Moa

MOA - oderwanie braku ptaków, wędruje raz w lasach Nowej Zelandii. Najmniejsze z nich były wielkości Turcji. Najwięksi przedstawiciele - Giant Moa Dinornis Novaezelandiae i Dinornis Robustus byli jednocześnie najbardziej wysokimi ptakami od kiedykolwiek żyjąc na ziemi, a jeden z najtrudniejszych. W naturze Nowej Zelandii dla Moa przypisano rolę głównych zwierząt do pieczeń. Obecnie naukowcy byli w stanie opisać dziewięć różnych rodzajów MOA. Giant Dinornis Novaeezelandiae - najbardziej znany z nich.

MOA - Endemics of New Zealand: Mieli tylko tam i gdziekolwiek indziej. Wyspy te są niesamowite miejscem, a może najbardziej wyjątkową fauną na planecie. Przed przybyciem osoby w Nowej Zelandii nie było jednego ssaka lądowego. To był prawdziwy raj dla ptaków. Wielu z nich przestało poruszać się w powietrzu i zaczął prowadzić lądowy styl życia. MOA, który prawdopodobnie miał latający przodków, w obliczu kompletnej Nowej Zelandii dobre samopoczucie, porzucił niepotrzebną zdolność latania. Te duże ptaki żyły na północnej wyspie i południu. Zamieszkiwali gęste lasy, zarośla krzewów i pogorsze.

MOA nie miał żadnych skrzydeł, ani ich przeciwników, ale posiadali potężne nogi i długą szyję. Cienkie pióra, podobne do włosów, pokrywają całe ciało zwierzęcia, z wyjątkiem dna nóg i głowy. W zależności od podłogi Wymiary MOA różniły się. Gigantyczne kobiety były 1,5 razy wyższe i 2,8 razy ciężkie więcej niż mężczyźni. Przed przybyciem osoby, te ptaki rozkwitły, ich populacje pozostały stabilne tysiące lat. Do 1500 G. Wszystkie dziewięć gatunków MOA zniknęły. Być może tylko 30-kilogram "Baby" Megalapteryx Didinus może zostać zachowany w głuszonych zakątkach Nowej Zelandii do XVII-XIX. Późniejsze informacje o żywych moA od myśliwych, Kitoboes i tylko lokalnych mieszkańców nie zostały jeszcze potwierdzone. Teraz naukowcy zbadają te dziwne ptaki nie masowe na ich pozostałościach - nie tylko kości, ale także cudowne zachowane wzorce tkanek miękkich.

Mężczyzna pojawił się w Nowej Zelandii w XIII. Były to bojowskie plemiona Polinezji Maori - rolników i umiejętnych myśliwych. MOA nie był absolutnie przygotowany na spotkanie z ludźmi, ponieważ wcześniej w Nowej Zelandii praktycznie nie mieli naturalnych wrogów. Zakłada się, że Maori zakrył populację zwierząt w ciągu kilku stuleci. Oprócz MOA inne pióra były ofiarami wyspiarzy: brak kaczek i gęsi, Nowa Zelandia Pelikan, łabędzia i inne.

Wcześniej MOA został podjęty, aby należał do strusi, ale analiza DNA wykazała, że ​​najbliżsi krewni są małymi ptakami Tinama z Ameryki Południowej.

Ogromny wkład w badanie MOA sprawił, że znany brytyjski zoolog i paleontolog Richard Owen. W 1839 r. Został wysłany jeden z pierwszych znalezisk koparskich - fragment ptaka udowego. Nad nim naukowca złamał głowę całego czwartego roku, zanim udało się stwierdzić: ta kość należy do wymarłego olbrzymiego ptaka, podobnego do strusia. Po raz pierwszy został Owen, całkowicie odtworzony wygląd MOA dla jego pozostałości.