Konie w kulturze
Od niepamiętnych czasów koń był źródłem inspiracji dla ludzi sztuki: rzeźbiarzy i artystów, pisarzy i poetów. Ścigali wdzięczne kształty konia, jej umysłu i oddania, spokojny temperament i prędkość. Dzieła sztuki, które są związane ze sposobem konia demonstrują nam dominującą trendy w kulturach różnych krajów świata w różnych okresach historycznych i epokach. Będziemy więc mieszkać bardziej szczegółowo na symbolikę konnej w kulturze ludzkiej i zrozumiemy wartość obrazu konia w życiu różnych narodów świata.
Pierwsze rysunki przedstawiające konia należą do okresu lodowcowego. To zwierzę odegrało ważną rolę w życiu starożytnych ludzi. Jednak udostępnienie oswajania i koni nastąpiły kilka stuleci później. Zanim się stało, koń przeszedł wiele zmian.
W późniejszej sztuce tradycja powstała, aby stworzyć pomnik jeździecki lub obraz (z niemieckiego Reiterstand), który działał jako środek utrwalania pamięci Wielkiego człowieka. Jeden z pierwszych podobnych posągów przeprowadzono na cześć starożytnego cesarza Mark Azerią. W ten sam sposób, postacie renesansowych wojowników były unieważnione w grupie rzeźbiarskiej "Gattamelit", wykonane przez ręce Wielkiego Donatello (Padwa), kilka później, podobna praca została wykonana przez Verrocko ("Colleoni", Wenecja). W malarstwie ta tradycja ta znalazła jasny przykład wykonania w dziedzinie genialnego hiszpańskiego artysty XVII wieku Velasquez (na przykład portret jeździecki Philip IV) i słynnego flamandzkiego portrecie Wang Dequee. Następnie każdy cesarz, król, król i monarcha koniecznie miały zdjęcie, gdzie został przedstawiony na koniu. Ta tradycja rozprzestrzeniła się również na wizerunku świętych. Na przykład, koń był godłem takich świętych jak Eustafius, Gubernator, Martin Tursky, Georgi, Martin, Mauritius i Victor. Dzikie konie symbolizowało św. Hipolty.
Ale symbol konia w mitologii powoduje specjalne zainteresowanie.
Pragnienie człowieka do wyjaśnienia świata na całym świecie, przyrody i zjawiskach wyrażonych w rozległym systemie mitów. Początkowo koń wykonał jako złowieszczy zwierzę, które przynosi śmierć. Dlatego w starożytności koń związany z królestwem zmarłych. Później, kiedy osoba oswoiła konia i doceniła cenne cechy: szybkość i moc, podniósł ją do panteonu bogów. W mitologii różnych narodów świata można spotkać konia jako symbol słońca lub uprząż niebiańskiego rydwanu. Liczne postacie legendy i napięcia poruszają się na pięknych, złotych rydach, zbieranych z potężnymi koniami. Często konia połączyło się z osobą w całości. Ta jedność była zawarta na obrazie Centauur lub hydogiffa (Centaur ze skrzydłami).
Skrzydlaty koń w mitologii różnych krajów świata symbolizował słońce. Kosmiczny koń jest związany z czystą inteligencją i mądrością, niewinnością i niedoskonałością, życiem i światłem, szybkością i czasem czasu, zwinności i siły. Hypogifa posiadał wrażliwy instynkt zwierząt, magiczne siły. Skrzydlaty koń mógł mieć i zarządzać tylko prawdziwymi bohaterami. Nieco późniejszy koń został głównym zwierzęciem, który został przywieziony do bogów (zamiast byka). Koń stał się personifikacją nieba i żyznej ziemi, zaczęła się męska siła i kobieta. Dlatego często występują obrazy bogów płodności i jazdy konnej na koniu.
Biały koń był symbolem wielkiego oceanu. Ponadto biały koń był związany z zasadą ognia. W starożytnych legendach lew, zabicie byka lub konia, było słońcem, które wysycha wilgoć i mgły.
Czarny konia Uzupełniający Chaos, zapowiedzona nieunikniona śmierć, wykonana jako znak pogrzebu. Czarny koń pojawił się między starym a nowym rokiem i poprzedził początek dwunastudniowego okresu chaosu.
Wynika z tego, że obraz konia ma wartość podwójną. Biały, złoty lub ognisty koń pojawia się jednocześnie z bogami Słońca, wykorzystany w niesamowitych Chailotów. Walki, silne, potężne konie personifikują element księżycowy, persifikować wodę, morze i chaos. W ten sposób można argumentować, że koń oznacza życie, płodność i śmierć
Tradycyjnie koń w mitologii różnych narodów świata działa jako atrybut najwyższych bogów pogańskich. Koń był czczony jako święte zwierzę.
Teraz zwróćmy się do prywatnych objawów symbolu konia.
W jednym z najstarszych mitologii - Sumero-acadian - Najwyższy Bóstwo Marduk (Boga Słońca) porusza się na rydwale zebranym przez cztery niesamowite konie. W starożytnej Kartage, głowa konia była symbolem miasta. W potwierdzeniu tego znaleziono wiele płaskorzeźbów i monet przedstawiających konia.
W buddyzm Koń jest czymś niezniszczalnym, wiecznym, ukrywając naturę rzeczy. Jednym z głównych zdjęć Avalokiteshwara i Guan-Inya jest skrzydlata chmura konia. Ponadto, zgodnie z starymi legendami Budda opuścił dom na białym koniu. W chińskim buddyzmie, kosmiczny (skrzydlaty) konia niesie na plecach Księga Prawo.
Do chiński Mitologia charakteryzuje się taką wartością koni - niebo i ogień, ciemny początek Yang i południowej strony światła, wytrwałości i prędkości. Koń jest jednym z siedmiu magicznych zwierząt z dwunastu gałęzi ziemi. Chińczycy wierzą, że Horsepower Horseshoe (lub Hoof) przynosi szczęście i szczęście. W mitach słonecznych skrzydlaty koń jest porównywany na krowę ziemi. W Luna - Dragon, który symbolizuje niebo.
W Taoizm Koń jest atrybutem Chang Kuo, jeden z ośmiu nieśmiertelnych geniuszów.
W język japońskiMytologia Biały koń jest jedną z form manifestacji Bato Kwannon, który odpowiada buddyjskiej avalokitshwar i Guan-Inya, indyjskiej bogini łaski i wielkiej matki. Black Horse Symbol deszczu Boga.
W hinduizmKoń usyciuje statek ciała, którego kapitan jest duchem. W indyjskiej mitologii maul manu symbolizuje bóstwo ziemi, a biały pręt konia jest ostatnim wcieleniem boga wiśni. Porusza się na niej, że Vishnu przynosi ludziom ludziom i oszczędza je. Winged Horse Varuna pochodzi z wody. Również w indyjskiej mitologii można znaleźć ludzi-konie Gandharva, który udaje naturalną naturę, płodność i abstrakcyjne myślenie, umysł i muzykę. Ponadto koń jest strażnikiem południa. Indyjscy Upanishads opisują rytuał ofiar dla bogów. Ten rytuał można znaleźć w Shatapatha Brahman, Vajasaney-Selfie i Yajurs, który opisuje proces tworzenia spokoju konia.
W Mitraisme Biały koń jest atrybutem Najwyższej Boskiej Mitra (Bóg Słońca). Białe konie niesie je rydwanem.
W irańskiMytologia rydwana arvisura anachita ("wody niebiańskie"), patronka harmonii i wszystkie życie niosą cztery białe konie: wiatr, deszcz, chmura i śnieg.
W mitologii Zoroastrians Bóg-Rubostos tishtriya, jak jasna gwiazda Syriusza, poszedł rocznie z nieba w formie wspaniałego białego, konia Zlatovo i walczyła z Demon Suszą Apoash, która wykonywała na obrazie czarnego, brzydkiego konia. Od zwycięstwa tosztrii nad apaochi, dalsze istnienie ludzi zależało, ponieważ bez deszczów ziemia stanie się bezowocna, a z nim będzie wysychać życie.
W islamski Kultura Kończyny napowietrzaj szczęście i bogactwo.
W Antyczny Mitologia Białe konie są wykorzystywane do rydwanu Boga Słońca, których Grecy nazywali się Feb, a Rzymianami - Apollo lub Metro. Kawałek Pegasus Born Poseidon - Bóg mórz i oceanów, trzęsień ziemi i Rodnikov i meduzy. W tym względzie Pegaz jest związany z zasadą wody i wilgotności. Pegasus nosi destrukcyjny Zelza Zelin. Warto zauważyć, że Poseidon jest często w mitach pojawiających się na obrazie konia. Według jednej z legend Poseidona, przenikniętego z miłością do Demetera, zamienił się w konia. Demeter, który próbował się przed nim ukryć, również zaakceptował wizerunek konia. Jednak Poseidon osiągnął własną, w wyniku którego pojawił się Arion - boska konia, który może mówić.
W grecki Mytologia Daizkura porusza się na białych koniach. Na wakacjach poświęconych Dionizusowi pojawiają się Centaurs.
W rzymskiMitologia Możesz znaleźć epona - konie obrońcy. To bóstwo zostało pożyczone przez Rzymianie w Celtach.
Bardzo często celtycki Mitologia występuje obraz konia. Głównym atrybutem bogów epoki, tkaniny z Tary i Macha z Olstera były konie. Często Celts spotykają się z bogami koni, takimi jak wielki koń, bodę-klacz, która była personifikacją Bóstw Chonic (podziemnych) i symbolizowanych sił śmierci. Słowo Starland "ECH - Horse" stał się podstawą nazwisk wielu postaci mitycznych, które są związane z kultem słonecznym i światowym światem. Na przykład, najwyższy echo echo echa ("głowa Konskaya").
W Niemiecko-skandynawski i mitologii krzyżackiej Najwyższy Bóg galopował na klaczu ośmiornicy Nicknamed Slapnire. Według legendy chmur były konie Walquer.
W Slavyanskaya Koń mitologiczny został wygenerowany przez elementy światła - Belobogo i elementy ciemności - Chernobogo. W związku z tym rozróżniaj twój rodzaj i złego konia. W świadomości starożytnych słowiach, białe konie były atrybutem Perun, Svyatod i Yaril i T.D. Czarny - Stroboga i inne szeleste elementy. W mitologii słowiańskiej słońce jest niebiańskim koniem, który porusza się z jednego końca nieba w ciągu dnia, a w nocy odpoczywa. Dlatego w chrześcijaństwie wizerunek konia jest skorelowany ze słońcem, odwagą i szlachetnością, jest atrybut świętych (na przykład,. Jerzy). W konsekwencji konia stał się symbolem mocy królewskiej. Na Kaukazie, na Syberii i w Ałtaju, koń jest związany z obrzędami rytualnymi. W mitologii Fino-Ugric, koń działa jako posiadacze ziemi: "Ziemia jest na trzech koniach: czarny, czerwony i biały. Jeśli trzyma czarnego konia, hunger i death parowały na ziemi. Jeśli białe - wojny i niezgoda. Czerwony koń pomaga ustalić pokój na ziemi i dobre samopoczucie.
Od mitologii obraz konia przeniósł się do bajek dziecięcych. Na przykład, znane rosyjskie bajki, takie jak "Golden Horse", "Squa-Burk", "Konon-Gorbok", a także epicka "Ilya Muromets" często używają obrazu niesamowitego konia. Wspaniałe konie podlegają przestrzeni i czasie, mogą łatwo pokonać ogromne odległości, ludzie oszczędzają z najtrudniejszych sytuacji, często obdarzają się zdolnością do rozmowy. Folk bajki regularnie używają fabuły, w której koń pomaga jego jeźdźca z powrotem z królestwa zmarłych, pokonuje śmierć.
