Kot w starożytnym egipcie
Bogini radości, miłości, piękna i domu kwiatowy - bastet
Uważa się, że kot został udomowiony na ziemiach półwyspu arabskiego około 3000-2900. do N. MI.
Jak większość zwierząt domowych, kotów mieszkali w przyrody, ale stopniowo zaczęły osiedlić się w pobliżu osoby. Ich przodk nazywa się dzikim stepie lub Nubijczykiem, kotem z Afryki Północnej. Przedstawiciele tego gatunku nadal mieszkają na czarnym kontynencie i na terytorium z Morza Śródziemnego do Chin.
Święte zwierzę
Począwszy od drugiej dynastii faraona (3000 g. do N. MI.) i do mnie. N. MI. Było kult poświęcony temu zwierzęciu. Aby zrozumieć, jak bardzo Egipcjanie czytają kary, zwróć się do historycznych kroników. Mówią, że w 525 g. do N. MI. Perski Tsar Kambiz II oblegany egipskim mieście Peluzium, który znajdował się w Delcie Neil. Uchwycił osadę, ujawniając ataki świętych zwierząt przed linią, wśród których były kotami.
Bastes Bastet
Starożytny egipski bastet bogini przedstawiony w postaci kobiety z głową kota. Była uważana za symbolem domowej roboty paleniska, zabawy, dobre i macierzyństwa, personifikację światła księżyca i słońca. Według legendy Bastete był córką Ozyrysa i ISIS, który zarządzał Królestwem Bogów. Według świadectw starożytnej greckiej historyjskiej herodoty, najpiękniejsza świątynia bogini była w mieście Bubastis. Kolejne egipskie sanktuarium zostało wzniesione w Sakkare. Przechowywał ogromną statuę bastet, który został przeprowadzony z świątyni tylko podczas festiwali wiosennych.
Bogini Sekhmet
Koty były również uważane za święte zwierzęta bogini czarnego księżyca, patronki wojny i opiekuna świata Sekhmet. Posiadała zdolność do reinkarnacji, która uczyniła jej silniejszą śmiercią. Na zdjęciu Sekhmet w pojawieniu się kobiety z głową lwicą.
Skronie
Boskie stworzenia żyły w świątyniach poświęconych im. Kapłani byli dla nich opiekowani, których praca była bardzo honorowa. Dla kotów, specjalnie rozcieńczonych ryb, dzięki czemu jedzenie jest zawsze świeże. Odwiedzający sanktuarium zapłacili opiekuna, aby nakarmić koty w imię petycję. Uważano, że bastet bogini byłby korzystny dla tych, którzy przyniosły zdania na święte zwierzęta.
Strażnicy domu
Koty mieszkały w rodzinach zwykłych Egipcjan: uratowali żniwa z gryzoni i zostały uznane za opiekunów domu. Śmierć zwierzęcia była wielką stratą: w takich chwilach członkowie nazwy nawet opracowywają włosy. Zwierzęta zostały pochowane z wyróżnieniem: zawinięte w płótną tkaninę, potarł pachnące zioła i specjalny balsam przyspieszyający proces bummifikacji. Więc koty nie są głodowane w życiu pozagrobowym, mumia gryzoni pochowały się z nimi. Coraz bogaty Egipcjanie używali płótna z malowaniem, a twarz zwierzęca była zamknięta maską z jego wizerunkiem.
Statuetki
Obrazy kotów na ścianach lub ich małe postacie często występują podczas wykopalisk starożytnych grobowców. Figurki świętego zwierzęcia zostały wykonane z różnych materiałów: gliny, drewna, kamienia, brązu, złota i kości słoniowej.
Prawa
Zgodnie z prawami starożytnego Egiptu, podczas pożaru, nie uratowali się rodzimych i rzeczy, a świętym zwierzęciem. Było też zakaz eksportowania kotów za terytorium starożytnego królestwa. Jeśli Egipcjanin znalazł zwierzę w obcym kraju, musiał kupić lub ukraść go, aby wrócić do swojej ojczyzny.
Osada
Wykorzystanie podróżnych Phoenickich zaczęło sprzedawać koty do władców i znać inne kraje. Więc rozpoczął osadę kotów w starożytnym świecie. Na statkach handlowych te zwierzęta uderzają w Chiny, Siam, Indie. Około 2 tysiące zwierząt przyniesionych w Europie. Lata temu. Pierwsze wspomnienia o nich można znaleźć w starożytnym greckim filozofie i biografie Plutarch.
Pochodzenie słowa "kot" W starożytnym Rzymie, przed pojawieniem się kotów, złowionych opieki i fretek. To było w tym stanie, że słowo "Katutus" zaczął się używać po raz pierwszy (Lat. Cattus), który później zredukowany do nowoczesnego dźwięku: w języku angielskim - "Kat", w języku niemieckim - "Łódź", po rosyjsku - "Kot".
