Laming sowa

W 1845 r. Ciekawa paczka przyszła do Brytyjskim Muzeum Nowej Zelandii. Miał tusze sowy jakiegoś nowego rodzaju. Ptaki opisane i przypisane im nazwę naukową. Więc otworzyła się śmiechowa sowa. Kiedy Europejczycy zaczęli rozstrzygnąć Nową Zelandię, te ptaki były bardzo dużo. Setki lat od początku intensywnego masteringu wysp, jak sowy Hochotuny, byli zagrożone pełnym zniknięciem.

Śmiejąca się sowa, chociaż może latać, ale to sporadycznie. Ptak prowadzony głównie ze stylu życia.

Sowa Laming - wyłącznie nowa Zelandia ptak. Większość z nich żyła na południowej wyspie. Zwykle ptaki osiadły w skalistym, suchym miejscom, a także gór. W lesach Wysp Północnych mieszkali tylko małe populacje. Na zewnątrz, "Southerners" różniło się zauważalnie z ich północnych odpowiedników: Dysk twarzy, który mieli czerwonawy kolor. Są nawet uważane za oddzielne podgatunki. Ostatni czas Nowej Zelandii Sovu-Hohutun, wiernie jej zwłoki, znalezione na południowej wyspie w regionie Canterbury w 1914 roku. Istnieją dowody (dowody naoczne, skorupa jaja), że śmiejąc się sowy tam mieszkali do 1950-1960.

Zewnętrznie śmiejąc się sowy były trochę niezwykłe. Ciało zakrył upierzenie jasnobrązowego koloru z ciemnymi paskami. Dysk przedni jest szary, poruszający się wzdłuż krawędzi w kolorze białym. Trudno jest teraz powiedzieć, co dokładnie doprowadziło do wyginięcia śmiechu sowy. Prawdopodobnie tak jest w przypadku, gdy powody były dużo. Po pierwsze, ludzie polowania. Po drugie, te słodkie zwierzęta, takie jak góra i fretki, przywiozły do ​​Nowej Zelandii. Jednak nie byli bardzo szkodami: bezpośrednio zjedzone sowy, albo rywalizowali z nimi za zdobycz. Po trzecie, nowe choroby spowodowane przez pasożyty lub bakterie. Nie należy wyłączyć i rolnictwa, co zmieniło się znane ukryte. W rezultacie na końcu XIX. Nowa Zelandia Owl-Hohutunya stała się bardzo rzadkim ptakiem, aw xx. W pełni zniknął.

Laming Sowa otrzymała taką definicję publikowanych dźwięków, które przypominają śmiech. Co tylko metafory nie uciekali, aby opisać ten głos: i "Często powtarzana seria ponurnych krzyków" i "rodzaj dźwięku, podobny do psa" i "smutne ululice". Czasami sowy opublikowali coś podobnego do wysokiego stylu, zwłaszcza w nocy i w przeddzień deszczu.

Informacje pozostały, że ptak uwielbiał grę akordeonu, ponieważ głos śmiechu sowy może mieć dźwięk tego instrumentu muzycznego.

Mały szczur pojawił się w Nowej Zelandii, wraz z Maorimem i wkrótce stał się zwykłym jedzeniem do śmiechu sowy. Kiedy Europejczycy dostali tam Gornostayev, fretki i koty, ptak miał konkurentów za tę zdobycz. Może mały szczur zaspokoił nas zwykłą szarą, co może również prowadzić do zniknięcia sowy.

Urocze kobiety były większe niż mężczyźni. Kiedy otaczające jaja kobieta nie wstała z gniazda całego 25 dni, a wierny mężczyzna przyniósł jej jedzenie przez cały czas.