Stephen shrub wretfish

Niewłaściwa eksterminacja dzikiej fauny może nawet dotykać tych gatunków zwierząt, które na pierwszy rzut oka nie ma nic do obawy osoby ani jego destrukcyjnych działań. Wydawałoby się, że może zagrozić małym nawiściowi o rozmiarze wróbla? Życie na małej wyspie, te ptaki nie tylko nie przeszkadzały z osobą, wręcz przeciwnie, ludzie nawet nie zauważyli dziecka. Ludzkie wino tylko pośrednie: Chusteczki zniszczyły dzikie koty.

Nawet małe ptaki śpiewające, krewni wróbli i Solovyov, mogą stracić zdolność do latania. Przykład tego - Stephen Shrub Gniew.

To był bardzo mały ptak koloru oliwkowego. Nie wiedziała, jak latać, prowadził nocny styl życia i zjada owady. Naukowcy dowiedzieli się o istnieniu nowego gatunku nędznego, wkrótce po rozwoju Stevens Island, który znajduje się w pobliżu Nowej Zelandii. W 1894 r. Latarnia morska, zbudowana wkrótce wcześniej, David Laysella, dostałem nieznany mu w pazurach swojego kota. Lavella była ciekawska i zrozumiała trochę w ptakach. Wysłał nową kopię Zalter Walter Buller. Okazało się, że jest nędzny. Później poszedł na inne podobne znaleziska, które widziały światła uczonego, jednak dzikie koty szybko zalały Stevens Island, aw przyszłym roku, specjalne wyszukiwania Stephen Shrub Wretfish nie zostały ukoronowane sukcesem.

Legenda była popularna za fakt, że wszystkie chusteczki krzewów Stephen zjadł jeden kit Tibbles - Pet of the Lighthouse. Dzień po dniu w ciągu miesiąca ta bestia rzekomo przeciągnęła jednego ptaka po drugim. Legenda była często przywoływana jako przykład, w jaki sposób jedna osoba może zniszczyć cały widok. Skrupulatne badanie historii wyspy Stevensa, wydane w 2004 r. Wykazało, że nadal nie jest prawdą. Dzikie koty pojawiły się na wyspie już w 1884 roku, czyli zaledwie dwa lata po pojawieniu się pierwszych osadników - trzy dni latarni morskiej ze swoimi rodzinami. Najprawdopodobniej zdarzyło się, że ktoś miał z nich kota w ciąży, wkrótce po czym było pełne pięciostronne stworzenia na wyspie. W 1899 r. Ponad 100 takich kotów osobiście shot Robert Ketkart - jedna z plaż latarni morskiej.

Stevens lub Stephens, - maleńki kawałek ziemi, położony całkiem blisko południowej wyspy Nowej Zelandii. Jego obszar jest tylko 1,5 km . Maori zadzwoń na tę wyspę Takapooreva. W 1882 roku. Tutaj na bakunce i farmy. Teraz wyspa Stevens znajduje się pod jurysdykcją Departamentu Środowiska Nowej Zelandii. Prawdopodobnie dzięki temu nadal istnieje wiele rzadkich gatunków zwierząt: gekon, chrząszcze - sprzęgło, bardzo rzadka żaba Hamilton Leopard. Oprócz nich, mieszka największą populację reliktowych gadów podobnych do jaszczurki, ConmeNners dinozaurów, - Gatcheria.

Wcześniej, przed pojawieniem się w Nowej Zelandii, Maori, obszar krzewu Stephena Wretfish nie ograniczał się do wyspy Stevensa, ale rozciągnięta przez cały kraj. Maorys przyniósł małe szczury (są one również nazywane Polinezeją), w ostrych zębach, z których znaleźli śmierć kuturków tego gatunku.

Po zniknięciu niewiarygodności najmniejszego nieautoryzującego ptaka Pasterz Powiernika stał się wyspą nie do zdobycia, położony w południowej części Oceanu Atlantyckiego.