Konia mustang

W 1519. Hiszpański Conquistador Hernan Cortez wyrzeźbiony na terytorium Ameryki Północnej 11 ogierów, 5 klaczy i mnog. Były to małe, szybkie i wytrzymałe konie - wszystkie andaluses, skrzyżowane z Berber i Arabami. Zdarzyło się, że konie były zagubione podczas poruszania się, uciekł od właścicieli lub okazały się porzucone. W preriach, bez kontaktu z osobą, zostały obchodzone, powalone w stado i owoce. Więc pojawił się typowy dziki koń Ameryki - Mustang. Ta nazwa pochodzi ze starego słowa Sispana Mesteno, co oznacza "Wild", "bez właściciela". Odważne, hardy i pulchne mands różnią się od siebie z rosnącą, syktością, milionamentem (Henice, rude, taggy, kołki). Upewniając się, że konie z powodu ich siły i prędkości mogą być bardzo przydatne podczas polowania, a na wojnie, poza tym, nie muszą karmić - trawa rośnie wszędzie, - indyjskie plemiona skorzystali z wyglądu "rysunku" konie. Zaczęli łapać dzikie mands, a potem znowu oswojone.

Taming Mustanga

Populacja dzikich koni w Ameryce Północnej wzrosła szybki tempo. Na końcu XIX. Już liczyli dwa miliony. Ale po rozwoju dzikiego zachodu dla Mustanga, pojawiły się trudne czasy. Więc że wbojowani potomkowie konia domowego nie zakrzywiały się z mężczyzną, dzikie konie zaczęły eksterminować wszystkie możliwe sposoby: strzelać, zagłuszając, aby trenować truciznę, spalić ogień ... lub oswojaj takie metody jak trzy tydzień tortury, zwane "łamaniem". Początkowo koń był mocno przywiązany do mocno napędzanego na ziemię, że sam w sobie przyniósł dzikie wzgórze w stanie szoku. Potem położyli ciężki ładunek z tyłu, z których nie można było uwolnić. Kilka tygodni takiej męki - i woli zwierzęcych złamanych.

A jeśli nie, koń był związany z linami jedną z nóg, a jeden, nie przestaje spieszyć się do wolności, próbowałem istnieć na trzech. Kiedy koń przestał się oprzeć, nominał i wypracował batem w każdej śladzie nieposłuszeństwa. Kręcione mustangi używane do destylacji zwierząt gospodarskich lub sprzedano armię amerykańską.

Do 1926 r. Zwierzęcych dzikich koni skurczyło się dwa razy. Przetrącające się stada wycofały się w nieszlachetnym miejscu. Konie nauczyli się być zadowolonymi z małą ilością żywności i wody, do przenoszenia ciepła i mrozów. Tylko w 1971 roku., Kiedy Mustugany pozostawiła nie więcej niż 10 tys., Kongres USA uznał je za "żywy symbol historii i ducha pionierów Zachodu", a także "element różnorodności biologicznej wzbogacając życie ludzi amerykańskich" i zaczął pilnować prawa federalnego. Obecnie liczba tych koni wynosi 41 tys., Żyją na wolności w pustynnych zakątkach Nevada, Montana, Wyoming, Utah i Oregon.