Jazda w uprzęży
Uprząż pojawiła się nawet 2000 przed naszą erą: Starożytni Persowie cieszyli się czterokołowymi transportami wewnętrznymi, w których zwierzęta obwiniano.
W heroicznej epoce Greków były specjalne wózki, które są wymienione w wielu wersetach Eldla. Najbardziej zwykła uprząż składała się z pasa piersiowego, jarzma, uzdę, żeber i wire. Uprząż i wagon były bardzo dobrze urządzone. Tak więc, na przykład, bitwa rydwana Darius III w bitwie podczas ISSE była ozdobiona srebrnymi i złotymi pracami.
W Rzymie wykorzystano triumfalne dwukolowe rydery, które zarządzali dowódcą. Z reguły były cztery szare konie w takiej uprzęży.
Podobne rydery były używane w święta i obrzędy religijne, a także na konkursy. Wkrótce zaczęli być używane do transportu starcia i zwykłych ruchów. Cargo Carioots nazywano "Rheda", frontem - "Carucaca" i "Carrocha", po pewnym czasie te słowa pojawiają się w języku francuskim (Carrosse), włoski (Carrozza) i angielski (przewóz).
W średniowieczu, rydwan nie "rozwijał", ponieważ rycerze uważali się za niegodną podróż w wagonie.
W 1568 r. W projekcie transportu występują znaczące zmiany. Główną zmianą było to, że korpus wózka został przymocowany przy użyciu pasów skórzanych do stojaka, a nie znajduje się na osi, jak wcześniej.
Niski później w Niemczech pierwszy przewóz pojawia się, w którym były szklane okna. Ten trener był specjalnie przygotowany na dzień ślubu króla Ferdinandii III i Infantina Mary Spanish.
Niewielu wcześniej (w 1599 r.) Z Włoch do Francji został zabrany przez trenera tego typu przez Marszałek Basometrier. W Szwecji trener takiego projektu pojawił się nawet wcześniej, na królu Jana III.
Od tego momentu historia załóg zaczęła rozwijać się bardzo gwałtownie. W Paryżu był pracownik Nikolay Zovazh, który przekazał wagony, konie i załogi w zatrudnianiu. Miał bardzo bogatą stabilną, która została ozdobiona obrazem Świętego Phyakry. Dlatego kabidery paranii nazywają się Phikers.
Jednocześnie świadczenie takich usług zaczyna angażować się w Londynie, a jego załogi zwane "Hackneys".
Do połowy XVII wieku główna różnica między załogami była uważana za brak kóz, a Kucher siedział na jednym z koni. Koła przednie umieszczono pod ciałem, ale wykonywano trochę naprzód i skomplikował ruch podczas obracania. Ta wada została wyeliminowana w panowaniu Louis XVI. Jego dyspozycja była specjalnym wygodnym podwójnym przewozem ze szklanymi oknami. Cutcher na tym karetce siedział na kóz.
Trochę później w Niemczech, wózki pojawiają się na stojących sprężynach. Jedyną niedogodnością takiego przewozu jest nadmierna wysokość. Aby wspiąć się na ten przewóz, musiałem zastąpić małe schody.
Aby taki przewóz do jazdy, wielu właścicieli domów musiała podnieść dachy swoich wejść, a ponieważ nie było możliwe, aby to zrobić wszędzie, kabriolety zostały wykonane do mody. Wraz z pojawieniem się sprężyn leżących, spadła wysokość przewozu.
