Rosyjski koń konia

Na jadącym krainie prowincji Woronezh, w zakładzie konniowej Krenowskiego, z siedzibą na wykresie. G. Orlovy Chesmensky, praca rozpoczęła się na tworzeniu wyjątkowego, przyzwyczajonego do niewidzialnej rasy koni. Prace do wyboru i plemiennych miały na celu wyeliminowanie konia duże, silne, tłuste, harmonijne, piękne, zewnętrzne, prawidłowo złożone, suche i trwałe kończyny, eleganckie i eleganckie w swoich formach oraz eleganckie, a jednocześnie produktywne ruchy, dobre, Inteligentny i posłuszny, łatwo pozostawiając szkolenie zdolne do przenoszenia dużej wagi, wytrzymałych i wydajnych. Jako słynny profesor. O. Witt, na Krenowskiej instalacji jeździeckiej, został pomyślany, aby stworzyć konia konia, równie nadaje się do parady i gracza, na usługi budowlane i długie wędrówki wojskowe. Jednocześnie powinno być wysoki szablonem, spektakularny, błyszczący koń konia.

Licz A. G. Eagles-Chesmesky, a także jego wiernych asystentów, chłopowi serfa owsianki Krenowskiego, nie umieścił niewiele wysiłku, aby osiągnąć ten pozornie nie do pomyślenia.

Aby stworzyć podobną rasę koni jeździeckich, najlepsi przedstawiciele arabskiego, najprawdopodobniej pochodzenia Akhaltgin, ogiery i rasowe angielskie klacze. Zastosowano lefty hiszpańskich i duńskich skał. Staranny proces wyboru koni, który opiera się na kompleksowej ocenie każdego konia pod każdym względem, jest klasyczną próbką hodowlaną w ogóle, aw szczególności w hodowli koni. Powstawanie niesamowitej rasy jazdy była promowana nie tylko korzystnie wybranymi kombinacjami skał, ale także sprzęt technologiczny zakładu jeździeckiego, ścisłej zgodności z normami, zasadami i warunków treści, rozsądne, kompetentne techniki uprawy młodych. Ważną rolę w tworzeniu rosyjskiej rasy koni grało ciągłe szkolenia i regularne testy koni.

Wszystkie te środki przyczyniły się do tworzenia się niesamowitego pięknego na zewnątrz, niezwykle interesujące dla ich zalet koni, takich jak Ashonok, Jasper 1, Yashma 2, Glojunchik i wielu innych. Grawerowanie z wizerunku tych koni do tego dnia jest jasnym dowodem doskonałej formy nowej rasy.

Rasa jazdy, wyprowadzona przez liczenie Eagronov, została dystrybuowana z niesamowitą prędkością nie tylko w całej Rosji, ale także poza jego ograniczeniami. W 1867 roku, na wystawie jeździeckiej w Paryżu, jeździeckie konie rasy oryolskiej - pheasan, pochodnia i frant - otrzymały najwyższe oceny.

Ćwierć wieku, policz F. W. Rostopchin we wsi Selon Voronovo zorganizowała rośliny jeździeckie, gdzie, jak Orlov Chesmensky, zaangażowany w koni jazdy konnej. Count RostopChin wykorzystał tę samą metodę przekraczania, w wyniku którego powstała rasa Horse Roding Orlovsk. Jednak konno Rostopchinsky brak połysku.

W kontynuacji wojny patriotycznej 1812 r. Rosyjska kawaleria skierowała się nad armią jeździecą w Napoleonie, ponieważ większość pułków była wyposażona w rasy koni z Orl i Roshopchinsky. Potem wyjątkowe rasy koni zaczęły dzwonić do Orlovo-Rostopchinsky. Jednak ta nazwa nie naprawiła. Ta rasa koni dzisiaj jest znana jako rosyjski koń.

Charakterystyczne cechy tych koni są takie - wysoki wzrost w więzach, jasne, piękne eleganckie kontury, ciemny brokat, doskonały składnik, wytrzymałość i zdrowie nie-płci.

Tak piękna rasa stała się bardziej popularna. 1893 Na Międzynarodowej Wystawie w Chicago, rosyjski ogier jeździecki o nazwie Buddy stał się najlepszym koniem jeździeckim. W Paryżu, w 1900 roku, ogier o imieniu Bayanchik otrzymał złoty medal.

Jednak los rosyjskiej rasy jazdy był złożony i tragiczny. W całej historii istnienia rasa koni Eagles-Rostopchinsky nie była jeszcze na skraju wyginięcia. Rosja, zszokowana światem i wojną domową, nie mogła zachować wyjątkową rosyjską rasę koni. Kilka koni pozostało z licznych zwierząt gospodarskich po prawach rosyjskich. W kontynuacji nie podjęto żadnych wydarzeń dla przywrócenia rasy. Tylko w 30s na osobistej inicjatywie. M. Budednoe rozpoczął pracę przywrócenia, chociaż bardziej należy powiedzieć, że był to proces rekonstrukcji. Tylko z powodu fragmentu, entuzjazmu, cierpliwości i ciężkiej pracy hodowców ukraińskich, do 1939 r. Grupa rosyjskiego szelestowego koni została zaprezentowana na wystawie w całej Unii.

W związku z początkiem wielkiej wojny patriotycznej rosyjskie konie jeździeckie, wywodzące się na ukraińskich coneseseodas, zostały ewakuowane do Ural. Tam, w trudnych warunkach północnych, w trudnych latach wojennych i. ALE. Sokolow systematycznie przywrócony prawie stracił rasę. Pracownicy Zakładu Krasnogvardeysy Equestrian (region Sverdlovsk) uniemożliwiły jednak ich wysiłki na próżno. W kolejnych latach prace nad przywracaniem koni plemiennych nie otrzymały wsparcia i został zatrzymany.

I dopiero po ponad dwudziestu latach w 1978 r. Pracownicy Departamentu prowadzenia Akademii Rolniczej Timiryazevsky postanowili odtworzyć rasę. W 1997 r. Komisja spełniła wyniki wielu lat pracy i podjęła taką decyzję: Rosyjska rasa koni została ponownie wprowadzona do państwowej listy osiągnięć wyboru odpowiednich do użytku.

Do tej pory rosyjska rasa jeździecka jest również rozwiedziona w trzech zakładach jeździeckich: Stolimilovsky (region Ryazan), Otradnaya (region Samara) i Vyazemsky (Smolensk Region).

Rosyjski koń konia jest stałym liderem w konkursach ulotów. Inny z wysoką wydajnością sportową. Stallions Barin i Dixon, najważniejszych przedstawicieli rosyjskiej rasy jazdy, wykonywanej głównie w ramach rosyjskiej drużyny narodowej na Igrzysk Olimpijskich odbywających się w Seulu i Barcelonie.

Koń rosyjskiej rasy jazdy jest stale popyt, zarówno w ojczyźnie, jak i za granicą. Większość eksportu jeździecka składa rosyjskie koni jeździeckich.