te były mieszkańcami jaskinii. Jednocześnie niezwykłe proporcje ich skrętów sugerują, że istniały w niezwykłych warunkach. Tylko to może wyjaśnić tak uderzające różnice od słynnych krewnych ".
"Warunki nadzwyczajne" rozwinęły się w warstwie wodonośnym Edwards - ogromny kompleks podziemnych jaskiń, o powierzchni ponad trzy tysiące kilometrów kwadratowych. Jest to jedyne miejsce na planecie, gdzie znaleziono salamandra z nazwanego gatunku. Aby zrozumieć, w jaki sposób "uderzające różnice" mogą pojawić się tutaj, który Steineeger napisał, należy przenieść do przeszłości o około 10-15 milionów lat.
Według geologów bezpośrednio wodonośna zaczęła tworzyć setki milionów lat temu. W okresie jurajskim historii Ziemi terytorium obecnego Teksasu okresowo podszedł pod wodą, stając się dnem bardzo głębokiego morza. Kiedy znów okazała się wyższa niż poziom oceanu, był traktowany zwykłym do elementów sushi - wiatr, deszcz, ekstremalne temperatury. W rezultacie, wewnątrz dość szczególnej powierzchni, były niedawno spodnie morskie powstały podziemne ubytki. Seria nurkowań i wyciągów ostatecznie przestała, ale zewnętrzny wpływ na już ukształtowanych jaskingi trwa tego dnia.
W pewnym momencie pojawili się przodkowie Texas Salamandry. Początkowo, najwyraźniej, tylko ukryty w cieniu i przytulnym warstwie wodonośnym, ale potem zaczął dostosować się do życia w podziemnych jaskiniach. Mieli straszne gatunki krwawe czerwonych skrzeli zewnętrznych, a kto stał się niepotrzebnymi oczami zniknął. W przypadku stworzeń, którzy mieszkali w kret na boisku w sąsiedztwie ślepą zdobycz, wizja była bezużyteczna, a energia do jego utrzymania zostanie zmarnowana. Dziś dowodem na to, że ten korpus uczuć był kiedyś w Salamandrze, pozostają dwoma znanym czarnym kropkami pod skórą. Najwyraźniej są w stanie określić tylko obecność światła lub jego nieobecność.
Ewolucyjna zasada "użytkowania lub przegrywania" również wyjaśnia gatunki rolne srebra białej skóry Texas Salamandra. Pigmenty chronią zwierzęta z ultrafioletu słonecznego i służą jako przebranie przed drapieżnikami, ale nie są wymagane żadne inne dla naszych bohaterów. Na ogół znajdują się na samym szczycie łańcucha żywności w ich ekosystemie, karmienie w różnych skorupiakach, w tym krewetek. Salamandrowie są w stanie zrobić bez jedzenia przez miesiące. Ale jeśli w końcu płynącą potencjalną zdobycz, używają kilku wspaniałych adaptacji, które pozwalają im pozostać głodni.
Przede wszystkim można zauważyć wrażliwe komórki sensoryczne znajdujące się wzdłuż ciała. Zgodnie z oscylacjami wodnymi i zmianami ciśnienia pozwalają określić, w którym kierunku i w jakiej prędkości porusza się ofiara. Również Teksański Salamander ma niezwykle dużą głowę, w której umieszczono 10-15% zębów niż ich krewni mieszkańcy na ziemi. Pozwala to było silniejsze do poświęcenia, co jest niezwykle ważne w warunkach, gdy przyzwoita uwaga koncentruje się tylko kilka razy w roku.
Naukowcy pracujący w zoo miasta San Antonio, nie tak dawno temu przyniósł Texas Salamandra w warunkach laboratoryjnych. Ludzie dążą do ochrony podziemnych mieszkańców przed wyginięciem, ponieważ są wymienione na liście zagrożonych gatunków w 1967 roku. Głównym zagrożeniem jest przeniknięcie ich siedlisk zapasów. Warstwa wodonośna z Edwards Kras, która składa się głównie z wapienia. Zanieczyszczenia z powierzchni są dość szybko przenoszące się do wód gruntowych. W tym samym kanalizacji ogromna ilość składników odżywczych przyczyniających się do wzrostu alg. Kiedy ta ostatnia umiera i zaczyna się zmniejszać, poziom tlenu jest ostry zmniejszony w wodzie.
Innym poważnym zagrożeniem jest utrata siedliska. Osady deszczowe w Teksasie nie są w stanie wypełnić ogrodzenia wodnego, który jest prowadzony przez ludzi, a horyzont Edwards dostarcza tego zasobu kilka miast, w tym San Antonio, jeden z najbardziej szybkich w USA. Jest oczywiste, że nawet jeśli Texas Salamande będzie w stanie zaoszczędzić, wtedy podczas opracowywania sytuacji w obecnej linii, będą mogli żyć wyłącznie w laboratoriach lub w najlepszym razie wejdzie do kategorii zwierząt domowych. Niemniej jednak naukowcy nadal badają warstwę wodonośną Edwards, a nawet znajdują nowe rodzaje żywych istot. W tym w szczególności zaawansowane metody naukowe, takie jak wykrywanie śladów DNA w próbkach wody. Badacze ma szczerą nadzieję, że unikalne lokalne ekosystemy będą w stanie przetrwać, pomimo "szkodnika" działalności człowieka, ale w tej dziedzinie Stany Zjednoczone niedawno poruszyły coraz więcej ludzi, a w szczęśliwym wyniku jest mniej i mniej. Co oczywiście bardzo smutne.
