Największe klastry owady

Najliczniejsze udokumentowaną populację owadów jednego gatunku odnotowano w 1875 roku. Była paczką szarańczy Melanoplus Sproset, która zajęła 510 000 km2, co jest 12 razy większe niż cały region Moskwy. Całkowita liczba osób, zgodnie z przybliżonymi obliczeniami wynosiła około 12,5 biliona, a ich całkowitą masę - 27 500 000 ton! Dziś owad jest uważany za wymarły (mieszka w zachodniej części Ameryki Północnej, ale od 1902 roku nie ma więcej), ale zainstalowany rekord nadal nie pęka.

Dziwactwo na szarańczy o wielu ponad 700 milionach osób nie są rzadkością. Całkowita masa owadów wynosi co najmniej 3000 ton. Jeśli weźmiemy pod uwagę długość takich stadów, okazuje się obciążenie około 2,5 tony na 1 hektar

Żywe chmury

Ogromne klastry są charakterystyczne nie tylko dla gatunków Melanoplus Szpetus (jego nazwa - szarańcza górskich gór), ale także dla innych owadów. Oczywiście są one daleko od legendarnego przypadku 1875, ale nadal wiedzą, jak tworzyć kolosalne stada. Przede wszystkim rozmawiamy o żarłych prostych uderzeń, takich jak szarańki pustyni i szarańczy migrują (Locusta Migracoria) - ich cechy biologiczne zostaną rozważane dalej. Są to pewne skale, na przykład, Danaida Monarch (Danaus Plexippus), Hawshitz, Kapuetran, Refencing (Vanessa Cardui) i Dr. Chodzenie do gigantycznych chmur, takie owady mogą zaćmienie nawet słońce, było jeszcze znane .Jest znany w czasach starożytnych. Na przykład, Christopher Columbus, pływanie w kierunku Kuby, zeznawał się z "takimi indiscrect stadami motyli, które przyciemniały niebo".

Kiedy motyle Danaida Monarch siedzą na gałęziach drzewa, będą bombardowane pod ciężarem owadów

Stada i migracje

Entomologowie zauważyli, że gigantyczne akumulacje owadów powstają bez wypadku. Z reguły wynika to z lotów długodystansowych - migracje. Niektóre motyle sprawiają, że takie podróże każdego sezonu jak ptaki. Czasami ich droga do miejsca zimowania jest niezwykle niebezpieczne, a przede wszystkim, ponieważ przechodzi przez morze i wysokie góry. Były przypadki, gdy wspinacze, wspinając się na szczycie lodowców, znalazły wielokolorowy dywan z skrzydlatych stworzeń: oczywiście owady nie mogły znieść przeziębienia i zakończyć życie tragicznie. W celu lotu na ogromne stada i szarańcze idą, ale migruje nie sezonowo, ale w poszukiwaniu jedzenia, trzepotało łącznie do 3000 km (co najmniej 100 km za dzień).

Ogromne klastry podczas migracji tworzy takie zwykłe owady na naszych krawędziach, jak 7-punkt biedronka. W 1952 r. Na wybrzeżu Anglii zauważył stado, który rozciągał się prawie 65 km w locie