Gibon

Gibon - Jest to szczupły, raczej elegancki i przebiegliwy prymas z rodziny Gibbonu. Rodzina łączy około 16 rodzajów naczelnych. Każdy z nich wyróżnia się siedliskiem, nawykami żywnościowymi, wyglądem. Ten rodzaj małp jest bardzo interesujący obserwować, ponieważ są bardzo zabawne i zabawne zwierzęta. Charakterystyczna cecha Gibbonów podlega towarzyszy nie tylko w stosunku do ich krewnych, ale także w odniesieniu do przedstawicieli innych gatunków zwierząt, osoby. Warto zauważyć, że gotowość do komunikacji i życzliwości naczelnych jest wyrażona przez otwarcie ust i krewnych jego narożników. Tak więc powstaje wrażenie przytulnego uśmiechu.

Pochodzenie typu i opis

GIBMENT Należą do zwierząt akordowych, podkreślone w klasie ssaków, oderwanie naczelnych, podfamily Gibbon. Do tej pory pochodzenie Gibbonu jest najmniej badane przez naukowców w porównaniu do pochodzenia i ewolucji innych typów naczelnych.

Dostępne odkrycia kopalne wskazują, że istniały już w okresie Plicenu. Starożytny przodek nowoczesnych Gibbonów był Juunimite, który istniał na terytorium południowych Chin około 7-9 milionów lat temu. Te przodkowie łączą ich wygląd i styl życia. Warto zauważyć, że struktura szczęki praktycznie nie zmieniła się od nowoczesnych Gibbonów.

Istnieje kolejna wersja pochodzenia Gibbonów - z Plobatetes. Są to starożytne naczelnie, które istniały na terytorium współczesnej Europy około 11-11.5 milionów lat temu. Naukowcy udało się wykryć skamieliny pozostałości starożytnych plobateetów.

W szczególności miał bardzo specyficzną strukturę szkieletu. Mają bardzo dużą, masową, nieco sprężoną skrzynkę mózgową. Warto zauważyć, że część twarzy jest dość mała, ale w tym samym czasie ma ogromny okrągły kształt orbity. Pomimo faktu, że skrzynka czaszkowa jest luzem, komora mózgu jest mała, co wskazuje, że mózg był mały. Plobeates, a także Gibbons, byli właścicielami niezwykle długich kończyn.

Wygląd i funkcje

Długość pnia jednej osoby dorosłej w zakresie od 40 do 100 centymetrów. Na zwierzętach wyraża się dymorfizm seksualny. Osoby żeńskie mają mniejsze rozmiary i masę ciała w porównaniu z męskimi osobami. Masa ciała średnie od 4.5 do 12.5 kilogramów.

GIBS RÓŻNE SLIM, Cienki, wydłużoną sylwetkę. Zoologowie zauważają, że ten typ naczelnych ma wiele wspólnego z człowiekiem. Są tak, jak ludzie mają 32 ząb i podobną strukturę szczęki. Mają dość długie i bardzo ostre kły.

Szef Gibbonów jest mały z bardzo wyrazistym częścią twarzy. Naczelni ściśle zlokalizowane nozdrza, a także ciemne, duże oczy i szerokie usta. Torssa małpa obejmuje grubą wełnę. Wełna jest nieobecna w obliczu twarzy głowy, palm, śladów i sednab. Kolor skóry od wszystkich przedstawicieli tej rodziny, niezależnie od rodzaju, czarny. Kolor wełniany różni się od różnych podgatunków tej rodziny. Może to być monofoniczny, najczęściej ciemny, albo mają jaśniejsze obszary na oddzielnych częściach ciała. Istnieją przedstawiciele niektórych podgatunków, które w kolejności wyjątku przeważają lekkie futro.

Szczególnie interesujące są kończyny naczelnych. Mają niesamowicie długie przednimby. Ich długość jest prawie dwa razy więcej niż tylne kończyny. W tym względzie Gibbony mogą łatwo polegać na forefindnerach, gdy po prostu stoją lub poruszają. Przednie łapy wykonują funkcję ręki. Palmy są bardzo długie i dość wąskie. Mają pięć palców, z tym, co pierwszy palec jest bardzo przypisany na bok.

Gdzie życie biibnic?

Różni przedstawiciele tego gatunku mają inny siedlisko:

• Północne regiony Chin;
• Wietnam;
• Laos;
• Kambodża;
• Birma;
• Wyspa Malacca;
• Wyspa Sumatra;
• Indie;
• Wyspa Mentai;
• Zachodnie regiony wyspy Java;
• Wyspa Kalimana.

Szary mogą czuć się dość wygodne w prawie każdym regionie. Większość populacji żyje w tropikalnych wilgotnych lasach. Może wypełnić suche lasy. Naczelni rodzina osiedlają się w dolinach, pagórkowaty lub górzystym terenie. Istnieją populacje, które mogą wzrosnąć wysoko do 2000 metrów nad poziomem morza.

Każda rodzina naczelnych zajmuje pewne terytorium. Obszar, który zajmuje jedną rodzinę, może osiągnąć 200 kilometrów kwadratowych. Niestety wcześniej siedlisko Gibbonów był znacznie szerszy. Dzisiaj Zoologowie świętują roczne zwężenie zakresu dystrybucji Prymas. Wymagany wstępny wymagany do normalnego życia naczelnych - obecności wysokich drzew.

Jakie żywi się Gibbon?

GIBMENT MOŻE BYĆ BEZPIECZNY WSKIERNY, W miarę żywności i warzyw i pochodzenia zwierzęcego. Są bardzo uważnie zbadane przez terytorium na temat odpowiedniego jedzenia. Ze względu na fakt, że mieszkają w koronach zimozielonych lasów, mogą one na ogół zapewniać bazę paszy. W takich miejscach małpy mogą znaleźć jedzenie prawie przez cały rok.

Oprócz jagód i dojrzałych owoców, zwierzęta potrzebują źródła białka - żywność zwierząt. Jako żywność pochodzenia zwierzęcego, Gibbony jedzą larwy, owady, chrząszcze i t.D. W niektórych przypadkach mogą jeść ptaki piór, które mają gniazda w koronach drzew, które żyją naczelne.

W poszukiwaniu żywności dorosłych osób wyjściowych w przybliżeniu od rana po porannej toalecie. Nie tylko jedzą soczystą zieloną roślinność lub koleinę owoców, starannie je poruszają. Jeśli owoce są nadal niechciane, Gibbony zostawiają go na drzewie, dając dojrzałe i wypełnione sokiem. Owoce i liście małp są złamane przez przednie kończyny, takie jak ręce.

Średnio, w poszukiwaniu i jedzeniu żywności podaje się co najmniej 3-4 godziny dziennie. Małpy są zazwyczaj dokładnie nie tylko do wyboru owoców, ale także żuć jedzenia. Średnio jeden dorosły indywidualny wymaga około 3-4 kilogramów żywności dziennie.

Cechy charakteru i stylu życia

GIBENTS SĄ NAPIERZ. W nocy, głównie odpoczywając, układanie snu wysoko w koronach drzew do całej rodziny.

Ten typ naczelnych można bezpiecznie przypisać drewnie. Rzadko poruszają się wzdłuż powierzchni ziemi. Przednimby umożliwiają huśtawka i skakać z gałęzi. Długość takich skoków ma do trzech lub więcej metrów. Tak więc prędkość ruchu małp jest równa 14-16 kilometrów na godzinę.

Każda rodzina żyje na pewnym terytorium, który jest zazdrośnie strzeżony przez swoich członków. Z świtem, Gibbony wznoszą się wysoko na drzewie i śpiewają głośne piosenki przebijające, które są symbolem faktu, że ten terytorium jest już zajęty, a nie jest to warte wrażenia. Po podnoszeniu zwierzęta stawiają się, wykonując procedury kąpielowe.

W rzadkich wyjątkach w rodzinie można podjąć pojedyncze osoby, które z jakiegoś powodu stracili drugą połowę, a pół-zielony młody rozdzielił i stworzyli własne rodziny. W przypadkach, w których młode osoby nie zostawiły rodziny w wystąpieniu dojrzałości seksualnej, starszego pokolenia trafia z siłą. Warto zauważyć fakt, że często dorośli rodzice zajmują i chronią dodatkowe obszary, gdzie ich dzieci zostaną następnie osiedlone, tworząc rodziny.

Po tym, jak naczelne są zadowoleni, cieszę się, że odpoczywają w kochankach. Tam mogą kłamać bez nieruchomych godzin, skracających światło słoneczne. Po wzięciu żywności i rekreacji zwierzęta zaczynają do czyszczenia wełny, aby spędzić dużą ilość czasu.

Struktura społeczna i reprodukcja

Z natury Gibbony są monogą. I mają tendencję do tworzenia par i żyć w nich większość życia. Są uważane za bardzo ostrożni i odciekają rodziców i uprawiają swoje młode, dopóki nie dotarli do okresu dojrzewania i nie będą gotowi stworzyć własną rodzinę.

Ze względu na fakt, że dojrzałość seksualna Gibbons osiągnęła średnio 5-9 lat, istnieją osoby w swoich rodzinach różnych płci i pokoleń. W niektórych przypadkach starsze małpy mogą dołączyć do takich rodzin, które z jakiegoś powodu pozostały sam.

Sezon małżeństwa nie jest czasowy do pewnego czasu roku. Mężczyzna, osiągając wiek 7-9 lat, wybiera kobiece faworyt z innej rodziny i zaczyna pokazywać znaki uwagi. Jeśli jej również sympatyzuje ją, a ona jest gotowa na poród, tworzą parę.

W wynikowych parach co dwa lub trzy lata rodzi jednego młodego. Okres ciąży trwa około siedmiu miesięcy. Okres karmienia młodych mleka matek trwa prawie do dwuletniego wieku. Wtedy stopniowo dzieci są przeszkolone niezależnie wyciągnij posiłki.

Naczelni są bardzo opiekuńcze rodziców. Wdzięku potomstwo pomaga dbać o rodziców o następujących urodzonych młodych, aż stanie się niezależni. Natychmiast po narodzinach dzieci przylegających do wełny matki i poruszają się wraz z nią na szczytach drzew. Rodzice komunikują się ze swoimi młodymi sygnałami dźwiękowymi i wizualnymi. Średnia długość życia Gibbonów wynosi od 24 do 30 lat.

Naturalni wrogowie Gibon

Pomimo faktu, że Gibbony są dość eleganckie i szybkie zwierzęta, a z natury są obdarzone zdolnością do szybkiego i zręcznie wspinać się na szczytach wysokich drzew, nadal nie są pozbawione wrogów. Niektóre narody mieszkające w naturalnym siedlisku naczelnych zabijają je na mięso lub w celu udokasadnienia ich potomstwa. Co roku rosną liczbę kłuży, które polują na młode gibbony.

Kolejną główną przyczyną zmniejszenia liczby zwierząt jest eksterminacja ich naturalnego siedliska. Duże obszary lasów tropikalnych są ograniczone do rasy plantacji, gruntów rolnych i.D. Z tego powodu zwierzęta tracą domy i zasilanie. Oprócz wszystkich tych czynników Gibbony mają wielu naturalnych wrogów.

Najbardziej wrażliwy jest młody i chory, czy stare osoby. Często naczelne mogą stać się ofiarami trujących i niebezpiecznych pająków lub węży, które są dużą liczbą w niektórych regionach siedlisk naczelnych. W niektórych regionach przyczyny śmierci Gibonowej stają się ostrą zmianą warunków klimatycznych.

Populacja i status formy

Do tej pory większość podgatunków tej rodziny zamieszkuje regiony naturalnych siedlisk w wystarczających ilościach. Jednak beloruskie gibbony są uważane za pogląd na krawędzi wyginięcia. Wynika to z faktu, że mięso tych zwierząt jest wykorzystywane w wielu krajach. GIBSMENTS często stają się ekstrakcją większymi i bardziej monitowymi drapieżnikami.

Wiele plemion mieszkających na terytorium kontynentu afrykańskiego stosuje różne narządy i części ciała Gibbonów jako surowców, na podstawie których różne leki robią różne leki. Szczególnie ostre pytanie dotyczące zachowania populacji tych zwierząt jest w południowo-wschodnich regionach Azji.

W 1975 r. Zoologowie przeprowadzili rachunkowość tych zwierząt. W tym czasie ich liczba wyniosła około 4 milionów osób. Cięcie lasów tropikalnych w ogromnych ilości prowadzi do faktu, że co roku ponad kilka tysięcy osób jest pozbawionych domów i źródeł żywności. W tym względzie, dziś zoolodzy twierdzą, że co najmniej cztery podgatunki tych naczelnych powodują obawy o szybkie spadające liczby. Głównym powodem takiej fenomenu jest działalność człowieka.

Ochrona Gibbonu

Ze względu na fakt, że populacje niektórych rodzajów Gibbonów znajdują się na krawędzi zniszczenia, są wymienione w czerwonej książce, są one przypisane status "wygląd wysyłkowy lub pogląd w zagrożeniu zniknięcia".
Rodzaje naczelnych, które są wymienione w czerwonej książce

• Białoruskie gibony;
• Gibbon of Chloss;
• Srebrny Gibbon;
• Sernechy Gibbon.

Międzynarodowe Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt opracowuje zestaw wydarzeń, które w swojej opinii pomoże zachować i pomnożyć liczbę populacji. W wielu regionach siedliskowych zwierzęta są zabronione do prowadzenia do cięcia.

Wielu przedstawicieli gatunków znikających zostało przetransportowanych na terytorium parków narodowych i rezerw, gdzie zoologowie próbują stworzyć najwygodniejsze i akceptowalne warunki dla istnienia naczelnych. Jednak trudność leży również w fakcie, że Gibbony są bardzo ostrożni w wyborze partnerów. W sztucznie stworzonych warunkach, najczęściej ignorują się nawzajem, co sprawia, że ​​proces hodowli niezwykle złożony.

W niektórych krajach, w szczególności w Indonezji Gibony uważa się za święte zwierzęta, które przynoszą szczęście i symbolizują sukces. Lokalna populacja jest niezwykle ostrożna na temat tych zwierząt i starają się nie przeszkadzać im co jakiś sposób.

Gibon- Bardzo inteligentne i piękne zwierzę. Są to przykładowe partnerzy i rodzice. Jednak z powodu błędu ludzkiego niektóre rodzaje gibbonów znajdują się na krawędzi wyginięcia. Dziś ludzkość próbuje zaakceptować szeroką gamę środków, aby spróbować zachować te naczelne.