Pszczoła carpenter

Każdy, kto przynajmniej jest zainteresowany pochodzeniem świata zwierząt na ziemi, wiadomo, że Pszczoła Carpenter jest jednym z najstarszych owady Nasza planeta. Naukowcy spotykają się na ich wyglądzie przed pojawieniem się osoby - 60-80 milionów. Lata temu. A na końcu XX wieku w jednym z kopalń na północy Birmy (Myanmar), prehistoryczny owad tego gatunku, zamrożony w kropli bursztynu. I to znajdzie - myśleć tylko! - około 100 milionów. Lata.

Pochodzenie typu i opis

Smak miodu był znany na prymitywnej osobie. Wraz z polowanie starożytni ludzie zaangażowali się i zdobycz miód dzikich pszczół. Oczywiście miód był jednak niewielką częścią diety naszych odległych przodków, był jednak jedynym źródłem naturalnego cukru znanego w tamtych czasach. Wygląd pszczół miodnych jest nierozerwalnie związany z wyglądem roślin kwitnących na ziemi. Zakłada się, że pierwsi źlicy byli chrząszcze - owady, nawet bardziej starożytne niż pszczoły. Ponieważ pierwsze rośliny nie przypisały jeszcze nektaru, chrząszcze zjadły pyłek. Wraz z pojawieniem się nektaru, ewolucyjny proces owadów pojawił się na etapie pojawienia się pnia, a następnie jego wydłużenie i pojawienie się spożycia miodu - pojemność dla ssania nektaru. Następnie pojawiły się najwyższe przepełnienia - najstarsi przodkowie nowoczesnych pszczół miodnych. Szli, stopniowo opanowali wszystkie nowe i nowe terytoria. Opracowali instynkt - powrócić do zapylania do kolorów tego samego typu i było bardzo ważne dla ewolucji roślin kwitnących. W tak długim okresie istnienia było wiele odmian pszczół, a obecnie naukowcy poddali się systematyzacji ponad 20 tysięcy gatunków tych owadów. Jednym z największych przedstawicieli rodziny pszczół miodnych jest pszczoła stolarza. Nazwa naukowa - Ksylookopa Valga. W nazwie "Carpenter" owad jest zobowiązany do posiadania stylu życia, aw szczególności - sposób na budowę gniazd. Z pomocą potężnych szczęk, tunele pszczoła w drewnie, układając tam gniazdo.

Wygląd i funkcje

Wygląd to coś, co natychmiast wyróżnia stolarze pszczeli od wszystkich innych przedstawicieli gatunków. Po pierwsze, owady są bardzo duże, samice mogą osiągnąć 3-3,5 cm długości. Mężczyźni trochę mniejsze - 2-2,5 cm. Po drugie, głowa, piersi i brzuch w cieśli są całkowicie czarne, błyszczące, nie żółto-czarne paski, jak konwencjonalne pszczoły. Prawie całe ciało pokryte cienkim purpurowym. Brakuje tylko na spodni. Skrzydła są raczej małe, w porównaniu z ciałem, przezroczystym i tak, jak wokół krawędzi. Dzięki takiej strukturze ich niebiesko-fioletowe śpiewa są wyrażone bardzo jasne. Kobiety różnią się od mężczyzn nie tylko z wymiarami, ale także niektórymi parametrami. Na przykład jednostki damskie mają żądło, dłuższe wąsy z czerwonymi plamami, na tylnych nogach, są widoczne dla wystających zębów, a kolor żył, obejmujących ciało, wyjątkowo ciemno fioletowy, podczas gdy samce mogą być z brązowy odcień. Oczy pszczeli mają tę samą strukturę aspektu, jak w większości owadów. Znajdują się po obu stronach głowy. Ponadto istnieją trzy dodatkowe oczy na temperaturę pszczoły. Więc stolarz dobrze radził sobie ze swoją działalnością - Drewno awarii - Natura zamyśliła ją z solidną czaszką z przegrodami chytinularnymi i potężnymi szczękami. I to oczywiście główne cechy, które odróżniają ten typ owadów od najbliższych krewnych - zwykłych pszczół miodu.

Siedlisko

Od jego pojawienia się na naszej planecie pszczoły opanowali dość obszerną geografię. Zostawili rodziców gniazd i rzucili się na nowe terytoria. Uważa się, że Himalaje ograniczyły się w kierunku północnym i wschodnim, aw kierunku południowym - ocean, starożytni pszczoły rzucili się na zachód. Początkowo dotarli do Bliskiego Wschodu, a potem zaczęli zajmować terytorium Egiptu. Kolejnym etapem rozwoju był północne wybrzeże Afryki, a potem roje dotarły do ​​Atlantyku i dalej do Pirenejskiego Półwyspu. I wpadli na terytorium naszego kraju z Europy Środkowej, rozprzestrzeniając się na sama Ural. Góry Ural były nieodpartą przeszkodą na pszczoły miodne. Klimat tych miejsc jest bardzo surowy, a ciemna tajga nie pozwoliła pszczoły liczyć na obfitość żywności. Nie udało się uczynić pszczół miodnych, aby przeniknąć Syberii i na Dalekim Wschodzie. Ale to jest cała historia i naturalny dystrybucja gatunków. Oczywiście, teraz terytorium siedliska pszczół miodnych jest znacznie bardziej rozległy, a człowiek się tym zajmował. Według szlaków handlowych, morza i ziemi pszczoły zostały dostarczone do Ameryki i Meksyku, a następnie - do Australii i Nowej Zelandii. Dla stolarza pszczeli są nadal głównymi terytorium siedliska są Europa Środkowa i Zachodnia i Kaukaz. Jeśli chodzi o Rosję, widok jest tutaj rozpowszechniany w najbardziej komfortowych dla siedlisk. Jest to region Krasnodar i Stavropol, środkowy i dolny Wołga, centralny region Ziemi i inne terytoria z podobnym klimatu.

Odżywianie

Dieta pszczeli stolarzy praktycznie nie różni się od faktu, że zwykłe pszczoły pasza: Nectar-Pollen - Pergas. Przede wszystkim, oczywiście, oczywiście nektar i rośliny pyłkowe - główne jedzenie w okresie od wiosny do jesieni. Ponadto pszczoły jedzą Perma (nazywa się również pszczoły) i własnym miodem. Najbardziej korzystną delikatnością dla pszczoły stolarza jest pyłek akacjowy i koniczyna czerwona. Ale ogólnie zapylają ponad 60 rodzajów roślin miodowych. Jeśli uważnie spojrzysz na menu pszczoły stolarza, możesz wybrać kilka ważnych elementów. Na przykład, aby organizm pszczeli jako całości był silny i skuteczny, owady jedzą nektar i miód - hojne naturalne źródła węglowodanów. Źródło białka dla pszczół jest pyłek. Pomaga utrzymać systemy hormonalne i mięśniowe w zdrowym stanie. Podczas kolekcji pyłku pszczoły zwilżają jej ślinę i nektar, aby mokra, lekko połączona i nie krunęła na długich lotów. W tym momencie dzięki sekretowi pszczoły i właściwości samego pyłku, proces fermentacji pyłku występuje, w wyniku którego powstaje Perga. Perga jeść dorośli i młode pszczoły. Używają go w taki sam sposób, w jaki przy pomocy tajemnic kieliszków szczęk zamienia się w środek czyszczący i / lub mleko królewskie potrzebne do karmienia larw.

Cechy charakteru i stylu życia

Pomimo imponujących wymiarów w porównaniu z najbliższymi krewnymi, pszczoła stolarz nie stwarza zagrożenia dla jakiegokolwiek istoty przyrody. Te owady są absolutnie nie agresywne. Oczywiście kobieta cieśli może umieścić w trakcie jedynej broni - żądło, jednak sprawia, że ​​jest to wyłącznie do samoobrony lub w przypadku prawdziwego niebezpieczeństwa dla jej życia. Jednak część trucizny, wstrzykiwana z pszczoły cieśla jest dość duża, więc powoduje rozległy bolesny obrzęk. Ale jeśli nie próbujesz zaatakować mieszkania pszczoły i nie drażnij jej, najprawdopodobniej nie zwraca się nawet na to, że obecność. Martwi ją i bez wystarczająco dużo. Wszystkie pszczoły z natury ich pracowitych, ale stolarz jest prawdziwym pracaholicznym. Usprawiedliwiając jego pseudonim, to przeniesie głębokie tunele w starej i bębnowym drewnie. Może to być wszystko - budynki domowe, wszelkiego rodzaju upadłych desek i kłód, psa, pni pniu, stare drzewa. Miękkie drewno jest łatwe do naciśnięcia potężnych szczęk pszczół, a obudowa wielopoziomowa pojawiają się wewnątrz, w której larwy będą żyć i rozwijać. Proces ciągnięcia tunelu jest raczej głośny, pszczoła wydaje dźwięk podobny do brzęczenia miniaturowej piły tarczowej. Ten dźwięk można usłyszeć w odległości kilku metrów. W wyniku wysiłku przymocowanego przez stolarza pszczeli, idealnie włączone wejście do gniazda i wewnętrznego wielopoziomowego przechodzi głębokości do 30 cm. Pszczoła stolarz nie ma zastosowania do tonących pszczół. Są to pojedyncze owady. Każda kobieta organizuje jego kolonię. Aktywność pszczół trwa od maja do września, a przy korzystnych warunkach pogodowych - do października.

Struktura społeczna i reprodukcja

W przeciwieństwie do konwencjonalnych pszczół miodnych, nie ma separacji na stolarze pszczeli w module, działają jednostki i drony. Są tylko kobiety i mężczyźni. Ale podobnie jak wszystkie owady tego gatunku, absolutne panowanie matriarchów w szerokości stolarzy. Prowadził taką hierarchię przez fakt, że główna praca nad stworzeniem kolonii, karmienia i rosnących larw spadają na kobietę. Mężczyźni nie są tak robotnikami, a ich funkcja jest głównie nawożenie kobiet. W okresie lęgowym osobom męskiemu są aktywnie ich przyciągają. Mając zamrażanie odpowiedniej pszczoły, mężczyzna zajmuje pozycję na pewnej wysokości i poparzenia głośno, próbując zwrócić jej uwagę. Jeśli kobieta nie pokazuje należytej aktywności i nie pozostawia gniazda, sam Cavalier schodzi do jego schronienia i kontynuuje "zaloty", dopóki wybrana będzie odpowiedziała na niego. Mężczyźni z wielogamumu, każdy z nich chroni swój mały "harem", w którym mieszkają 5-6 samic. Po zorganizowaniu gniazda, kobieta stawia na dole tunelu pyłku i nawilża go nektarem i własną śliną. W wynikowej mieszaninie odżywczych ustawia jajko. Z trocin, który pozostał po jej bohaterowaniu tunelu i klejony ślinę, pszczoła pasuje do partycji, tym samym uszczelniając komórkę z przyszłym modrzewia. Uzyskana partycja ponownie odłożył odżywczą mieszaninę nekeksturalną, układa następujące jajo i uszczelnia następną komórkę. W ten sposób pszczoła wypełnia cały tunel i przenosi do nowego. W rezultacie gniazdo pszczeliarki nabywa wielokondygnację i rozgałęzioną strukturę.