Halikoteria

Halikhoteria mieszkała na naszej planecie 40-3,5 miliona lat temu, z Eocena przez Pliceń.

Jeśli nie patrzysz na nogi Halichoterii, wszystkie inne znaki wskazują, że przedstawiciel ungulatów. I rzeczywiście ta niezwykła bestia odnosi się do oddziału nieoparownego, co obejmuje również konie, nosorożce i tapir. Jednak nogi Khalikhoteri w ogóle nie były kopytami, ale najbardziej prawdziwych pazurów! Kiedy jego pozostałości skamieniałe zostały znalezione po raz pierwszy, ich części zostały zabrane na różne zwierzęta. Więc czaszka została uznana za należąca do jakichś kopyt, ale nogi nie są ani mniej - Giant Yammer. Przeszedł ponad pół wieku, zanim odgadnięcie, że wszystkie te pozostałości należą do jednego zwierzęcia.

Grupa Khalikoteriev odnosi się do około 15 urodzeń, które mieszkały w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Wśród nich możesz zadzwonić: Halochoteria, która dała imię całej grupy, Borysykii i Moroop.

Charakterystyczną cechą, że wszystkie Haliwichoterie posiadane jest obecność pazurów na łapach, ponadto, tylne kończyny tych zwierząt były zauważalnie krótsze i masywny front.

Pazury były używane do trzymania się gałęzi drzew podczas karmienia. Nadal mogą wykopać ziemię w poszukiwaniu żarówek roślinnych. Możliwe, że pazury były używane jako środek ochrony przed drapieżnikami.

Borisykia

Jeden z przedstawicieli Halikoteriewa - Borisykia mieszkała na terytorium nowoczesnego Kazachstanu. Taka niezwykła nazwa, którą otrzymał na cześć swojego badacza - akademika a.ALE. Borisatka, która szczegółowo studiowała jego szkielet i stwierdził wiele ciekawych faktów o życiu tego zwierzęcia. Szkielet Khalikoteriewa jako całości i Borysykia, w tym, był nieco lekki, ale jego tylne kończyny różniły się na mocy. Zęby zostały zorganizowane tak, że pozwolili zwierzęciu nie tylko rozerwać liści, ale nawet odciąć swoje twarde gałęzie, jak nożyczki, a następnie z powodzeniem torfowali je w ustach. Potężne mięśnie szyi zostały mocne i komórkowe. Ale nie w celu utrzymania ciężkiej głowy, która, przeciwnie, nie różniła się w dużych rozmiarach, a aby wlać głowę, stojąc na masywnych tylnych nogach i powoli, nie w pośpiechu.