Ciekawe fakty o RainWorms

Czerwonawo-szary zwykłe robaki deszczowe znane dla każdego, kto ma pręt lub ogród. Są rdzennymi ludźmi w Europie, ale teraz jest wielu z nich w Ameryce Północnej i w Azji Zachodniej.

Uważa się, że większość członków rodziny Raidorm (Lumbricidae) zniknęła w ostatnim okresie lodowcowym. Dziś jest tylko około 2700 różnych rodzajów dżdżownic.
Orgody z RainWorms składają się z segmentów w kształcie pierścienia objętych włosami, co pozwala im przylegać do gleby podczas jazdy i kopania. Liczba segmentów może się różnić od 80 do 300 pierścieni.
Pierwszy segment pierścieni - usta Rainhever`s. Kiedy robak pędzi, zużywa glebę, usuwając składniki odżywcze z rozkładania substancji organicznych, takich jak liście i korzenie. W ciągu dnia wodorienkonie może jeść do jednej trzeciej swojej wagi!

Robaki deszczowe kopią dziury w ciągu dnia i mogą kopać na głębokość 2 metrów. Zazwyczaj mieszkają w górnych warstwach gleby na kilka centymetrów głębszej powierzchni. Ale jeśli ziemia sucha lub zawiesza się, krople opiną głębiej, aby znaleźć istotną wilgoć. Jeśli ich skóra jest sucha, umrą.

Rainful Worms można znaleźć w prawie wszystkich częściach Globu oraz w różnych siedliskach: lasy deszczowej, gór, na gałęziach drzew, a nawet w gniazdach ptaków. Wyjątki są miejscami z ekstremalnych warunków klimatycznych: gorące pustynie i lodowce.

RainWorms - Hermafrody, ale nie są samowydoszy. Po kryciu na powierzchni ziemi, każdy robak tworzy mały kolor cytryny cytryny cytrynowej. Jest tworzony z cieczy przydzielonej z wypukłości reprodukcyjnej znajdującej się w pierwszej trzeciej części korpusu. Spermatozoa i jajka są przełożone wewnątrz kokonu, po czym wybucha. Po dwóch lub czterech tygodniach pojawi się młody człowiek.

Deszcz Cerves są źródłem pożywienia dla wielu zwierząt, takich jak ptaki, szczury, jeże, lisy, moly i płazy. Są one często używane do kompostowania i przynęty w rybołówstwie handlowym i amatorskim.

Robaki deszczowe nazywane są "inżynierami ekosystemów". Są one niezbędne dla zdrowia gleby, ponieważ przenoszą składniki odżywcze i minerały z niższych warstw ziemi na powierzchni przez ich odpady, a ich tunele są ziemią napowietrzną. Ponadto śluz podkreślony przez RailWorms zawiera azot, ważny składnik odżywczy dla roślin.

Długość korpusu rainwritesa zależy od typu. Najmniejszy widok to gliniany robak Dichogaster, którego długość nie przekracza dwóch centymetrów. Australijski Giant RailWorm Megiccides Australis - największy widok na wodorozumienia na świecie. Jego długość osiąga trzy metry i średnicę - dwa centymetry. Ale największa kopia została znaleziona w Republice Południowej Afryki w 1967 roku. Miał długość 6,7 metra!

Chrvy Clapnokrovna. System krwi jest zamknięty, ma dwa główne naczynia krwionośne: brzucha i kręgosłupa.

Nieporozumienie jest powszechne, że jeśli wyciąłeś robaka wody deszczowej na pół, dwa nowe robaki będą. To nie jest tak. Robaki deszczowe mogą zregenerować utracone segmenty. Ta umiejętność różni się znacznie w zależności od rodzaju robaka, ilość należnych i cięcia uszkodzeń. RailWorm łatwo zastąpi zagubiony ogon, ale nie powtórzy zagubionej głowy.

Pomimo faktu, że robaki nie mają oczu, mogą czuć się światło, zwłaszcza przed ciałem. Są one usuwane z źródła światła i sparaliżowane z długotrwałym narażeniem.

Ponad pół miliona kropelek może żyć tylko na jednym hektarie gleby. Razem jedzą do dziewięciu ton liści, łodyg i martwych korzeni rocznie i przekręć 36 ton gleby.

Cleopatra zadeklarowało Rain Worms świętych i zakazał egipskich rolników kopiąc je z ziemi. Arystoteles o nazwie RailWorms "Land Land". Charles Darwin, który studiował deszczodę przez 39 lat, powiedział: "Nie ma prawie wielu innych zwierząt na świecie, którzy grali tak ważną rolę w historii światowej, jak RainWorm".

Ich liczba wysoki na całym obszarze - w niektórych obszarach są nawet uważane za szkodniki rolnicze - i nie mają specjalnego statusu.

Ciekawe fakty o rainworms