Kubańska ara

Na tym Motleyu, jasny papuga zwróciła uwagę na innych europejskich podróżnych, którzy wciągnęli do wybrzeża Kubańskiego - Christopher Columbus i Diego Alvarez Chansa. Cała ara jest bardzo piękna. Teraz w Ameryce Środkowej i Południowej nie ma więcej niż ośmiu gatunków. Wcześniej siedem jeszcze na wyspach Morza Karaibskiego, ale wszyscy zniknęli. Kubańska Ara zmarła później.

Kubańska ARA jest całkowicie mała w porównaniu z krewnymi: jest sześć razy mniej niż największa ara na zielono.

Drugie imię Kubańskiej Ara jest tricolor - mówi sama: w głupca ptaków przeważała czerwony, żółty i niebieski. W jakiś czas na tułowia były zielone i brązowe plamy, ale nie było tak wielu. Struktura czaszki i dziób tego ptaka wskazuje, że główne jedzenie serwowane do jej gruboziarnistych nasion drzew palmowych. W tym względzie widok kubański był bardziej podobny do dużych krewnych z lądu niż na małej Ara, której główne jedzenie - owoce. Jednak innymi informacjami, papuga Tricolor była jedna zróżnicowana żywność, w tym owoce i pędów roślin. Niestety, zachowanie Kubańskiej Ara jest prawie nic nieznanego, ponieważ nikt nie uważnie przestawił tego wyglądu w swoim życiu. Jedyna para zawarta w niewoli letniej rezydencji Habsburgów, mieszkała w Austrii w XVIII.

Kubańska Ara mieszkała na wyspach Kuby, Isla de Pinos, Isla de la Hisent i Hiszpan. Mieszkał w różnych miejscowości - od Savannon do Palm Gajów. Ostatnia kubańska ara została zastrzelona w 1864 roku. Na terytorium bagna sapaty, który znajduje się na małym półwyspie w zachodniej części Kuby. Jego obszar jest nieco ponad 4 tys. km, ale jest to prawdziwa rezerwacja dla rzadkich zwierząt - jeden ptaki tam tylko 175 gatunków. Jest prawdopodobne, że znikający widok papug został zachowany dłużej. Jednak kilka ptaków było widoczne, a później - w 1885 roku.

Klimat na Kubie faworyzował rozwój rolnictwa. W okresie kolonialnym ludzie obniżają tutaj lasy, aby uwolnić się jak najwięcej ziemi pod plantacją. Przede wszystkim była trzcina cukrowa i tytoń, a także kawa, banany i inne kultury. Jeśli dodaj do tej eksplozji demograficznej w XIX., staje się jasne, jak bardzo doświadczył dzikiej natury wyspy. Nic dziwnego, że do 1849 roku. Od jednego licznego i powszechnego rodzaju papug, zachowało się tylko 19 osób.

PSITTACOBROSUS BECHESTEINI jest opisany przez kopię znalezionej na Kubańskich zędrach ARA. Prawdopodobnie dwa typy - owad pasożyta i jego właściciel-ptak - wymarły.

Red Jamaican ARA wymarły również widok papug. W 1847 r. Został opisany przez angielskiego zoologa Philipp Gosse w kolejce jednego ptaka, zabity prawie 100 lat wcześniej. Niektórzy naukowcy uważają, że ta Ara jest taka sama jak kubańska, a przynajmniej jego podgatunki, tak bardzo wyglądają.