Nasz naturalny księżyc satelitarny

W 1609 r., Po wynalazku, Galileo Galileem teleskop, ludzkość zdołała rozważyć szczegółowo jej satelita przestrzeni po raz pierwszy. Od tego czasu księżyc jest najbardziej badanym kosmicznym ciałem, a także pierwszym, który udało się odwiedzić osobę.

Co to jest księżyc?

Pierwszą rzeczą do czynienia z - jaki jest nasz satellita? Odpowiedź jest nieoczekiwana: Chociaż księżyc jest uważany za towarzyszę, technicznie jest to ta sama planeta pełnoprawna jak ziemia. Ma duże rozmiary - 3476 kilometrów średnicy na równiku - i wagi 7,347 × 10²² Kilogram księżyca tylko trochę gorsza do rtęci, najmniejsza planeta układu słonecznego. Wszystko to sprawia, że ​​jest to uczestnik pełnoprawny w systemie grawitacyjnym księżyca-ziemi.

Znany i inny taki tandem w układzie słonecznym, Pluto i Charon. Chociaż cała masa naszego satelity jest nieco więcej komórek masy ziemi, księżyc nie odwraca się na samą ziemię - mają wspólne centrum masy. A bliskość naszego satelity generuje inny interesujący efekt, wychwytywanie pływów. Z tego powodu księżyc jest zawsze zwrócony na ziemię z tą samą stroną.

Co więcej, od wewnątrz księżyca jest ułożony jako pełnoplatana planeta - ma kory, płaszcz, a nawet jądro, aw odległej dawnej przeszłości były na nim wulkany. Jednak nie ma już nic z dawnych krajobrazów - przez cztery i pół miliarda lat historii księżyca, miliony ton meteorytów i asteroidów spadły na nią, które były eleganckie, pozostawiając krater. Niektóre wieje były tak silne, że pękła przez kory, aż sam płaszczyzna. Napędzany z takich starci utworzyło mórz księżycowe, ciemne plamy na księżycu, które są łatwo odróżnialne od ziemi. Ponadto są one obecni wyłącznie na widocznej stronie. Czemu? Opowiemy o tym dalej.

Wśród ciał kosmicznych Księżyc wpływa na Ziemię jest najsilniejszy - z wyjątkiem słońca. Moonlides, które regularnie podnoszą poziom wody na świecie - najbardziej oczywisty, ale nie najciężny wpływ satelity. Tak więc, stopniowo odsypka z ziemi, księżyc spowalnia obrót planety - słoneczny dzień wyrósł z oryginału 5 do nowoczesnych 24-godzinnych. A satelita służy jako naturalna bariera przeciwko setkom meteorytów i asteroidów, przechwytując je na pokrzywie.

I bez wątpienia Księżyc jest obiektem lakieru dla astronomów: zarówno kochanków, jak i profesjonalistów. Chociaż odległość do księżyca mierzy się do miernika z technologią laserową, a próbki gleby wielokrotnie przynosi się do ziemi, nadal istnieje miejsce dla odkryć. Na przykład naukowcy polują na anomalie księżycowe - tajemnicze ogniska i radiances na powierzchni księżyca, z których nie wszystkie są wyjaśnieniem. Okazuje się, że nasz satellita ukrywa znacznie więcej niż widoczny na powierzchni - wymyślmy to w tajemnicach księżyca razem!

Mapa topograficzna Luna

Charakterystyka księżyca

Naukowe badanie księżyca dzisiaj ponad 2200 lat. Ruch satelity na niebie Ziemi, fazy i odległość od niego na ziemię opisano szczegółowo przez starożytnych Greków - a wewnętrzna struktura księżyca i jej historia są badane do dziś przez statek kosmiczny. Niemniej jednak, wiek pracy filozofów, a następnie fizycy i matematycy dali bardzo dokładne dane dotyczące tego, jak wygląda nasz księżyc i porusza się, a dlaczego jest po prostu taki. Wszystkie informacje o satelicie można podzielić na kilka kategorii odpłatnych od siebie.

Charakterystyka orbitalna księżyca

Jak księżyc porusza się po ziemi? Jeśli nasza planeta została naprawiona, satelita obróciłby się na prawie idealnym kręgu, od czasu do czasu jest lekko zbliża się i odsuwa się od planety. Ale w końcu sama ziemia porusza się po słońcu - Księżyc musi stale "dogonić" planetę. A nasza ziemia nie jest jedynym ciałem, z którym nasza satelita współdziała. Słońce, położone 390 razy więcej niż teren z księżyca, masywna kraina 333 tys. A nawet biorąc pod uwagę prawo przeciwnych kwadratów, zgodnie z którymi intensywność dowolnego źródła energii gwałtownie spadnie na odległość, słońce przyciąga księżyc 2,2 razy silniejszy niż ziemia!

Więc ostatnia trajektoria ruchu naszego satelity przypomina spirali, a nawet nie jest łatwe. Księżycowa oś orbity waha się, sam Księżyc jest okresowo zbliża się i wyróżnia, oraz na globalną skalę i muchy w ogóle z ziemi. Te same wahania prowadzą do faktu, że widoczna strona księżyca nie jest taką samą półkulą satelity, ale różne części, które na przemian zwracają się na ziemię ze względu na "satelitę" satelity w orbicie. Te ruchy księżyca w długości geograficznej i szerokości geograficznej nazywane są libracje, a pozwalają ci spojrzeć na przeciwną stronę naszego satelity, przed pierwszym lotem przez statek kosmiczny. Od wschodu na zachód, księżyc zamienia się o 7,5 stopnia i z północy na południe - do 6,5. Dlatego może łatwo zobaczyć zarówno Polacy Księżyca.

Szczególne cechy orbitalne Księżyca są przydatne nie tylko astronomów i kosmonautów - na przykład, fotografowie są szczególnie doceniane przez superlyump: faza księżyca, w której osiąga maksymalny rozmiar. To jest księżyc w pełni, podczas którego księżyc jest w Periguee. Dajemy główne parametry naszego satelity:

• Orbit Księżyca - eliptyczny, jego ekscentryczność, odchylenie od idealnego kręgu, wynosi około 0,049. Biorąc pod uwagę oscylacje orbitów, minimalna odległość satelitarna do Ziemi (Perigee) pozostawia 362 tys. Kilometrów, a maksymalna (apogee) - 405 tysięcy kilometrów.
• Ogólne centrum masy ziemi i księżyca znajduje się 4,5 tys. Kilometrów od centrum Ziemi.
• Miesiąc sideric - pełny przejście księżyca w jego orbity - przechodzi przez 27,3 dni. Jednakże, dla całkowitego obrotu wokół Ziemi i przesunięcia faz księżycowych, trwa 2,2 dni więcej - bo na czas, że księżyc idzie na jego orbicie, ziemia leci trzynastą część własnej orbity wokół słońca!
• Księżyc jest w napadach pływowych Ziemi - obraca się wokół swojej osi z tej samej prędkości, co wokół Ziemi. Z tego powodu księżyc jest stale zwrócony na ziemię z tą samą stroną. Ten warunek jest charakterystyczny dla satelitów, które są bardzo blisko planety.

• Noc i dzień na Księżycu bardzo długo - połowa Ziemi.
• W tych okresach, kiedy Księżyc wychodzi z Globu, można go zobaczyć na niebie - cień naszej planety stopniowo zjeżdżają z satelity, pozwalając na oświetlenie jego słońca, a potem zamyka go z powrotem. Zmiana oświetlenia księżyca, widoczna z ziemi, nazywana jest jego fazami. Podczas nowej księżyca satelita nie jest widoczna na niebie, w fazie młodego księżyca, pojawia się jej cienki sierp, który przypomina zwijanie liter "P", w pierwszym kwartale księżyca jest podświetlona dokładnie połowa, A podczas księżyca w pełni jest zauważalnie lepiej. Dalsze fazy - drugi kwartał i stary księżyc - występują w odwrotnej kolejności.

• Orbit Księżyca jest skłonny do płaszczyzny orbitów Ziemi i regularnie przecina go. Sortowanie satelity stale się zmieniają, różniąc się między 4,5 ° a 5,3 °. Zmiana księżyca trwa dłużej niż 18 lat.
• Księżyc porusza się po ziemi z prędkością 1,02 km / s. Jest znacznie mniejsza niż prędkość ruchu Ziemi wokół Słońca - 29.7 km / s. Maksymalna prędkość statku kosmicznego, osiągnięta przez sondę do badania słońca "Helios-B", wynosił 66 kilometrów na sekundę.

Parametry fizyczne księżyca i jego skład

Aby zrozumieć, jak duży księżyc i co składa się z, ludzie potrzebowali dużo czasu. Tylko w 1753 r. Naukowiec. Boskovic udało się udowodnić, że księżyc nie ma istotnej atmosfery, a także płynne morza - podczas powlekania księżyca, gwiazdy znikają natychmiast, gdy obecność skorupy gazowej dałaby okazję obserwować ich stopniowe "tłumienie". Anvevele 200 lat, wziął, że stacja radziecka "Luna-13" w 1966 r. Mierzyła właściwości mechaniczne powierzchni księżyca. A o przeciwnej stronie księżyca nie było w ogóle nic, aż do 1959 r., Dopóki nie udało się zrobić pierwszych zdjęć.

Zespół kosmiczny "Apollo-11" dostarczył pierwsze próbki na powierzchni w 1969 roku. Stali się również pierwszymi ludźmi, którzy odwiedzili Księżyc - do 1972 roku, 6 statków wylądował na nim, a 12 astronautów wylądowało. W dokładnej dokładności tych lotów często wątplili - jednak wiele punktów krytyków prowadził z nich w ruinach w OSPACE. Flaga amerykańska, która według spisku "nie mogłaby miała w przestrzeni powietrznej Księżyca" jest właściwie solidna i statyczna - specjalnie wzmocniona z solidnymi niciami. Zostało to zrobione specjalnie w celu stworzenia pięknych zdjęć - bezprzewodowe płótno nie jest tak spektakularne.

Wiele zniekształceń kolorów i kształtów reliefowych w refleksjach na temat kasków przestrzeni, w których poszukiwano fałszowania, były spowodowane złotym rozpylaniem szkła, które chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym. Radzieckie kosmonauta, którzy obserwowali, że lądowanie astronauta w czasie rzeczywistym również potwierdził dokładność tego, co się dzieje. I kto może oszukać eksperta w swojej firmie?

A pełne mapy geologiczne i topograficzne naszego satelity są dziś sporządzane. W 2009 roku stacja kosmiczna (Anglia. "Lunar Reconnaissance Orbiter", Księżycowy sonda orbitalna) nie tylko dostarczył najczęściej szczegółowych zdjęć Księżyca w historii, ale także okazał obecność dużej liczby zamrożonej wody na nim. Umieścił punkt w dyskusji na temat tego, czy byli ludzie na Księżycu, filmując utwory zespołu Apollon z niską orbitką księżyca. Urządzenie zostało wyposażone w sprzęt z kilku krajów świata, w tym z Rosji.

Ponieważ nowe przestrzenie kosmosowe takie jak Chiny i prywatne firmy są podłączone do badania Luna, nowe dane przychodzą codziennie. Zebraliśmy główne parametry naszego satelity:

• Powierzchnia księżyca zajmuje 37.9x10⁶ Kilometry kwadratowe - około 0,07% całego obszaru lądowego. Niesamowite, ale tylko 20% przekracza obszar wszystkich lokalizacji zaludnionych na naszej planecie!
• Średnia gęstość księżyca wynosi 3,4 g / cm³. Jest to 40% mniej niż gęstość ziemi - przede wszystkim ze względu na fakt, że satelita jest pozbawiony wielu ciężkich elementów, takich jak żelazo, które jest bogate w naszą planetę. Ponadto 2% masy księżyca spada na regit - mały okruch z kamienia stworzony przez kosmiczną erozję i ciosy meteorytów, których gęstość jest niższa niż zwykła rasa. Jego grubość w oddzielnych miejscach osiąga dziesiątki metrów!
• Wszyscy wiedzą, że księżyc jest znacznie mniejszy niż ziemia, która wpływa na grawitację. Przyspieszenie wolnego spadku wynosi 1,63 m / s² - tylko 16,5 procent całej siły przyciągania. Skoki astronauci na Księżycu były bardzo wysokie pomimo nawet faktu, że ich bluzy ważyło 35,4 kilogramów - prawie jak Rycely Armor! Jednocześnie nadal ograniczali: spadek próżni był dość niebezpieczny.
• Księżycowe mórz obejmuje około 17% całego Księżyca - głównie jego widoczna strona, która jest prawie jedna trzecia. Są śladami o ciosach szczególnie ciężkich meteorytów, które dosłownie przerwali ze swojego towarzysza. W tych miejscach z księżyca, powierzchnia oddziela tylko cienką, pół-kilometrową warstwę zamrożonej lawy - bazalt. Ponieważ bliżej centrum każdego dużego ciała kosmicznego stężenie stałych stężenia stałych rośnie, w mórz księżycowych więcej metalu niż w dowolnym miejscu na Księżycu.
• Główną formą ulgi księżyca jest kraterem i inne pochodne z ciosów meteorytów i fal uderzeniowych, rzędu asteroidy. Księżycowe góry i cyrk zbudowano ogromnie zmieniły strukturę powierzchni Księżyca poza rozpoznaniem. Szczególnie silna ich rola była na początku historii księżyca, kiedy nadal była płynna - krople podniesione całe fale stopionego kamienia. Była to przyczyna formowania mórz księżycowych: strona skierowana na ziemię była silniejsza niż koncentracja substancji ciężkich w nim, ponieważ asteroidy wpłynęły na to silniejsze niż na chłodnym przeciwnym kierunku. Powodem takiej nierównej dystrybucji substancji była atrakcją Ziemi, szczególnie silna na początku historii księżyca, kiedy była bliżej.

• Oprócz kraterów, gór i mórz, w Księżycu są jaskinie i pęknięcia - ocalały świadkowie tych czasów, kiedy wnętrzności księżyca były również gorące, jak ziemskie, a wulkanoes działały na nim. W tych jaskiniach lód wody są często obecne, jak w kraterach na Polakach, ponieważ często są uważani za miejsca na przyszłe bazy księżycowe.
• Prawdziwy kolor powierzchni Księżyca jest bardzo ciemny, bliżej czerni. Na całym księżycu najbardziej różne kolory spotykają się - od turkusowo-niebieskiego na prawie pomarańczowy. Lekki szary odcień księżyca z ziemi i na zdjęciach wynika z wysokiego oświetlenia księżyca przez słońce. Ze względu na ciemny kolor powierzchnia satelitarna odzwierciedla tylko 12% wszystkich promieni spadających z naszych świateł. Bądź lżejszy księżycem - a podczas pełni księżyca byłby lekki.

Jak powstał księżyc?

Badanie minerałów księżyca i jego historię jest jedną z najcięższych dyscyplin dla naukowców. Powierzchnia księżyca jest otwarta na promienie kosmiczne, a nie ma nic do opóźnienia ciepła z powierzchni - dlatego satelita w popołudniu wzrasta do 105 ° C, a nocą chłodną do -150 ° C. Dwugodzinny czas trwania dnia i nocy zwiększa wpływ na powierzchnię - w wyniku czego minerały Księżyc zmieniają się poza czasem. Jednak możliwe było coś dowiedzieć.

Dziś uważa się, że księżyc jest produktem zderzenia dużego zarodka planety, Tayy, z ziemią, która miała miejsce miliardy lat temu, kiedy nasza planeta była całkowicie stopiona. Część planety napotkana z nami (i była to wielkość Marsa) została wchłonięta - ale jego jądro, wraz z częścią powierzchni powierzchni ziemi, została rzucona bezwładności na orbitę, gdzie pozostaje w formie księżyca.

Dowodzi to deficyt żelaza i innych metali już wspomnianych powyżej - w czasie Tayya, złamał kawałek ziemi, większość ciężkich elementów naszej planety była ciągnięta przez ciężkość wewnątrz, do jądra. Ta klaszcze znalazło odzwierciedlenie w dalszym rozwoju Ziemi - zaczęło się obracać szybciej, a oś jego rotacji pochyliła się, dlatego była możliwa zmiana sezonów.

Ponadto Księżyc rozwinął się jako zwykła planeta - utworzyła żelazny rdzeń, płaszcz, kory, talerze litoseryczne, a nawet jego atmosferę. Jednak niewielka masa i biedna na ciężkich elementach, kompozycja doprowadziła do faktu, że podłoże naszego satelity została szybko ochłodzona, a atmosfera - odparowała z wysokiej temperatury i braku pola magnetycznego. Jednak niektóre procesy są nadal występujące - ze względu na ruchy w litosfery Księżyca Czasami są Mooncases. Reprezentują jedno z głównych niebezpieczeństw dla przyszłych kolonizatorów Księżyca: ich rozpiętość przychodzi do 5 i pół punktu w skali Richtera, a oni są znacznie dłuższe ziemię - nie ma oceanu zdolnego do wyobrażenia impulsu ruchu ziemskiej podłoża.

Głównymi elementami chemicznymi na Księżycu są krzem, aluminium, wapń i magnez. Minerały, które tworzą te elementy podobne do ziemi, a nawet znajdują się na naszej planecie. Jednak główną różnicą między minerałami Księżyca jest brak narażenia na wodę i tlen wytwarzany przez żywych istot, wysoki odsetek zanieczyszczeń meteorytowych i śladów ekspozycji na promieniowanie zewnętrzne. Warstwa ozonowa Ziemi została utworzona dawno temu, a atmosfera oparze większość masy meteorytów incydentów, pozwalając powoli wodę i gazów, ale pewnie zmienić wygląd naszej planety.

Przyszłość księżyca

Księżyc jest pierwszym kosmicznym ciałem po Marsie, który twierdzi, że jest to kolonizacja pierwszeństwa przez człowieka. W pewnym sensie księżyc został już opanowany - ZSRR i Stany Zjednoczone Lewiasty Regalii na satelicie, a teleskopy radiowe orbitalne ukrywają się za odwrotną stroną księżyca z ziemi, zestaw zakłóceń w powietrzu. Jednak co czeka na nasz satelitę w przyszłości?

Główny proces, który został wspomniany bardziej niż raz w artykule - jest to usunięcie księżyca z powodu przyspieszenia pływów. Zdarza się całkiem wolno - satelita leci nie więcej niż 0,5 centymetra rocznie. Jednak ważne jest tutaj zupełnie inne. Dystansowanie z ziemi, księżyc spowalnia obrót. Prędzej lub później chwila może wystąpić, gdy dzień na Ziemi będzie trwał tyle, ile miesiąc księżycowy - 29-30 dni.

Jednak usunięcie księżyca będzie miał własny limit. Po jego osiągnięciu księżyc zacznie się od obrotów, aby zbliżyć się do ziemi - i znacznie szybciej niż zniknął. Jednak całkowicie rozbił się jej. Za 12-20 tysięcy kilometrów od ziemi rozpoczyna się jego jama Roche - limit grawitacyjny, w którym satelita dowolnej planety może utrzymać solidny kształt. Dlatego Księżyc na kwotę będzie rozdarty do milionów małych fragmentów. Część z nich spadnie na ziemię, tworząc bombardowanie tysięcy razy więcej potężniejszych jądrowych, a reszta wokół pierścienia planetowego jak pierścienie Saturn. Jednak nie będzie tak jasne - pierścienie olbrzymów gazowych składają się z lodu, które czasami jaśniejsze ciemne skały - nie zawsze będą widoczne na niebie. Pierścień Ziemi stworzy problem astronomów przyszłości - jeśli oczywiście, do tego czasu każdy pozostanie na planecie.2

Kolonizacja księżyca

Jednak wszystko się wydarzy w miliardach lat. I do tego czasu ludzkość uważa księżyc jako pierwszy potencjalny obiekt dla kolonizacji kosmicznej. Jednak co dokładnie jest przeznaczone przez "księżyca"? Teraz przyjrzymy się nadchodzącymi perspektywami.

Wielu reprezentuje kolonizację przestrzeni, takie jak kolonizacja krainy nowego wieku - poszukiwanie cennych zasobów, ich górnictwa, a następnie dostawy do domu. Nie dotyczy jednak miejsca - w ciągu najbliższych kilku stu lat. Dostawa kilograma złota, nawet z najbliższego asteroida będzie droższa niż jego ofiara z najtrudniejszych i niebezpiecznych i niebezpiecznych dla pracy kopalni. Również Księżyc jest mało prawdopodobne, aby wykonał "sektor kraju Ziemi" w najbliższej przyszłości - choć istnieją duże depozyty cennych zasobów, trudno będzie się zwiększyć.

Ale nasz satelita może być bazą do dalszego rozwoju przestrzeni w obiecujących obszarach - na przykład te same Mars. Głównym problemem astronautyki jest dziś ograniczenia na wadze statku kosmicznego. Aby rozpocząć, musisz zbudować potworne projekty, które potrzebują mnóstwo paliwa - przecież, konieczne jest przezwyciężenie nie tylko atrakcyjności ziemi, ale także atmosfery! A jeśli jest to statek międzyplanetarny, musisz go naprawić. To poważnie odporne projektantom, zmuszając ich do preferowania ekonomii funkcjonalności.

Księżyc nadaje się do startowej platformy statków kosmicznych znacznie lepiej. Brak atmosfery i niską prędkość, aby przezwyciężyć atrakcję Księżycową - 2,38 km / C przed 11,2 km / z ziemi - spraw, aby wprowadzić znacznie łatwiej. A depozyty satelitów mineralnych pozwalają zaoszczędzić na masie paliwa - kamień na szyi kosmonautyki, który zajmuje znaczący udział masy każdego aparatu. Jeśli wdrażasz produkcję paliw rakietowych na Księżycu, możesz prowadzić duże i złożone statki kosmiczne, zebrane z części dostarczanych z ziemi. Tak, a montaż na Księżycu będzie znacznie łatwiejszy niż na orbicie w pobliżu Ziemi - i znacznie bardziej wiarygodne.

Obecnie istniejąca technologia pozwala na całkowicie, a następnie częściowo wdrożyć ten projekt. Jednak wszelkie kroki w tej stronie wymagają ryzyka. Inwestycja ogromnych pieniędzy będzie wymagać badań na temat niezbędnych skamieniałości, a także rozwoju, dostawy i testowania modułów przyszłych baz księżycowych. I jeden szacowany koszt rozpoczęcia nawet początkowych elementów jest w stanie zrujnować całą supermocarię!

Dlatego kolonizacja Księżyca jest przedmiotem nie tak dużym dziełem naukowców i inżynierów, ilu ludzi na całym świecie, aby osiągnąć taką cenną jedność. W przypadku jedności ludzkości prawdziwa moc ziemi.